< Liber Numeri 23 >
1 Dixitque Balaam ad Balac: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.
Hahoi, Balaam ni Balak koevah, hivah thuengnae khoungroe sari touh na sak pouh loe. Maitotan sari touh, tutan sari touh kai hanlah na rakueng pouh loe telah a ti.
2 Cumque fecisset juxta sermonem Balaam, imposuerunt simul vitulum et arietem super aram.
Balak ni Balaam dei e patetlah a sak. Balak hoi Balaam ni bawknae khoungroe tangkuem vah, maitotan buet touh hoi tutan buet touh a poe awh.
3 Dixitque Balaam ad Balac: Sta paulisper juxta holocaustum tuum, donec vadam, si forte occurrat mihi Dominus, et quodcumque imperaverit, loquar tibi.
Balaam ni Balak koevah, nang ni hmaisawi thuengnae teng vah, pou kangdout lah a, kai teh alouk lah yo ka cet eivai, BAWIPA ni kai pato hanlah a tho thai, hahoi na dei pouh e pueng kai ni nang koe na dei pouh han telah atipouh. Hahoi kacailum e hmuenrasang koe a cei.
4 Cumque abiisset velociter, occurrit illi Deus. Locutusque ad eum Balaam: Septem, inquit, aras erexi, et imposui vitulum et arietem desuper.
Cathut ni Balaam a kâhmo teh ahnimouh ni ama koe bawknae khoungroe sari touh ka sak toe. Bawknae khoungroe buet touh dawk maitotan buet touh, tutan buet touh rip ka poe toe telah a ti.
5 Dominus autem posuit verbum in ore ejus, et ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris.
Hottelah BAWIPA ni Balaam koe pahni dawk lawk hah a ta pouh teh, ahni koe Balak koe ban nateh, hettelah patuen dei pouh telah a ti.
6 Reversus invenit stantem Balac juxta holocaustum suum, et omnes principes Moabitarum:
Hahoi ahnimouh a ban teh, khenhaw, hmaisawinae a kung koe ama hoi Moab tami kalennaw teh pou a kangdue teh,
7 assumptaque parabola sua, dixit: [De Aram adduxit me Balac rex Moabitarum, de montibus orientis: Veni, inquit, et maledic Jacob; propera, et detestare Israël.
ahni ni lawk hah a pâpho pouh teh, a ram lahoi Balak ni a ceikhai teh, Kanîtholae mon Moab siangpahrang ni tho haw, Jakop hah thoebo haw, tho haw, Isarel hah na pathoe pouh haw telah a ti.
8 Quomodo maledicam, cui non maledixit Deus? qua ratione detester, quem Dominus non detestatur?
Bangtelamaw, Cathut ni thoebo hoeh e thoe louk ka bo han, bangtelamaw, Cathut ni pathoe hoeh e louk ka pathoe han.
9 De summis silicibus videbo eum, et de collibus considerabo illum. Populus solus habitabit, et inter gentes non reputabitur.
Bangkongtetpawiteh, lungsongpui dawk ahnimouh teh ka hmu teh, monpui dawk hoi ahnimouh teh ka khet. Khenhaw! miphun louk lah doeh ao awh. Jentelnaw koe pareisin hanlah awm hoeh.
10 Quis dinumerare possit pulverem Jacob, et nosse numerum stirpis Israël? Moriatur anima mea morte justorum, et fiant novissima mea horum similia.]
Jakop vaiphu teh apinimaw a touk thai han. Isarel pung pali pung touh teh apinimaw a touk thai han. Tamikalan due e patetlah dout van boipawiteh, ka poutnae teh a poutnae lah thoseh, telah a ti.
11 Dixitque Balac ad Balaam: Quid est hoc quod agis? ut malediceres inimicis meis vocavi te, et tu e contrario benedicis eis.
Balak ni Balaam koevah, na sak e teh bangtelae na maw. Ka tarannaw thoebo hanlah na hrawi teh, yawhawi dai na poe atipouh.
12 Cui ille respondit: Num aliud possum loqui, nisi quod jusserit Dominus?
Ahni ni BAWIPA ni ka pahni dawk a ta e lawk ka dei mahoeh na maw telah atipouh.
13 Dixit ergo Balac: Veni mecum in alterum locum unde partem Israël videas, et totum videre non possis: inde maledicito ei.
Balak ni alouklah cet ei, haw hoi teh na hmu thai nahanlah a onae hmuen ram pueng be na hmu han, abuemlahoi teh be na hmawt mahoeh ei, hot hmuen koehoi ahnimouh teh thoe na bo pouh han telah a ti.
14 Cumque duxisset eum in locum sublimem, super verticem montis Phasga, ædificavit Balaam septem aras, et impositis supra vitulo atque ariete,
Hottelah, Zophimnaw onae Pisgah monsom dawk a luenkhai. Thuengnae khoungroe sari touh a sak teh, hote thuengnae khoungroe tangkuem dawk maitotan buet touh hoi tutan buet touh rip a poe.
15 dixit ad Balac: Sta hic juxta holocaustum tuum, donec ego obvius pergam.
Balak koevah, hawvah, BAWIPA ka kâhmo navah, hmaisawi thuengnae a kung koe pou ka kangdout loe telah atipouh.
16 Cui cum Dominus occurrisset, posuissetque verbum in ore ejus, ait: Revertere ad Balac, et hæc loqueris ei.
BAWIPA ni Balaam a kâhmo teh a pahni dawk lawk a ta pouh. Balak koe ban nateh hettelah patuen dei pouh telah a ti.
17 Reversus invenit eum stantem juxta holocaustum suum, et principes Moabitarum cum eo. Ad quem Balac: Quid, inquit, locutus est Dominus?
Ahni koe a cei sin teh, khenhaw! hmaisawi thuengnae akung koevah, a kangdue teh, Moab tami kalennaw hai ahni koe ao. Balak ni BAWIPA ni bangtelamaw a dei telah a ti.
18 At ille, assumpta parabola sua, ait: [Sta, Balac, et ausculta; audi, fili Sephor:
Hahoi teh ahni ni lawk hah a pâpho teh, thaw haw, Balak ka lawk thai haw, Zippor capa ka lawk hah thai haw.
19 non est Deus quasi homo, ut mentiatur, nec ut filius hominis, ut mutetur. Dixit ergo, et non faciet? locutus est, et non implebit?
Cathut teh laithoe ka dei e tami nahoeh. Pankângai e tami capa lahai tho hoeh. A dei e teh sak mahoeh na maw. A dei tangcoung e hah kuep sak mahoeh na maw.
20 Ad benedicendum adductus sum: benedictionem prohibere non valeo.
Khenhaw! yawhawi poe hanelah kâlawk ka hmu teh, a yaw ahawi sak toung dawkvah, kâthung thai mahoeh toe.
21 Non est idolum in Jacob, nec videtur simulacrum in Israël. Dominus Deus ejus cum eo est, et clangor victoriæ regis in illo.
Jakop koe payonpakainae hmawt hoeh niteh, Isarel hawihoehnae hmawt hoeh. Jehovah a Cathut ni a okhai teh, siangpahrang hramnae lawk ahnimouh koe ao.
22 Deus eduxit illum de Ægypto, cujus fortitudo similis est rhinocerotis.
Izip ram hoi a tâcokhai teh, sakraktan patetlah a thaonae a tawn.
23 Non est augurium in Jacob, nec divinatio in Israël: temporibus suis dicetur Jacob et Israëli quid operatus sit Deus.
Bangkongtetpawiteh, taân ni Jakop teh tâ thai hoeh, hmaui ni Isarel teh tâ thai hoeh. Jakop hoi Isarel koevah, Cathut hno sak e hah dei lah kaawm roeroe han.
24 Ecce populus ut leæna consurget, et quasi leo erigetur: non accubabit donec devoret prædam, et occisorum sanguinem bibat.]
Khenhaw! taminaw teh sendekmanu patetlah a thaw teh, sendek patetlah a dawkcawk teh, a kei awh e moi a ca hoehroukrak teh, a kei awh e moi thi a nei hoehroukrak teh duem awm awh mahoeh, telah a ti.
25 Dixitque Balac ad Balaam: Nec maledicas ei, nec benedicas.
Balak ni Balaam koevah thoebo hanh leih. Yawhawi hai poe hanh leih, telah a ti.
26 Et ille ait: Nonne dixi tibi quod quidquid mihi Deus imperaret, hoc facerem?
Hatei Balaam ni a pathung, BAWIPA ni a dei e naw pueng teh ka sak roeroe hane doeh, telah ka dei nahoehmaw telah a ti.
27 Et ait Balac ad eum: Veni, et ducam te ad alium locum: si forte placeat Deo ut inde maledicas eis.
Hahoi Balak ni Balaam koevah, tho haw, alouklah na ceikhai han, awi haw kangna teh Cathut ni thoe na bo sak hanelah ahawi ati ta panue maw, telah a ti.
28 Cumque duxisset eum super verticem montis Phogor, qui respicit solitudinem,
Hottelah Balak ni Balaam teh kahrawng khetnae Peor mon som a luenkhai.
29 dixit ei Balaam: Ædifica mihi hic septem aras, et para totidem vitulos, ejusdemque numeri arietes.
Balaam ni Balak koevah, hivah thuengnae khoungroe sari touh na rakueng pouh loe, telah atipouh.
30 Fecit Balac ut Balaam dixerat: imposuitque vitulos et arietes per singulas aras.
Balak ni Balaam dei e patetlah a sak pouh teh thuengnae khoungroe tangkuem maitotan buet touh hoi tutan buet touh rip a poe.