Mattheum 22
1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens:
Nitaroñe am’iareo añ’ ohatse indraike t’i Iesoà, ami’ty hoe:
2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
Sareañe ami’ty mpanjaka nañalankañe sabadidan’ enga-vao i fifehean-dikerañey.
3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
Nahitri’e mb’amo nambarañe amy sabadidakeio o mpitoro’eo, fe tsy nisatrie’iereo ty homb’eo.
4 Iterum misit alios servos, dicens: Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata: venite ad nuptias.
Mbore nañitrike mpitoroñe ila’e ami’ty hoe, Taroño amo nambarañeo ty hoe: Ingo fa nihalankàñeko i sabadidakey, fa nandenta añombe naho voroñe, fonga veka’e: ehe mahavia mb’amy fañengàm-baliy.
5 Illi autem neglexerunt: et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam:
F’ie tsinambolitio’ iereo vaho niveve añe, teo ty nimb’ an-drova mb’eo, teo ty nimb’an-tolon-draha’e añe.
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.
Rinambe ty ila’e ka o mpitoro’eo, nahivivio’ iereo, naho navetra’ iereo.
7 Rex autem cum audisset, iratus est: et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.
Jinanji’ i mpanjakay, le nandofiry, naho rinoa’e añe i mpamono rezay vaho finorototo’e añ’afo ty anjomba’ iareo.
8 Tunc ait servis suis: Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni:
Le hoe re amo mpitoro’eo: Fa hinajary i enga-vaoy, fe tsy mañeva o nambarañeo.
9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.
Akia henaneo mb’amo lalañeo mb’eo, le ambarao ze tendreke hiatreke i sabadidan’ enga-valiy.
10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos: et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.
Niavotse mb’amo lalañeo mb’eo o mpitoroñeo, le hene natontoñe ze nizoeñe ndra ty soa ndra ty raty vaho nifonitse mpikama i sabadidan’ enga-valiy.
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.
Nizilike ao i mpanjakay hisary o nikamao, naho nanjo ondaty tsy nisaroñe sikim-panambaliañe,
12 Et ait illi: Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem? At ille obmutuit.
le hoe re tama’e: O rañetse, akore ty nimoaha’o atoañe, ihe tsy aman-tsarimbom-panambaliañe? F’ie nitsiñe.
13 Tunc dicit rex ministris: Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium.
Le hoe i mpanjakay tamo mpitoro’eo: Rohizo o taña’e naho tombo’eo vaho ajorobo an-kerakeran-tsikeokeoke ao, am-paran-kalalefan-tsikeokeok’ ao; amy fangololoihañe naho ali-vazañey.
14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
Maro ty kinanjy, fa tsi-ampeampe ro joboñeñe.
15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.
Niveve hey o Fariseoo, hikilily ty hampidreñam-pandrike aze an-tsaontsi’e.
16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes: Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo: non enim respicis personam hominum:
Le nirahe’ iereo mb’ama’e mb’eo ty ila’ o mpiana’ iareoo naho ty boak’ amo borizà’ i Herodao, hanao ty hoe: O Talè, apota’ay te migahin-dRehe, mañoke o lalan’ Añahareo an-dili-po, tsy an-kahembañe, vaho tsy mirihy.
17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non?
Isaontsio ty heve’o: Hake hao ty mandroroñe amy Kaisara, he tsie?
18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait: Quid me tentatis, hypocritæ?
Fe niarofoana’ Iesoà ty famañahia’ iareo, le hoe re, Ty soa-miatreke, ino ty anigiha’ areo ahy?
19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.
Atorò ahy i bogady faroroñey. Le nindesa’ iereo drala sotra.
20 Et ait illis Jesus: Cujus est imago hæc, et superscriptio?
Le hoe re tam’iereo: Sare ia naho vinta’ia v’itoy?
21 Dicunt ei: Cæsaris. Tunc ait illis: Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari: et quæ sunt Dei, Deo.
Hoe iereo: A i Kaisara. Le hoe t’i Iesoà tam’ iereo: Ampolio amy Kaisara ze a i Kaisara, naho aman’ Añahare ze an’ Andrianañahare.
22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
Nahajanjiñe iereo le nilatsa naho nisitake aze vaho nibioñe.
23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem: et interrogaverunt eum,
Tamy àndro zay, nifañaoñe ama’e o Tsadokeo, o mandietse ty fitroarañ’ an’ kavilasio, le nañontane aze
24 dicentes: Magister, Moyses dixit: Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.
ty hoe: O Talè, toe nisaontsie’ i Mosè aman-tika, t’ie mitrao-pimoneñe ty mpirahalahy naho mihomake ty raike tsy aman’ ana-dahy, le ty rahalahi’e ty hañenga i nivali’ey hampitroara’e tiry ho a i rahalahi’ey.
25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta, defunctus est: et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.
Inao, t’ie fito mirahalahy aman-tika, nañenga valy ty zoke’e le nivetrake tsy nampipoke tiry, le nengae’ i rahalahi’ey i vali’ey.
26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.
Nanao izay ka i faha-roey naho ty faha-telo, pak’amy faha-fitoy.
27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.
Ie añe, nihomake i rakembay.
28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor? omnes enim habuerunt eam.
Aa kanao fanaña’ iareo iaby, ia amy fito rey ty ho vali’e?
29 Respondens autem Jesus, ait illis: Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.
Tinoi’ Iesoà ty hoe iereo: Mandilatse nahareo naho tsy mahafohiñe ndra o pinatetseo ndra ty haozaran’ Añahare.
30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur: sed erunt sicut angeli Dei in cælo.
Ie amy androm-pampivañonan-ko veloñey, tsy hañenga ampela ty lahilahy, ndra lahilahy ty ampela, fa hanahake o anjelin’ Añahare andindìñeo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis:
Tsy vinaki’ areo hao, ty amy fampitroarañe o vilasioy, i nitsara’ Iehovà ama’ areoy ty hoe:
32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob? Non est Deus mortuorum, sed viventium.
Izaho Iehovà ro Andrianañahare’ i Abraàme, naho t’i Andrianañahare’ Isaka, naho t’i Andrianañahare’ Iakobe? Kanao izay, le tsy Andrianañahare’ o nihomakeo re, fa a o veloñeo.
33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
Ie nahajanjiñe izay i lahialeñey le nilatsa amy hihi’ey.
34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum:
Aa ie nirendre’ o Fariseoo te tsy nanan-kavale o Tsadokeo, le nifanontoñe,
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum:
le hoe ty ontane’ ty mpahay Hake ama’e hitsoke aze:
36 Magister, quod est mandatum magnum in lege?
O Talè, inoñe ty lily lohà’e amy Hake ao?
37 Ait illi Jesus: Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.
Le hoe re tama’e: Kokò t’Iehovà Andrianañahare’o an-kaampon’ arofo naho an-kaliforam-piaiñe vaho an-kaozara’o iaby.
38 Hoc est maximum, et primum mandatum.
Izay ty lohà’e.
39 Secundum autem simile est huic: Diliges proximum tuum, sicut teipsum.
Hambañ’ama’e ty faha-roe: Kokò ondatio manahake ty vata’o.
40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
Amy lily roe rey ro iantehera’ t’i Hake iaby naho o Mpitokio.
41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,
Nifandrimboñe o Fariseoo, le nañontanea’ Iesoà
42 dicens: Quid vobis videtur de Christo? cujus filius est? Dicunt ei: David.
ty hoe, Akore ty safiri’ areo ty amy Norizañey? T’ie ana’ ia? Tinoi’ iereo ty hoe: Ana’ i Davide.
43 Ait illis: Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens:
Hoe re tam’ iereo: Aa vaho akore t’i Davide, ie añamy Arofo Masiñey ro nikanjy aze ty hoe: Talè,
44 Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum?
amy pinatetse ty hoe: Nitsara amy Talèko t’Iehovà ami’ty hoe: Mitoboha an-tañako havana etoa ampara’ te anoeko atimpahem-pandia’o o rafelahi’oo?
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est?
Aa kanao natao’ i Davide: Talè, inoñe ty maha ana’e aze.
46 Et nemo poterat ei respondere verbum: neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.
Tsy nahatoiñe aze ndra volan-draike iereo, le tsy teo henane zay ty nahavany nañontane aze ndra inoñ’inoñe.
