< Jonas Propheta 2 >
1 Et oravit Jonas ad Dominum Deum suum de ventre piscis,
2 et dixit: [Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, et exaudivit me; de ventre inferi clamavi, et exaudisti vocem meam. (Sheol )
3 Et projecisti me in profundum in corde maris, et flumen circumdedit me: omnes gurgites tui, et fluctus tui super me transierunt.
4 Et ego dixi: Abjectus sum a conspectu oculorum tuorum; verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum.
5 Circumdederunt me aquæ usque ad animam: abyssus vallavit me, pelagus operuit caput meum.
6 Ad extrema montium descendi; terræ vectes concluserunt me in æternum: et sublevabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus.
7 Cum angustiaretur in me anima mea, Domini recordatus sum: ut veniat ad te oratio mea, ad templum sanctum tuum.
8 Qui custodiunt vanitates frustra, misericordiam suam derelinquunt.
9 Ego autem in voce laudis immolabo tibi: quæcumque vovi, reddam pro salute Domino.]
10 Et dixit Dominus pisci, et evomuit Jonam in aridam.
