Mattheum 16
1 Et accesserunt ad eum pharisæi et sadducæi tentantes: et rogaverunt eum ut signum de cælo ostenderet eis.
και προσελθοντεσ οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντεσ επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοισ
2 At ille respondens, ait illis: Facto vespere dicitis: Serenum erit, rubicundum est enim cælum.
ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ οψιασ γενομενησ λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανοσ
3 Et mane: Hodie tempestas, rutilat enim triste cælum.
και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανοσ υποκριται το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθε
4 Faciem ergo cæli dijudicare nostis: signa autem temporum non potestis scire? Generatio mala et adultera signum quærit: et signum non dabitur ei, nisi signum Jonæ prophetæ. Et relictis illis, abiit.
γενεα πονηρα και μοιχαλισ σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου και καταλιπων αυτουσ απηλθεν
5 Et cum venissent discipuli ejus trans fretum, obliti sunt panes accipere.
και ελθοντεσ οι μαθηται αυτου εισ το περαν επελαθοντο αρτουσ λαβειν
6 Qui dixit illis: Intuemini, et cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum.
ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ ορατε και προσεχετε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων
7 At illi cogitabant intra se dicentes: Quia panes non accepimus.
οι δε διελογιζοντο εν εαυτοισ λεγοντεσ οτι αρτουσ ουκ ελαβομεν
8 Sciens autem Jesus, dixit: Quid cogitatis intra vos modicæ fidei, quia panes non habetis?
γνουσ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ τι διαλογιζεσθε εν εαυτοισ ολιγοπιστοι οτι αρτουσ ουκ ελαβετε
9 Nondum intelligitis, neque recordamini quinque panum in quinque millia hominum, et quot cophinos sumpsistis?
ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τουσ πεντε αρτουσ των πεντακισχιλιων και ποσουσ κοφινουσ ελαβετε
10 neque septem panum in quatuor millia hominum, et quot sportas sumpsistis?
ουδε τουσ επτα αρτουσ των τετρακισχιλιων και ποσασ σπυριδασ ελαβετε
11 Quare non intelligitis, quia non de pane dixi vobis: Cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum?
πωσ ου νοειτε οτι ου περι αρτου ειπον υμιν προσεχειν απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων
12 Tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum, sed a doctrina pharisæorum et sadducæorum.
τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο τησ ζυμησ του αρτου αλλα απο τησ διδαχησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων
13 Venit autem Jesus in partes Cæsareæ Philippi: et interrogabat discipulos suos, dicens: Quem dicunt homines esse Filium hominis?
ελθων δε ο ιησουσ εισ τα μερη καισαρειασ τησ φιλιππου ηρωτα τουσ μαθητασ αυτου λεγων τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
14 At illi dixerunt: Alii Joannem Baptistam, alii autem Eliam, alii vero Jeremiam, aut unum ex prophetis.
οι δε ειπον οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
15 Dicit illis Jesus: Vos autem, quem me esse dicitis?
λεγει αυτοισ υμεισ δε τινα με λεγετε ειναι
16 Respondens Simon Petrus dixit: Tu es Christus, Filius Dei vivi.
αποκριθεισ δε σιμων πετροσ ειπεν συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του θεου του ζωντοσ
17 Respondens autem Jesus, dixit ei: Beatus es Simon Bar Jona: quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est.
και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτω μακαριοσ ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοισ ουρανοισ
18 Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam, et portæ inferi non prævalebunt adversus eam. (Hadēs g86)
καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετροσ και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτησ (Hadēs g86)
19 Et tibi dabo claves regni cælorum. Et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in cælis: et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in cælis.
και δωσω σοι τασ κλεισ τησ βασιλειασ των ουρανων και ο εαν δησησ επι τησ γησ εσται δεδεμενον εν τοισ ουρανοισ και ο εαν λυσησ επι τησ γησ εσται λελυμενον εν τοισ ουρανοισ
20 Tunc præcepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Jesus Christus.
τοτε διεστειλατο τοισ μαθηταισ αυτου ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτοσ εστιν ιησουσ ο χριστοσ
21 Exinde cœpit Jesus ostendere discipulis suis, quia oporteret eum ire Jerosolymam, et multa pati a senioribus, et scribis, et principibus sacerdotum, et occidi, et tertia die resurgere.
απο τοτε ηρξατο ο ιησουσ δεικνυειν τοισ μαθηταισ αυτου οτι δει αυτον απελθειν εισ ιεροσολυμα και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
22 Et assumens eum Petrus, cœpit increpare illum dicens: Absit a te, Domine: non erit tibi hoc.
και προσλαβομενοσ αυτον ο πετροσ ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεωσ σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
23 Qui conversus, dixit Petro: Vade post me Satana, scandalum es mihi: quia non sapis ea quæ Dei sunt, sed ea quæ hominum.
ο δε στραφεισ ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον μου ει οτι ου φρονεισ τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
24 Tunc Jesus dixit discipulis suis: Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me.
τοτε ο ιησουσ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου ει τισ θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
25 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.
οσ γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
26 Quid enim prodest homini, si mundum universum lucretur, animæ vero suæ detrimentum patiatur? aut quam dabit homo commutationem pro anima sua?
τι γαρ ωφελειται ανθρωποσ εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωποσ ανταλλαγμα τησ ψυχησ αυτου
27 Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis: et tunc reddet unicuique secundum opera ejus.
μελλει γαρ ο υιοσ του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατροσ αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
28 Amen dico vobis, sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem, donec videant Filium hominis venientem in regno suo.
αμην λεγω υμιν εισιν τινεσ ωδε εστωτεσ οιτινεσ ου μη γευσωνται θανατου εωσ αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
