Lucam 22
1 Appropinquabat autem dies festus azymorum, qui dicitur Pascha:
Ceitakhai pawi tie tonphuenhoehe vaiyei pawi a hnai toe.
2 et quærebant principes sacerdotum, et scribæ, quomodo Jesum interficerent: timebant vero plebem.
Vaihma bawinaw hoi cakathutkungnaw niyah tamihu a taki dawkvah Jisuh hah bangtelah hoi maw thei han tie lamthung a tawng awh.
3 Intravit autem Satanas in Judam, qui cognominabatur Iscariotes, unum de duodecim:
Hatnavah a hnukkâbang hlaikahni touh thung dawk e Judah Isakarot thungvah Setan a kâen.
4 et abiit, et locutus est cum principibus sacerdotum, et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.
Hatdawkvah ahni ni vaihma bawinaw hoi im karingkungnaw koe a cei teh Jisuh hah bangtelah hoi maw ahnimae kut dawk pahnawt thai han telah a kâdei awh.
5 Et gavisi sunt, et pacti sunt pecuniam illi dare.
Hote taminaw ni a lunghawi awh teh tangka na poe han atipouh.
6 Et spopondit, et quærebat opportunitatem ut traderet illum sine turbis.
Hottelah Judah Isakarot ni hai a hnâbo teh taminaw ni a panue hoeh navah bangtelah hoi maw Jisuh hah ahnimouh koe ka poe thai han tie atueng kahawi a pawp.
7 Venit autem dies azymorum, in qua necesse erat occidi pascha.
Tonphuenhoehe vaiyei canae pawi dawkvah ceitakhai pawi tuca theinae hnin a pha.
8 Et misit Petrum et Joannem, dicens: Euntes parate nobis pascha, ut manducemus.
Ahni ni Piter hoi Jawhan koe cet roi nateh ceitakhai pawi ca nahanelah rakueng roi, telah atipouh teh a patoun.
9 At illi dixerunt: Ubi vis paremus?
Ahnimouh roi nihai, nâ e hmuen koe maw rakueng han na ngai, telah a pacei.
10 Et dixit ad eos: Ecce introëuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo quidam amphoram aquæ portans: sequimini eum in domum, in quam intrat,
Jisuh ni kho thung na kâen navah tuium ka sin e tami na hmu han. Ahnie a hnukkâbang roi nateh a kâennae im dawk kâen roi nateh,
11 et dicetis patrifamilias domus: Dicit tibi Magister: Ubi est diversorium, ubi pascha cum discipulis meis manducem?
saya ni, ka hnukkâbangnaw hoi cungtalah ceitakhai pawi tangmin bu ca nahane hmuen teh na maw ao telah saya ni na pacei sak, tet pouh roi lah a.
12 Et ipse ostendet vobis cœnaculum magnum stratum, et ibi parate.
Ahni ni imvan rakueng tangcoung e hmuen pui hah na patue han. Hawvah coungkacoe rakueng awh, telah atipouh.
13 Euntes autem invenerunt sicut dixit illis, et paraverunt pascha.
A hnukkâbang roi ni a cei teh lawk a thui e patetlah a hmu teh haw vah ceitakhai pawiteh a rakueng roi.
14 Et cum facta esset hora, discubuit, et duodecim apostoli cum eo.
Atueng a pha toteh Jisuh ni gunceinaw hlaikahni touh hoi cungtalah caboi a ven awh.
15 Et ait illis: Desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum, antequam patiar.
Kai ka due hoehnahlan hete ceitakhai pawi nangmouh hoi cungtalah ca hane ka ngainae lah ao.
16 Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei.
Bangkongtetpawiteh Cathut uknaeram dawk hete ceitakhai pawi a kuep hoehroukrak atu hoi bout ka cat mahoeh telah atipouh.
17 Et accepto calice gratias egit, et dixit: Accipite, et dividite inter vos.
Hahoi, Jisuh ni manang a la teh Cathut koe lunghawi lawk a dei hnukkhu, het heh lat awh nateh cungtalah rei hmawng awh.
18 Dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat.
Bangkongtetpawiteh Cathut uknaeram a pha hoehnahlan atu hoi misur heh bout ka net mahoeh, telah a ti.
19 Et accepto pane gratias egit, et fregit, et dedit eis, dicens: Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur: hoc facite in meam commemorationem.
Hahoi vaiyei a la teh Cathut koe lunghawi lawk a dei hnukkhu vaiyei a raen teh ahnimouh a rei teh hetheh ka tak doeh, nangmouh hanlah ka pasoung e ka tak doeh. Kai na pahnim awh hoeh nahanlah sak awh, telah atipouh.
20 Similiter et calicem, postquam cœnavit, dicens: Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis fundetur.
Hot patetlah tangmin bu a ca hnukkhu manang hai a la teh, hete manang heh nangmouh hane ka palawng e ka thi hoi caksak e lawkkam katha doeh.
21 Verumtamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa.
Hatei, kai na ka pahnawtkung e a kut teh hete caboi koe ka kut hoi rei ao.
22 Et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit: verumtamen væ homini illi per quem tradetur.
Cathut ni a hmoun tangcoung e patetlah tami Capa teh a due han, hatei na ka pahnawt e tami teh a yawthoe telah a ti.
23 Et ipsi cœperunt quærere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset.
Hahoi amamouh hoi amamouh teh apinimaw het heh a sak han telah buet touh hoi buet touh a kâ pacei awh.
24 Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse major.
Hothloilah a hnukkâbangnaw ni maimouh dawkvah apimaw hoe ka talue telah buet touh hoi buet touh a kâoun awh.
25 Dixit autem eis: Reges gentium dominantur eorum: et qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.
Jisuh ni yah Jentel siangpahrangnaw ni teh a uk awh. Kâtawnnae katawnnaw hah ram hanlah hnokahawi kasakkung telah ati awh.
26 Vos autem non sic: sed qui major est in vobis, fiat sicut minor: et qui præcessor est, sicut ministrator.
Hatei nangmouh teh hottelah sak awh hanh. Nangmouh thung dawk e ka talue e ni camo patetlah awm seh, kahrawikung ni san patetlah awm seh.
27 Nam quis major est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat:
Apimaw bet ka talue. Bu ca hanelah ka tahung e maw, bu kapoekung maw. Dei ngai laipalah ka tahung e a taluehnawn. Hatei, kai teh nangmouh thung dawkvah bu kapoekung lah ka o.
28 vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis.
Tanouknae ka khang navah nangmouh ni na okhai awh.
29 Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum,
Hahoi a Pa ni uknaeram kai na poe e patetlah kai ni hai nangmouh na poe.
30 ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos judicantes duodecim tribus Israël.
Kaie uknaeram thung, kaie caboi dawk na canei awh vaiteh Isarel miphun hlaikahni touh lawkceng hanelah bawitungkhung dawk na tahung awh han, telah atipouh.
31 Ait autem Dominus: Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum:
Simon, Simon, thai haw. Cai karue e patetlah nangmouh karue hanelah Setan ni a kâhei toe.
32 ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos.
Hatei Simon, na yuemnae a rawk hoeh nahan, nang hanelah ka ratoum toe. Hahoi kai koe lah bout na ban nah na hmaunawnghanaw hah tha na poe han, telah atipouh.
33 Qui dixit ei: Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire.
Piter ni, Bawipa, nang hoi thongim dawk bo hane hoi due hanelah coungkacoe lah ka o toe telah atipouh.
34 At ille dixit: Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me. Et dixit eis:
Jisuh ni, Piter, sahnin ahlui a khawng hoehnahlan nang ni ka panuek hoeh telah vai thum touh na pahnawt han, atipouh.
35 Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis?
Jisuh ni bout a dei e teh, tangkabom, yawngya, khokkhawm sin laipalah cet awh, telah na patoun awh navah buet buet touh a panki maw telah a pacei. Ahnimouh ni panki hoeh, atipouh awh.
36 At illi dixerunt: Nihil. Dixit ergo eis: Sed nunc qui habet sacculum, tollat; similiter et peram: et qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.
Hahoi Jisuh ni, hatei atuteh, tangkabom ka tawn e ni sin naseh, hot patetvanlah yawngya hai sin naseh. Tahloi ka tawn hoeh e ni amae khohna a yo vaiteh tahloi ran naseh.
37 Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc quod scriptum est, oportet impleri in me: Et cum iniquis deputatus est. Etenim ea quæ sunt de me finem habent.
Bangkongtetpawiteh, Cakathoung ni, ama teh tamikayonnaw hoi mektouk sin lah ao, telah ati e hah kaie kong dawkvah atu akuep han. Kaie kong a thut e naw pueng teh a kuep toe, telah a ti.
38 At illi dixerunt: Domine, ecce duo gladii hic. At ille dixit eis: Satis est.
Ahnimouh ni, Bawipa, khenhaw! hi vah tahloi kahni touh ao, telah ati awh teh, a khout toe atipouh.
39 Et egressus ibat secundum consuetudinem in monte Olivarum. Secuti sunt autem illum et discipuli.
Hathnukkhu Jisuh a tâco teh amae phung patetlah, Olive mon dawk a cei teh a hnukkâbangnaw ni a hnuk a kâbang awh.
40 Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: Orate ne intretis in tentationem.
Hote hmuen koe a pha navah nangmouh teh tacueknae dawk na kâen awh hoeh nahanlah ratoum awh, telah atipouh.
41 Et ipse avulsus est ab eis quantum jactus est lapidis: et positis genibus orabat,
Hathnukkhu, talung tâkhawng e sittouh a cei teh a khokcuengkhuem teh a ratoum.
42 dicens: Pater, si vis, transfer calicem istum a me: verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat.
A Pa, na ngainae awm pawiteh, hete manang dawk hoi na hlout na hlout sak haw. Hatei, kai ka ngainae patetlah tho hanh naseh. Nama na ngainae patetlah thoseh, telah a ratoum.
43 Apparuit autem illi angelus de cælo, confortans eum. Et factus in agonia, prolixius orabat.
Hatnavah ahni koe kalvan hoi kalvantami a kamnue teh ahni hah tha a poe.
44 Et factus est sudor ejus sicut guttæ sanguinis decurrentis in terram.
Lungthin meimei ka tangpawk lah a ratoum teh lahun tui talai dawkvah thi patetlah a bo.
45 Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos, invenit eos dormientes præ tristitia.
A ratoumnae koehoi a thaw teh a hnukkâbangnaw koe a bout a cei navah, ahnimouh teh lungreirhai hoi ao awh teh a i awh e hah a hmu.
46 Et ait illis: Quid dormitis? surgite, orate, ne intretis in tentationem.
Ahnimouh koe bangkong na i awh, tacueknae dawk na kâen awh hoeh nahanelah thaw awh nateh ratoum awh, atipouh.
47 Adhuc eo loquente, ecce turba: et qui vocabatur Judas, unus de duodecim, antecedebat eos, et appropinquavit Jesu ut oscularetur eum.
Hottelah a dei lahun nah, a hnukkâbang hlaikahni touh thung dawk e Judah Isakarot ni tamimaya hmalah a cei teh Jisuh paco hanlah rek a hnai.
48 Jesus autem dixit illi: Juda, osculo Filium hominis tradis?
Jisuh ni ahni koe, Judah, tami Capa heh paco laihoi maw na pahnawt vaw, atipouh.
49 Videntes autem hi qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt ei: Domine, si percutimus in gladio?
Jisuh hoi rei kaawm e naw ni kaawm hane hno hah a hmu navah, Bawipa tahloi hoi ka bouk awh han maw atipouh awh.
50 Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum, et amputavit auriculam ejus dexteram.
Ahnimouh thung dawk e tami buet touh ni vaihma kacue e a san buet touh e a hnâ aranglae a bouk pouh.
51 Respondens autem Jesus, ait: Sinite usque huc. Et cum tetigisset auriculam ejus, sanavit eum.
Jisuh ni malawi seh, atipouh. Ahnie a hnâ a tek pouh teh ahawi sak.
52 Dixit autem Jesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum, et magistratus templi, et seniores: Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus?
Jisuh koe ka tho e vaihma bawinaw, bawkim karingkungnaw, kacuenaw ni tamru man hane patetlah tahloi hoi bongpai hoi na tho awh maw.
53 Cum quotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me: sed hæc est hora vestra, et potestas tenebrarum.
Nangmouh hoi bawkim dawkvah hnintangkuem ka o navah, nangmouh ni kai na man awh hoeh. Hatei atuteh nangmae tueng doeh, khohmo bahu lah hai ao telah atipouh.
54 Comprehendentes autem eum, duxerunt ad domum principis sacerdotum: Petrus vero sequebatur a longe.
Hahoi, Jisuh a man awh teh a hrawi awh. Vaihma kacue im dawk a ceikhai awh. Hatnavah Piter teh ahlanae koehoi a kâbang van.
55 Accenso autem igne in medio atrii et circumsedentibus illis, erat Petrus in medio eorum.
Toeim thongma lungui hmai a patawi awh teh cungtalah a tahung awh. Piter hai ahnimouh koe a tahung van.
56 Quem cum vidisset ancilla quædam sedentem ad lumen, et eum fuisset intuita, dixit: Et hic cum illo erat.
Piter ni hmai teng a tahung nah sannu buet touh ni khei a khet teh hete tami heh Jisuh hoi rei kaawm e tami doeh telah a ti.
57 At ille negavit eum, dicens: Mulier, non novi illum.
Piter ni a oun, napui nang ahni teh ka panuek hoeh.
58 Et post pusillum alius videns eum, dixit: Et tu de illis es. Petrus vero ait: O homo, non sum.
Hathnukkhu dongdeng ao hoi tami alouke buet touh ni a hmu teh nang haiyah ahnimouh koe na o doeh atipouh, Piter ni tongpa nang kai nahoeh atipouh.
59 Et intervallo facto quasi horæ unius, alius quidam affirmabat, dicens: Vere et hic cum illo erat: nam et Galilæus est.
Hahoi suimilam buet touh a ro hnukkhu tami alouke buet touh ni hete tami hai Jisuh hoi rei ao katang, ahni heh Galilee tami doeh atipouh.
60 Et ait Petrus: Homo, nescio quid dicis. Et continuo, adhuc illo loquente, cantavit gallus.
Hatnavah Piter ni tongpa nang na dei e ka panuek hoeh atipouh. Dongdeng ca lawk a dei lahun nah ahlui a khawng.
61 Et conversus Dominus respexit Petrum, et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixerat: Quia priusquam gallus cantet, ter me negabis.
Hatnavah Bawipa ni a kamlang teh Piter hah a khet. Hatnavah Piter ni Bawipa e lawk teh hlawt a pouk, ahlui a khawng hoehnahlan vai thum touh na pahnawt han telah a dei pouh e lawk hah hlawt a pouk.
62 Et egressus foras Petrus flevit amare.
Piter ni alawilah a tâco teh puenghoi a khawngsauek teh a kâ.
63 Et viri qui tenebant illum, illudebant ei, cædentes.
Jisuh ka man e naw ni ama teh pacekpahlek awh teh a hem awh.
64 Et velaverunt eum, et percutiebant faciem ejus: et interrogabant eum, dicentes: Prophetiza, quis est, qui te percussit?
A mit a huem pouh teh, a hem awh, nang apinimaw na hem telah atipouh.
65 Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.
Alouke lawknaw hoi lawkthoe hoi a pathoe awh.
66 Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis, et principes sacerdotum, et scribæ, et duxerunt illum in concilium suum, dicentes: Si tu es Christus, dic nobis.
Khodai navah Judah kacuenaw hoi vaihma bawinaw hoi cakathutkungnaw cungtalah a tho awh teh lawk deinae hmuen koe a ceikhai awh.
67 Et ait illis: Si vobis dixero, non credetis mihi:
Nang teh Khrih maw, dei haw atipouh awh, Jisuh ni ka dei nakunghai na tang awh ma hoeh.
68 si autem et interrogavero, non respondebitis mihi, neque dimittetis.
Kai ni na pacei nakunghai na dei awh mahoeh.
69 Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei.
Atu hoiyah tami Capa heh Cathut hnosakthainae aranglah a tahung han atipouh.
70 Dixerunt autem omnes: Tu ergo es Filius Dei? Qui ait: Vos dicitis, quia ego sum.
Hatnavah ahnimouh pueng ni nang heh Cathut capa na maw atipouh awh. Ahni ni na dei e patetlah bokheiyah atipouh.
71 At illi dixerunt: Quid adhuc desideramus testimonium? ipsi enim audivimus de ore ejus.
Ahnimouh ni bangpatet e kapanuekkhaikung maw a ngai rah, amae lawk roeroe na thai awh toe ati awh.
