Lamentationes 5
1 [Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
Ny lovanay dia afindra ho an’ ny vahiny ary ny tranonay ho an’ ny hafa firenena.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
4 Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Rambondrambonan’ ny mpanenjika amin’ ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Nanolo-tanana tamin’ ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin’ ny tànany.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin’ ny mosary.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin’ ny tanànan’ ny Joda.
12 Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
Nahantona tamin’ ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
Ny hafalian’ ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
Efa afaka ny satro-boninahitra tamin’ ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
18 propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
Noho ny amin’ ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen’ ny amboahaolo.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin’ ny taranaka fara mandimby.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.]
Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?
