Iudicum 17
1 Fuit eo tempore vir quidam de monte Ephraim nomine Michas,
Hagi mago nera Efraemi agona kokampi nemania ne' agi'a Maika'e.
2 qui dixit matri suæ: Mille et centum argenteos, quos separaveras tibi, et super quibus me audiente juraveras, ecce ego habeo, et apud me sunt. Cui illa respondit: Benedictus filius meus Domino.
Mago kna nererankura amanage hu'ne, nagra nentahugenka 1tausen 100'a silva zagoma musufama erizagenka kazusi ke huzamante'nane. E'ina zagoa nagra musufa eri'noe. Higeno nerera'a kenona huno, hufore'ma hantera Ra Anumzamo'a asomu hugantesie,
3 Reddidit ergo eos matri suæ, quæ dixerat ei: Consecravi et vovi hoc argentum Domino, ut de manu mea suscipiat filius meus, et faciat sculptile atque conflatile: et nunc trado illud tibi.
higeno'a ana 1tausen 100'a silva zagoa erino nerera ome amigeno nerera'a amanage hu'ne, Menina nagra ama'na zagoa nenamofonku hu'na Ra Anumzamofo amuanki'na kaza osu havi anumzamofo amema'a tro'ma nehaza vahe zaminuge'za tro hute'za eme kamigahaze.
4 Reddidit igitur eos matri suæ: quæ tulit ducentos argenteos, et dedit eos argentario, ut faceret ex eis sculptile atque conflatile, quod fuit in domo Michæ.
Anage nehuno nerera'a 200'a silva zagoa erino zafare'ma antre'zama silvama rukamre'za keonke'zama tro'ma nehaza vahe ome zamizage'za, eri'za vahe amema'a tro nehu'za, magora silvaretike tro hu'za eme amizageno erino Maika nompi ome ante'ne.
5 Qui ædiculam quoque in ea deo separavit, et fecit ephod, et theraphim, id est, vestem sacerdotalem, et idola: implevitque unius filiorum suorum manum, et factus est ei sacerdos.
Hagi Maika'a osi mono noma'a me'neankino, pristi vahe kukena tro huno efotie nehaza amimizare rente'za trohunteno mofavreramima'afinti mago'mofo pristi manisie huno huhamprinte'ne.
6 In diebus illis non erat rex in Israël, sed unusquisque quod sibi rectum videbatur, hoc faciebat.
E'ina knafina Israeli vahepina mago kinia omani'neankino mago mago vahe'mo'a agra'a avesite kegeno avure'ma fatgoma hiazana hutere hu'ne.
7 Fuit quoque alter adolescens de Bethlehem Juda, ex cognatione ejus: eratque ipse Levites, et habitabat ibi.
Hagi mago knazupa Juda nagapinti mago Livae nehaza ne'mo'a Betlehem kumate Juda mopafi nemaniane.
8 Egressusque de civitate Bethlehem, peregrinari voluit ubicumque sibi commodum reperisset. Cumque venisset in montem Ephraim, iter faciens, et declinasset parumper in domum Michæ,
Hagi Juda mopafinti Betlehemu kumara atreno kuma'ma manisia kumaku hakeno vu'ne. Hagi anama nevuno'a Efraemi agona kokampi vuno Maika nonte uhanati'ne.
9 interrogatus est ab eo unde venisset. Qui respondit: Levita sum de Bethlehem Juda, et vado ut habitem ubi potuero, et utile mihi esse perspexero.
Anama uhanatigeno'a Maika'a amanage huno hu'ne, kagra igati ane? Huno antahigegeno amanage huno ana ne'mo'a hu'ne. Nagra Livae ne' Juda mopafi Betlehemu kumate nemanua ne'mo'na mani'nua kumaku hake'na neoe.
10 Dixitque Michas: Mane apud me, et esto mihi parens ac sacerdos: daboque tibi per annos singulos decem argenteos, ac vestem duplicem, et quæ ad victum sunt necessaria.
Higeno Maika'a amanage hu'ne, Nenfa kna hunka nagri'ene mani'nenka, pristi eri'za vaheni'a manio. Hagi mago mago kafufina 10ni'a Silva zagone kukenane ne'zanena kamigahue, higeno ana ne'mo'a ufre'ne.
11 Acquievit, et mansit apud hominem, fuitque illi quasi unus de filiis.
Hagi Livae nehazamo'a muse nehuno Maika nemofoza higeno,
12 Implevitque Michas manum ejus, et habuit puerum sacerdotem apud se:
Maika'a ana Livae nehazavea pristi mani'nie huno azeri ruotage higeno, Maika nompi pristi eri'za ne' mani'ne.
13 Nunc scio, dicens, quod benefaciet mihi Deus habenti Levitici generis sacerdotem.
Ana nehuno Maika'a anage hu'ne, nagra menima nagesama antahuana, Livae ne' pristia azeri otuankino Ra Anumzamo'a asomu hunantegahie hu'ne.
