Lucam 12
1 Multis autem turbis circumstantibus, ita ut se invicem conculcarent, cœpit dicere ad discipulos suos: Attendite a fermento pharisæorum, quod est hypocrisis.
ตทานีํ โลกา: สหสฺรํ สหสฺรมฺ อาคตฺย สมุปสฺถิตาสฺตต เอไกโก 'เนฺยษามุปริ ปติตุมฺ อุปจกฺรเม; ตทา ยีศุ: ศิษฺยานฺ พภาเษ, ยูยํ ผิรูศินำ กิณฺวรูปกาปเฏฺย วิเศเษณ สาวธานาสฺติษฺฐตฯ
2 Nihil autem opertum est, quod non reveletur: neque absconditum, quod non sciatur.
ยโต ยนฺน ปฺรกาศยิษฺยเต ตทาจฺฉนฺนํ วสฺตุ กิมปิ นาสฺติ; ตถา ยนฺน ชฺญาสฺยเต ตทฺ คุปฺตํ วสฺตุ กิมปิ นาสฺติฯ
3 Quoniam quæ in tenebris dixistis, in lumine dicentur: et quod in aurem locuti estis in cubiculis, prædicabitur in tectis.
อนฺธกาเร ติษฺฐนโต ยา: กถา อกถยต ตา: สรฺวฺวา: กถา ทีปฺเตา โศฺรษฺยนฺเต นิรฺชเน กรฺเณ จ ยทกถยต คฺฤหปฺฤษฺฐาตฺ ตตฺ ปฺรจารยิษฺยเตฯ
4 Dico autem vobis amicis meis: Ne terreamini ab his qui occidunt corpus, et post hæc non habent amplius quid faciant.
เห พนฺธโว ยุษฺมานหํ วทามิ, เย ศรีรสฺย นาศํ วินา กิมปฺยปรํ กรฺตฺตุํ น ศกฺรุวนฺติ เตโภฺย มา ไภษฺฏฯ
5 Ostendam autem vobis quem timeatis: timete eum qui, postquam occiderit, habet potestatem mittere in gehennam: ita dico vobis, hunc timete. (Geenna g1067)
ตรฺหิ กสฺมาทฺ เภตวฺยมฺ อิตฺยหํ วทามิ, ย: ศรีรํ นาศยิตฺวา นรกํ นิกฺเษปฺตุํ ศกฺโนติ ตสฺมาเทว ภยํ กุรุต, ปุนรปิ วทามิ ตสฺมาเทว ภยํ กุรุตฯ (Geenna g1067)
6 Nonne quinque passeres veneunt dipondio, et unus ex illis non est in oblivione coram Deo?
ปญฺจ จฏกปกฺษิณ: กึ ทฺวาภฺยำ ตามฺรขณฺฑาภฺยำ น วิกฺรียนฺเต? ตถาปีศฺวรเสฺตษามฺ เอกมปิ น วิสฺมรติฯ
7 sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt. Nolite ergo timere: multis passeribus pluris estis vos.
ยุษฺมากํ ศิร: เกศา อปิ คณิตา: สนฺติ ตสฺมาตฺ มา วิภีต พหุจฏกปกฺษิโภฺยปิ ยูยํ พหุมูลฺยา: ฯ
8 Dico autem vobis: Omnis quicumque confessus fuerit me coram hominibus, et Filius hominis confitebitur illum coram angelis Dei:
อปรํ ยุษฺมภฺยํ กถยามิ ย: กศฺจินฺ มานุษาณำ สากฺษานฺ มำ สฺวีกโรติ มนุษฺยปุตฺร อีศฺวรทูตานำ สากฺษาตฺ ตํ สฺวีกริษฺยติฯ
9 qui autem negaverit me coram hominibus, negabitur coram angelis Dei.
กินฺตุ ย: กศฺจินฺมานุษาณำ สากฺษานฺมามฺ อสฺวีกโรติ ตมฺ อีศฺวรสฺย ทูตานำ สากฺษาทฺ อหมฺ อสฺวีกริษฺยามิฯ
10 Et omnis qui dicit verbum in Filium hominis, remittetur illi: ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit, non remittetur.
อนฺยจฺจ ย: กศฺจินฺ มนุชสุตสฺย นินฺทาภาเวน กาญฺจิตฺ กถำ กถยติ ตสฺย ตตฺปาปสฺย โมจนํ ภวิษฺยติ กินฺตุ ยทิ กศฺจิตฺ ปวิตฺรมฺ อาตฺมานํ นินฺทติ ตรฺหิ ตสฺย ตตฺปาปสฺย โมจนํ น ภวิษฺยติฯ
11 Cum autem inducent vos in synagogas, et ad magistratus, et potestates, nolite solliciti esse qualiter, aut quid respondeatis, aut quid dicatis.
ยทา โลกา ยุษฺมานฺ ภชนเคหํ วิจารกรฺตฺฤราชฺยกรฺตฺฤณำ สมฺมุขญฺจ เนษฺยนฺติ ตทา เกน ปฺรกาเรณ กิมุตฺตรํ วทิษฺยถ กึ กถยิษฺยถ เจตฺยตฺร มา จินฺตยต;
12 Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quid oporteat vos dicere.
ยโต ยุษฺมาภิรฺยทฺ ยทฺ วกฺตวฺยํ ตตฺ ตสฺมินฺ สมเยอว ปวิตฺร อาตฺมา ยุษฺมานฺ ศิกฺษยิษฺยติฯ
13 Ait autem ei quidam de turba: Magister, dic fratri meo ut dividat mecum hæreditatem.
ตต: ปรํ ชนตามธฺยสฺถ: กศฺจิชฺชนสฺตํ ชคาท เห คุโร มยา สห ไปตฺฤกํ ธนํ วิภกฺตุํ มม ภฺราตรมาชฺญาปยตุ ภวานฺฯ
14 At ille dixit illi: Homo, quis me constituit judicem, aut divisorem super vos?
กินฺตุ ส ตมวทตฺ เห มนุษฺย ยุวโย รฺวิจารํ วิภาคญฺจ กรฺตฺตุํ มำ โก นิยุกฺตวานฺ?
15 Dixitque ad illos: Videte, et cavete ab omni avaritia: quia non in abundantia cujusquam vita ejus est ex his quæ possidet.
อนนฺตรํ ส โลกานวทตฺ โลเภ สาวธานา: สตรฺกาศฺจ ติษฺฐต, ยโต พหุสมฺปตฺติปฺราปฺตฺยา มนุษฺยสฺยายุ รฺน ภวติฯ
16 Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus ager attulit:
ปศฺจาทฺ ทฺฤษฺฏานฺตกถามุตฺถาปฺย กถยามาส, เอกสฺย ธนิโน ภูเมา พหูนิ ศสฺยานิ ชาตานิฯ
17 et cogitabat intra se dicens: Quid faciam, quia non habeo quo congregem fructus meos?
ตต: ส มนสา จินฺตยิตฺวา กถยามฺพภูว มไมตานิ สมุตฺปนฺนานิ ทฺรวฺยาณิ สฺถาปยิตุํ สฺถานํ นาสฺติ กึ กริษฺยามิ?
18 Et dixit: Hoc faciam: destruam horrea mea, et majora faciam: et illuc congregabo omnia quæ nata sunt mihi, et bona mea,
ตโตวททฺ อิตฺถํ กริษฺยามิ, มม สรฺวฺวภาณฺฑาคาราณิ ภงฺกฺตฺวา พฺฤหทฺภาณฺฑาคาราณิ นิรฺมฺมาย ตนฺมเธฺย สรฺวฺวผลานิ ทฺรวฺยาณิ จ สฺถาปยิษฺยามิฯ
19 et dicam animæ meæ: Anima, habes multa bona posita in annos plurimos: requiesce, comede, bibe, epulare.
อปรํ นิชมโน วทิษฺยามิ, เห มโน พหุวตฺสรารฺถํ นานาทฺรวฺยาณิ สญฺจิตานิ สนฺติ วิศฺรามํ กุรุ ภุกฺตฺวา ปีตฺวา เกาตุกญฺจ กุรุฯ กินฺตฺวีศฺวรสฺตมฺ อวทตฺ,
20 Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te: quæ autem parasti, cujus erunt?
เร นิรฺโพธ อทฺย ราเตฺรา ตว ปฺราณาสฺตฺวตฺโต เนษฺยนฺเต ตต เอตานิ ยานิ ทฺรวฺยาณิ ตฺวยาสาทิตานิ ตานิ กสฺย ภวิษฺยนฺติ?
21 Sic est qui sibi thesaurizat, et non est in Deum dives.
อเตอว ย: กศฺจิทฺ อีศฺวรสฺย สมีเป ธนสญฺจยมกฺฤตฺวา เกวลํ สฺวนิกเฏ สญฺจยํ กโรติ โสปิ ตาทฺฤศ: ฯ
22 Dixitque ad discipulos suos: Ideo dico vobis, nolite solliciti esse animæ vestræ quid manducetis, neque corpori quid induamini.
อถ ส ศิเษฺยภฺย: กถยามาส, ยุษฺมานหํ วทามิ, กึ ขาทิษฺยาม: ? กึ ปริธาสฺยาม: ? อิตฺยุกฺตฺวา ชีวนสฺย ศรีรสฺย จารฺถํ จินฺตำ มา การฺษฺฏฯ
23 Anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum.
ภกฺษฺยาชฺชีวนํ ภูษณาจฺฉรีรญฺจ เศฺรษฺฐํ ภวติฯ
24 Considerate corvos, quia non seminant, neque metunt, quibus non est cellarium, neque horreum, et Deus pascit illos. Quanto magis vos pluris estis illis?
กากปกฺษิณำ การฺยฺยํ วิจารยต, เต น วปนฺติ ศสฺยานิ จ น ฉินฺทนฺติ, เตษำ ภาณฺฑาคาราณิ น สนฺติ โกษาศฺจ น สนฺติ, ตถาปีศฺวรเสฺตโภฺย ภกฺษฺยาณิ ททาติ, ยูยํ ปกฺษิภฺย: เศฺรษฺฐตรา น กึ?
25 Quis autem vestrum cogitando potest adjicere ad staturam suam cubitum unum?
อปรญฺจ ภาวยิตฺวา นิชายุษ: กฺษณมาตฺรํ วรฺทฺธยิตุํ ศกฺโนติ, เอตาทฺฤโศ ลาโก ยุษฺมากํ มเธฺย โกสฺติ?
26 Si ergo neque quod minimum est potestis, quid de ceteris solliciti estis?
อเตอว กฺษุทฺรํ การฺยฺยํ สาธยิตุมฺ อสมรฺถา ยูยมฺ อนฺยสฺมินฺ การฺเยฺย กุโต ภาวยถ?
27 Considerate lilia quomodo crescunt: non laborant, neque nent: dico autem vobis, nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis.
อนฺยจฺจ กามฺปิลปุษฺปํ กถํ วรฺทฺธเต ตทาปิ วิจารยต, ตตฺ กญฺจน ศฺรมํ น กโรติ ตนฺตูํศฺจ น ชนยติ กินฺตุ ยุษฺมภฺยํ ยถารฺถํ กถยามิ สุเลมานฺ พไหฺวศฺวรฺยฺยานฺวิโตปิ ปุษฺปสฺยาสฺย สทฺฤโศ วิภูษิโต นาสีตฺฯ
28 Si autem fœnum, quod hodie est in agro, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit: quanto magis vos pusillæ fidei?
อทฺย เกฺษเตฺร วรฺตฺตมานํ ศฺวศฺจูลฺลฺยำ เกฺษปฺสฺยมานํ ยตฺ ตฺฤณํ, ตไสฺม ยทีศฺวร อิตฺถํ ภูษยติ ตรฺหิ เห อลฺปปฺรตฺยยิโน ยุษฺมาน กึ น ปริธาปยิษฺยติ?
29 Et vos nolite quærere quid manducetis, aut quid bibatis: et nolite in sublime tolli:
อเตอว กึ ขาทิษฺยาม: ? กึ ปริธาสฺยาม: ? เอตทรฺถํ มา เจษฺฏธฺวํ มา สํทิคฺธฺวญฺจฯ
30 hæc enim omnia gentes mundi quærunt. Pater autem vester scit quoniam his indigetis.
ชคโต เทวารฺจฺจกา เอตานิ สรฺวฺวาณิ เจษฺฏนเต; เอษุ วสฺตุษุ ยุษฺมากํ ปฺรโยชนมาเสฺต อิติ ยุษฺมากํ ปิตา ชานาติฯ
31 Verumtamen quærite primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.
อเตอเวศฺวรสฺย ราชฺยารฺถํ สเจษฺฏา ภวต ตถา กฺฤเต สรฺวฺวาเณฺยตานิ ทฺรวฺยาณิ ยุษฺมภฺยํ ปฺรทายิษฺยนฺเตฯ
32 Nolite timere pusillus grex, quia complacuit Patri vestro dare vobis regnum.
เห กฺษุทฺรเมษวฺรช ยูยํ มา ไภษฺฏ ยุษฺมภฺยํ ราชฺยํ ทาตุํ ยุษฺมากํ ปิตุ: สมฺมติรสฺติฯ
33 Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterascunt, thesaurum non deficientem in cælis: quo fur non appropriat, neque tinea corrumpit.
อเตอว ยุษฺมากํ ยา ยา สมฺปตฺติรสฺติ ตำ ตำ วิกฺรีย วิตรต, ยตฺ สฺถานํ เจารา นาคจฺฉนฺติ, กีฏาศฺจ น กฺษายยนฺติ ตาทฺฤเศ สฺวรฺเค นิชารฺถมฺ อชเร สมฺปุฏเก 'กฺษยํ ธนํ สญฺจินุต จ;
34 Ubi enim thesaurus vester est, ibi et cor vestrum erit.
ยโต ยตฺร ยุษฺมากํ ธนํ วรฺตฺตเต ตเตฺรว ยุษฺมากํ มน: ฯ
35 Sint lumbi vestri præcincti, et lucernæ ardentes in manibus vestris,
อปรญฺจ ยูยํ ปฺรทีปํ ชฺวาลยิตฺวา พทฺธกฏยสฺติษฺฐต;
36 et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis: ut, cum venerit et pulsaverit, confestim aperiant ei.
ปฺรภุ รฺวิวาหาทาคตฺย ยไทว ทฺวารมาหนฺติ ตไทว ทฺวารํ โมจยิตุํ ยถา ภฺฤตฺยา อเปกฺษฺย ติษฺฐนฺติ ตถา ยูยมปิ ติษฺฐตฯ
37 Beati servi illi quos, cum venerit dominus, invenerit vigilantes: amen dico vobis, quod præcinget se, et faciet illos discumbere, et transiens ministrabit illis.
ยต: ปฺรภุราคตฺย ยานฺ ทาสานฺ สเจตนานฺ ติษฺฐโต ทฺรกฺษฺยติ เตอว ธนฺยา: ; อหํ ยุษฺมานฺ ยถารฺถํ วทามิ ปฺรภุสฺตานฺ โภชนารฺถมฺ อุปเวศฺย สฺวยํ พทฺธกฏิ: สมีปเมตฺย ปริเวษยิษฺยติฯ
38 Et si venerit in secunda vigilia, et si in tertia vigilia venerit, et ita invenerit, beati sunt servi illi.
ยทิ ทฺวิตีเย ตฺฤตีเย วา ปฺรหเร สมาคตฺย ตไถว ปศฺยติ, ตรฺหิ เตอว ทาสา ธนฺยา: ฯ
39 Hoc autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias, qua hora fur veniret, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.
อปรญฺจ กสฺมินฺ กฺษเณ เจารา อาคมิษฺยนฺติ อิติ ยทิ คฺฤหปติ รฺชฺญาตุํ ศกฺโนติ ตทาวศฺยํ ชาคฺรนฺ นิชคฺฤเห สนฺธึ กรฺตฺตยิตุํ วารยติ ยูยเมตทฺ วิตฺตฯ
40 Et vos estote parati: quia qua hora non putatis, Filius hominis veniet.
อเตอว ยูยมปิ สชฺชมานาสฺติษฺฐต ยโต ยสฺมินฺ กฺษเณ ตํ นาเปฺรกฺษเธฺว ตสฺมินฺเนว กฺษเณ มนุษฺยปุตฺร อาคมิษฺยติฯ
41 Ait autem et Petrus: Domine, ad nos dicis hanc parabolam, an et ad omnes?
ตทา ปิตร: ปปฺรจฺฉ, เห ปฺรโภ ภวานฺ กิมสฺมานฺ อุทฺทิศฺย กึ สรฺวฺวานฺ อุทฺทิศฺย ทฺฤษฺฏานฺตกถามิมำ วทติ?
42 Dixit autem Dominus: Quis, putas, est fidelis dispensator, et prudens, quem constituit dominus supra familiam suam, ut det illis in tempore tritici mensuram?
ตต: ปฺรภุ: โปฺรวาจ, ปฺรภุ: สมุจิตกาเล นิชปริวารารฺถํ โภชฺยปริเวษณาย ยํ ตตฺปเท นิโยกฺษฺยติ ตาทฺฤโศ วิศฺวาโสฺย โพทฺธา กรฺมฺมาธีศ: โกสฺติ?
43 Beatus ille servus quem, cum venerit dominus, invenerit ita facientem.
ปฺรภุราคตฺย ยมฺ เอตาทฺฤเศ กรฺมฺมณิ ปฺรวฺฤตฺตํ ทฺรกฺษฺยติ เสอว ทาโส ธนฺย: ฯ
44 Vere dico vobis, quoniam supra omnia quæ possidet, constituet illum.
อหํ ยุษฺมานฺ ยถารฺถํ วทามิ ส ตํ นิชสรฺวฺวสฺวสฺยาธิปตึ กริษฺยติฯ
45 Quod si dixerit servus ille in corde suo: Moram facit dominus meus venire: et cœperit percutere servos, et ancillas, et edere, et bibere, et inebriari:
กินฺตุ ปฺรภุรฺวิลมฺเพนาคมิษฺยติ, อิติ วิจินฺตฺย ส ทาโส ยทิ ตทนฺยทาสีทาสานฺ ปฺรหรฺตฺตุมฺ โภกฺตุํ ปาตุํ มทิตุญฺจ ปฺรารภเต,
46 veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua nescit, et dividet eum, partemque ejus cum infidelibus ponet.
ตรฺหิ ยทา ปฺรภุํ นาเปกฺษิษฺยเต ยสฺมินฺ กฺษเณ โส'เจตนศฺจ สฺถาสฺยติ ตสฺมินฺเนว กฺษเณ ตสฺย ปฺรภุราคตฺย ตํ ปทภฺรษฺฏํ กฺฤตฺวา วิศฺวาสหีไน: สห ตสฺย อํศํ นิรูปยิษฺยติฯ
47 Ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui, et non præparavit, et non facit secundum voluntatem ejus, vapulabit multis:
โย ทาส: ปฺรเภราชฺญำ ชฺญาตฺวาปิ สชฺชิโต น ติษฺฐติ ตทาชฺญานุสาเรณ จ การฺยฺยํ น กโรติ โสเนกานฺ ปฺรหารานฺ ปฺราปฺสฺยติ;
48 qui autem non cognovit, et fecit digna plagis, vapulabit paucis. Omni autem cui multum datum est, multum quæretur ab eo: et cui commendaverunt multum, plus petent ab eo.
กินฺตุ โย ชโน'ชฺญาตฺวา ปฺรหารารฺหํ กรฺมฺม กโรติ โสลฺปปฺรหารานฺ ปฺราปฺสฺยติฯ ยโต ยไสฺม พาหุเลฺยน ทตฺตํ ตสฺมาเทว พาหุเลฺยน คฺรหีษฺยเต, มานุษา ยสฺย นิกเฏ พหุ สมรฺปยนฺติ ตสฺมาทฺ พหุ ยาจนฺเตฯ
49 Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur?
อหํ ปฺฤถิวฺยามฺ อไนกฺยรูปํ วหฺนิ นิกฺเษปฺตุมฺ อาคโตสฺมิ, ส เจทฺ อิทานีเมว ปฺรชฺวลติ ตตฺร มม กา จินฺตา?
50 Baptismo autem habeo baptizari: et quomodo coarctor usque dum perficiatur?
กินฺตุ เยน มชฺชเนนาหํ มคฺโน ภวิษฺยามิ ยาวตฺกาลํ ตสฺย สิทฺธิ รฺน ภวิษฺยติ ตาวทหํ กติกษฺฏํ ปฺราปฺสฺยามิฯ
51 Putatis quia pacem veni dare in terram? non, dico vobis, sed separationem:
เมลนํ กรฺตฺตุํ ชคทฺ อาคโตสฺมิ ยูยํ กิมิตฺถํ โพธเธฺว? ยุษฺมานฺ วทามิ น ตถา, กินฺตฺวหํ เมลนาภาวํ กรฺตฺตุํมฺ อาคโตสฺมิฯ
52 erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi, tres in duos, et duo in tres
ยสฺมาเทตตฺกาลมารภฺย เอกตฺรสฺถปริชนานำ มเธฺย ปญฺจชนา: ปฺฤถคฺ ภูตฺวา ตฺรโย ชนา ทฺวโยรฺชนโย: ปฺรติกูลา เทฺวา ชเนา จ ตฺรยาณำ ชนานำ ปฺรติกูเลา ภวิษฺยนฺติฯ
53 dividentur: pater in filium, et filius in patrem suum, mater in filiam, et filia in matrem, socrus in nurum suam, et nurus in socrum suam.
ปิตา ปุตฺรสฺย วิปกฺษ: ปุตฺรศฺจ ปิตุ รฺวิปกฺโษ ภวิษฺยติ มาตา กนฺยายา วิปกฺษา กนฺยา จ มาตุ รฺวิปกฺษา ภวิษฺยติ, ตถา ศฺวศฺรูรฺพธฺวา วิปกฺษา พธูศฺจ ศฺวศฺรฺวา วิปกฺษา ภวิษฺยติฯ
54 Dicebat autem et ad turbas: Cum videritis nubem orientem ab occasu, statim dicitis: Nimbus venit: et ita fit.
ส โลเกโภฺยปรมปิ กถยามาส, ปศฺจิมทิศิ เมโฆทฺคมํ ทฺฤษฺฏฺวา ยูยํ หฐาทฺ วทถ วฺฤษฺฏิ รฺภวิษฺยติ ตตสฺตไถว ชายเตฯ
55 Et cum austrum flantem, dicitis: Quia æstus erit: et fit.
อปรํ ทกฺษิณโต วาเยา วาติ สติ วทถ นิทาโฆ ภวิษฺยติ ตต: โสปิ ชายเตฯ
56 Hypocritæ! faciem cæli et terræ nostis probare: hoc autem tempus quomodo non probatis?
เร เร กปฏิน อากาศสฺย ภูมฺยาศฺจ ลกฺษณํ โพทฺธุํ ศกฺนุถ,
57 quid autem et a vobis ipsis non judicatis quod justum est?
กินฺตุ กาลสฺยาสฺย ลกฺษณํ กุโต โพทฺธุํ น ศกฺนุถ? ยูยญฺจ สฺวยํ กุโต น นฺยาษฺยํ วิจารยถ?
58 Cum autem vadis cum adversario tuo ad principem, in via da operam liberari ab illo, ne forte trahat te ad judicem, et judex tradat te exactori, et exactor mittat te in carcerem.
อปรญฺจ วิวาทินา สารฺทฺธํ วิจารยิตุ: สมีปํ คจฺฉนฺ ปถิ ตสฺมาทุทฺธารํ ปฺราปฺตุํ ยตสฺว โนเจตฺ ส ตฺวำ ธฺฤตฺวา วิจารยิตุ: สมีปํ นยติฯ วิจารยิตา ยทิ ตฺวำ ปฺรหรฺตฺตุ: สมีปํ สมรฺปยติ ปฺรหรฺตฺตา ตฺวำ การายำ พธฺนาติ
59 Dico tibi, non exies inde, donec etiam novissimum minutum reddas.
ตรฺหิ ตฺวามหํ วทามิ ตฺวยา นิ: เศษํ กปรฺทเกษุ น ปริโศธิเตษุ ตฺวํ ตโต มุกฺตึ ปฺราปฺตุํ น ศกฺษฺยสิฯ
