< Lucam 14 >

1 Et factum est cum intraret Jesus in domum cujusdam principis pharisæorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.
Jisuh teh sabbath hnin vah bu ca hanelah Farasi bawi buet touh im a kâen teh, hatnavah ahnimouh ni Bawipa teh a tuet awh.
2 Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.
A hmalah phing patawnae ka tawn e tami buet touh teh ao.
3 Et respondens Jesus dixit ad legisperitos et pharisæos, dicens: Si licet sabbato curare?
Sabbath hnin patawnae dam sak han maw telah Farasinaw hoi cakathutkungnaw hah Jisuh ni a pacei navah,
4 At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.
ahnimouh teh lawkkamuem ao awh. Jisuh ni hote tami a kaw teh patawnae dawk hoi hlout sak hnukkhu bout a tha.
5 Et respondens ad illos dixit: Cujus vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die sabbati?
Hathnukkhu ahnimanaw koe, sabbath hnin vah na capa hoehpawiteh na maito tangkom dawk bawt pawiteh rasat laipalah apimouh na kaawm awh han telah a pacei.
6 Et non poterant ad hæc respondere illi.
Ahnimouh ni lawk kam touh boehai pathung thai awh hoeh.
7 Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:
Hatnavah kaw e tami teh bari kaawm e tahungnae dawk a rawi awh e hah a hmu torei teh ahnimanaw han bangnuenae a dei pouh.
8 Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo.
Tami ni yuvâ kâpaluennae pawi koe nang na kaw navah bari kaawm e hmuen koe tahung hanh. Hottelah na tahung pawiteh nang hlak ka talue e tami pawi koe tho pawi teh,
9 Et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.
nangmouh ka kaw e tami ni hete tami hmuen poe leih telah a dei han. Hatnavah nang teh yeiraipo hoi ka rahnoum e hmuen koe na kum han.
10 Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:
Tami ni nang na kaw navah cet nateh ka rahnoum e hmuen dawk tahung. Hottelah na awm pawiteh nang ka kaw e tami a tho navah ka hui haw e hmuen koe luen telah ati han. Hatnavah nang hoi cungtalah ka tahung e taminaw hmalah nang teh bari e lah na o han.
11 quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
Amahoima kârasang e tami teh rahnoum sak lah ao vaiteh, amahoima kârahnoum e tami teh rasang sak lah ao han atipouh.
12 Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio;
Jisuh ni ama ka kaw e tami koe bout a dei pouh e teh nang ni amombu, tangminbu na paca navah huikonaw, hmaunawnghanaw, miphunnaw hoi ka tawnta e imtenglawpamnaw na kaw mahoeh. Hottelah na kaw pawiteh a hnuk khu torei nang bout na kaw awh vaiteh na patho awh han.
13 sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:
Pawi na to navah ka mathoe e tami, kuepcing hoeh e tami, a khokkhem e tami hoi a mit ka dawn e taminaw hah kaw awh.
14 et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione justorum.
Hottelah na kaw pawiteh yawhawinae ao han. A lamthung teh hote taminaw ni na patho thai hoeh e lah ao dawkvah tami kalannaw a thawnae tueng dawkvah nang teh patho lah na o han telah atipouh.
15 Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus qui manducabit panem in regno Dei.
Caboi koe ka tahung e tami buet touh ni hote lawk a thai navah Cathut uknaeram pawi dawk kâen e tami teh yawhawinae ao telah a dei navah,
16 At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.
Jisuh ni tami buet touh teh ka talue poung lah pawi a sak teh taminaw pueng a kaw.
17 Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia jam parata sunt omnia.
Pawitonae tueng a pha toteh kaw tangcoung e taminaw koe tami a patoun teh, tho awh bangpuengpa coungkacoe lah ao toe telah a thai sak.
18 Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te, habe me excusatum.
Kaw kamcu e taminaw pueng ni a panuiparingkhai awh. Buet touh ni kai im hmuen ka ran. Ka cei vaiteh ka khet han. Kai na ngaithoum ei telah a kahei.
19 Et alter dixit: Juga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te, habe me excusatum.
Buet touh ni kai maito bo panga touh ka ran toe. Ka cei vaiteh ka tanouk han rah. Kai na ngaithoum ei telah a kâhei.
20 Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.
Buet touh ni kai ka yu hoi ka paluen toe. Hatdawkvah kai ka tho thai mahoeh.
21 Et reversus servus nuntiavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.
A san ni bawipa koe bout a tho teh hote akongnaw a dei pouh. Hatnavah imkung a lungkhuek teh, kho thung lam teng lam rahak kaawmnaw, mathoenaw, kuepcinghoehnaw, khokkhemnaw hoi mitdawnnaw pueng kaw telah a san koe a dei pouh.
22 Et ait servus: Domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.
A san ni hai Bawipa kâ na poe e patetlah ka sak toe. Hatei tahung nahane hmuen ka houng e ao rah telah a dei pouh.
23 Et ait dominus servo: Exi in vias, et sæpes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.
Hahoi, Bawipa ni kho lawi, lam dawk, takha teng cet ei, kaie im dawk muen akawi thai nahan koung kaw lawih.
24 Dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.
Hmaloe kaw e taminaw buet touh hai kaie tangminbu patek mahoeh telah a san koe a dei pouh, telah atipouh.
25 Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:
Hathnukkhu tamihupui teh Bawipa hnuk a kâbang awh teh, a kamlang sin teh a khet navah,
26 Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.
apihai amae manu, napa, yuca, hmaunawnghanaw dueng laipalah amae hringnae patenghai pahnawt hoehpawiteh, ka hnuk kâbang lah awm thai hoeh.
27 Et qui non bajulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.
Ama e thingpalam hrawm hoi ka hnuk kâbang hoeh e tami teh ka hnuk kâbang e lah awm thai hoeh.
28 Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,
Nangmouh thung dawkvah tami buetbuet touh ni, imrasang sak hanlah ngai pawiteh, hote im a cum totouh phoisa a khout hoi a khout hoeh e hah hmaloe tahung vaiteh, to laipalah ao han namaw.
29 ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes qui vident, incipiant illudere ei,
Hottelah to laipalah hoi khomkhu a tapu teh im cum thai hoehpawiteh ka hmawt e pueng ni a pathoe awh han nahoehmaw.
30 dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?
Hete tami ni a kamtawng eiteh cum thai hoeh telah a pathoe awh han.
31 Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?
Hothloilah siangpahrang buet touh ni alouke siangpahrang hoi kâtuk han ati navah, ransa 20,000 touh hoi ka târun e hah, ransa 10,000 touh hoi tâ hoi tâ hoeh hane hmaloe pouk mahoeh maw.
32 Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea quæ pacis sunt.
Tâ thai mahoeh tetpawiteh alouke Siangpahrang ahlanae koe ao lahun navah laicei a patoun vaiteh roumnae ao thai nahan ngaithoumnae a hei han na vaiyaw.
33 Sic ergo omnis ex vobis, qui non renuntiat omnibus quæ possidet, non potest meus esse discipulus.
Hot patetlah nangmanaw pueng hai mae tawn e hnopainaw pueng na cettakhai hoehpawiteh kaie ka hnuk kâbang lah na awm thai hoeh.
34 Bonum est sal: si autem sal evanuerit, in quo condietur?
Palawi teh ahawi. Hatei palawi teh a paannae kahmat pawiteh bangtelah hoi maw bout paan thai han.
35 Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.
Talai hanelah thoseh, ei lahai thoseh, hawikhangnae ao hoeh toung dawkvah, alawilah ouk a tâkhawng awh. Thai nahane hnâ ka tawn e tami ni thai naseh telah atipouh.

< Lucam 14 >