Lamentationes 5
1 [Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
Awurade, kae nea aba yɛn so; hwɛ, na hu yɛn animguase.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
Wɔadan yɛn agyapade ama ahɔho, wɔde yɛn afi ama ananafo.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Yɛayɛ nyisaa na yenni agyanom, yɛn nanom yɛ akunafo.
4 Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsu a yɛnom; yebenya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yennya ahomegye.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛnea yebenya aduan a ɛbɛso yɛn.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wonni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a obegye yɛn afi wɔn nsam.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔre de pɛ yɛn anoduan, afoa a ɛwɔ sare so no nti.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɔkɔm ama atiridii abɔ yɛn.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Wɔato mmea mmonnaa wɔ Sion, ne mmabun a wɔwɔ Yuda nkurow so.
12 Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa nidi mma mpanyimfo.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
Mmerante yɛ adwumaden wɔ awiyammo so; na mmerantewa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
Mpanyimfo ntena kuropɔn apon ano bio; mmerante agyae wɔn nnwonto.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
Ahosɛpɛw afi yɛn koma mu; yɛn asaw adan agyaadwotwa.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
Ahenkyɛw afi yɛn ti so. Yɛn ara, yennue sɛ yɛayɛ bɔne!
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
Eyi nti yɛn koma atɔ beraw, eyinom nti yɛn ani so ayɛ kusuu
18 propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
wɔ Sion bepɔw a ada mpan na sakraman nenam so no nti.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Wo, Awurade, di hene afebɔɔ; wʼahengua fi awo ntoatoaso kosi awo ntoatoaso.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
Adɛn nti na wo werɛ fi yɛn daa yi? Adɛn nti na wagyaw yɛn, mmere tenten mu yi?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
Ka yɛn bata wo ho bio, Awurade, na yɛatumi asan aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforo sɛ tete no
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.]
gye sɛ woapo yɛn koraa anaasɛ wo bo afuw yɛn mmoroso.
