Lamentationes 3
1 [Aleph Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Aleph Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Aleph Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Beth Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Beth Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Beth In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Ghimel Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Ghimel Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Ghimel Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Daleth Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Daleth Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Daleth Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 He Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 He Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 He Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Vau Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Vau Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Vau Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Zain Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Zain Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Zain Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Heth Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Heth Novi diluculo, multa est fides tua.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Heth Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Teth Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Teth Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Teth Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Jod Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Jod Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Jod Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Caph Quia non repellet in sempiternum Dominus.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Caph Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Caph Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Lamed Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Lamed Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Lamed Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Mem Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Mem Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Mem Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Nun Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Nun Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Nun Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Samech Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Samech Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Samech Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Phe Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Phe Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Phe Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Ain Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Ain Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Ain Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Sade Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Sade Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Sade Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Coph Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Coph Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Coph Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Res Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Res Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Res Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Sin Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Sin Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Sin Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Thau Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Thau Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Thau Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.]
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
