Lucam 14
1 Et factum est cum intraret Jesus in domum cujusdam principis pharisæorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.
U Tienu fuodma daali, ke Farisieninba yudanba siiga yendo den yini Jesu o denpo, ke ban je:
2 Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.
Yaaba n den cua ki ba je, den kpaagi Jesu. Yiamo bá mɔ den kaa o nintuali po, ke o gbanu kuli tie a mɔla bábá.
3 Et respondens Jesus dixit ad legisperitos et pharisæos, dicens: Si licet sabbato curare?
Jesu den maadi yeni U Tienu bali maama tundkaaba yeni yikodanba tundkaaba yeni Farisieninba. Ki buali ba: Li cabi ke ban paagi o yiamo saaba daali bii laa cabi i?
4 At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.
Bi ki ŋmiani o lbá. Lan wn ii, ke Jesu cuo o yimo, ki paagi o, ki maadi o, ke wan ya kuni o denpo.
5 Et respondens ad illos dixit: Cujus vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati?
Lani ke o gɔ buali ba: ... I siiga ŋma i ke li ya tie o biga lan yaa ka o nua n baa li caali nni ke o kan tuodi ki ñani o?
6 Et non poterant ad hæc respondere illi.
Baa den fidi ki ŋmiani o lala maama po lbá.
7 Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:
Wan den bandi ke yaaba n cua mi jaanma kuli den lingi ke ban kali liiga kankaani po, ke o pua ba mi makpanjama ne:
8 Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo.
Li ya tie ke o nulo yini u puokuanu jaanma, da gedi ki kali liiga. Li ba fidi tuu ke o yini o nulo ke cie ŋa,
9 Et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.
ke wan yua yini yi kuli ba cua ki maadi ŋa: “Fii ki teni o ne u kankaanu, a ji fii yeni i fee i ki gedi ki pan kali puoli.
10 Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:
Ama, bi ya yini a mi jaanma, ŋan gedi ki kali puoli po. Yua yini a yeni ya ti cua, o ba maadi: “N dɔnli, ti bobni u kankaanŋanu a po, cua ki kali liiga!” Li baa tie a po ti yudandi i yaaba ke bi yini ba yeni kuli nunga nni.
11 quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
Lan wan ii, yua doni o bá bi ba jiini o, ke yua jiini o bá bi ba doni o.
12 Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio;
Ke Jesu maadi yua n yini o: A ya bobni mi jaanma u yensiinu lan yaa ka ku yen yenjuogu, ŋan da yini a dɔnlinba, a ninjanba, a naataani lan yaa ka a kuantaalieba yaaba n tie bi ŋalmandanba, kelima, bi mɔ ti ba yini a ki ŋmiani ŋa li ŋanma.
13 sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:
Ama, a ya bobni mi jaanma, ŋan yini a luoda, a juama, a tuoma, talginba.
14 et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione justorum.
Lan wan ii U Tienu ba ŋanbi a po kelima ban wan kan fifi ki ŋmiani a ŋanma. U Tienu ba guani ki ŋmiani a ŋanma ya yogu ke o ba fiini bi kpienŋanba.
15 Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus qui manducabit panem in regno Dei.
Yaaba n den ye mi jaanma kani siiga yendo n den gbadi laa maama, ke o maadi Jesu: Li pamanli ye yeni yua n ba baa ki je U Tienu diema nni.
16 At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.
Jesu den gɔ maadi o: O nulo den jagi ke o tieni mi jaancianma, ki yini bi niba boncianla.
17 Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia jam parata sunt omnia.
Mi jiema yogu n n pundi, o den sɔni o naaciemo ke wan gedi ki maadi wan yini yaaba: Cua man na kelima li bonla kuli ŋanbi ki gbeni o.
18 Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te, habe me excusatum.
Ama bikuli yendo yendo den mia sugli nani bi taani ñɔbu yeni. O nikpialo den yedi o naaciemo: N daa u kuanu, kali min gedi ki pan lá u, ŋan pan mia n po sugli.
19 Et alter dixit: Juga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te, habe me excusatum.
One mɔ den yedi: N daa naakpakuoda piiga, n caa ki bua pan biigi a, ŋan pan mia o sugli n po.
20 Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.
Tɔa momko den yedi: N dá kuani o pocaano mɔlane, lan ya po n kan fidi ki gedi.
21 Et reversus servus nuntiavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.
O naaciemo den lebdi ki guani o canbáa kani, ki waani o li kuli. Lani, o diedaano yeni pali den beni, ke o yedi o naaciemo: Kua u dogu siiga nni yeni i sani nni tontoni ki cua yeni a luoda, a tadma, a juama yeni a waba na.
22 Et ait servus: Domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.
Lan tien waamu, o naaciemo den guani ki yedi: Canbáa n tieni ŋan bo puogi nni yaala, u kaanu gɔ sieni.
23 Et ait dominus servo: Exi in vias, et sæpes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.
Lani ke Canbáa den gɔ yedi o, ke wan ña u dogu nni ki diidi a sanbila nni yeni a naga balinma ki tigdi bi niba, ke ban cua na n diegu n gbie.
24 Dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.
N yedi ke min den kpia ki yini yaaba yeni, bi siia bá yendo kan leni n jaanjiema.
25 Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:
Ku niwulgu den yegi yeni Jesu u sanciamu nni. O jigdi ki yedi ba.
26 Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.
Yua cua n kani ki bua ki ŋɔdi nni yaa yie o báa, yeni o naá, yeni o pua, yeni o bila, o kpeliba, yeni o waamu, bá o yuceli mɔ, o kan tua n ŋɔdka.
27 Et qui non bajulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.
Yua n ki bugi o dapɔnpɔnli ki ŋua nni kan fidi ki ya tie n ŋɔdka.
28 Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,
Yi siiga nni ŋma baa bua maa li diecianli ki dá kan kali ki bandi wan ba biani yaala, ki lia o ya pia ya ligi n ba dagdi wan gbeni.
29 ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes qui vident, incipiant illudere ei,
O ya ki tieni yeni, ki pu li tanpuuli ki naa fidi ki juodi, yaaba n ba pendi li kani kuli baa ñuadi o, ki yedi.
30 dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?
O ja ne cili li diemaali ki naa fidi ki juodi.
31 Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?
Bii o laa badciamo n baa ye ki bua ki tuogi bu tɔbu yeni o badciantɔo, ki nan pia bi tɔtieba tuda piiga, nani o dá kan kali ki biigi o ya ba fidi ki tuogi bu tɔbu yeni yua n cuoni o kani ki pia tɔtieba tuda piilie?
32 Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea quæ pacis sunt.
O ya sua ke o kan fidi, o ba sɔni o tondiba hali ke o yibali dá ye fagma, ki mia o wan waani o wan bua yaala ban mangi yeni bi lieba.
33 Sic ergo omnis ex vobis, qui non renuntiat omnibus quæ possidet, non potest meus esse discipulus.
Li tie yeni i siiga, yua n ki luni wan pia yaala kuli, kan tua n ŋɔdka.
34 Bonum est sal: si autem sal evanuerit, in quo condietur?
Mi yaama mani, ama mi ya ti luo mi manu, bi ba taa be ki gɔ mangi ma?
35 Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.
Maa pia mayuli ban pagi ma u kuanu nni, maa pia ban taa ma ki kali leni ti baadi man ti tua dulma, hali ban lu ma bábá. yua n pia a tuba ki ba gbadi wan gbadi.
