Iohannem 4
1 Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisæi quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes
యీశుః స్వయం నామజ్జయత్ కేవలం తస్య శిష్యా అమజ్జయత్ కిన్తు యోహనోఽధికశిష్యాన్ స కరోతి మజ్జయతి చ,
2 (quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus),
ఫిరూశిన ఇమాం వార్త్తామశృణ్వన్ ఇతి ప్రభురవగత్య
3 reliquit Judæam, et abiit iterum in Galilæam.
యిహూదీయదేశం విహాయ పున ర్గాలీలమ్ ఆగత్|
4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
తతః శోమిరోణప్రదేశస్య మద్యేన తేన గన్తవ్యే సతి
5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, juxta prædium quod dedit Jacob Joseph filio suo.
యాకూబ్ నిజపుత్రాయ యూషఫే యాం భూమిమ్ అదదాత్ తత్సమీపస్థాయి శోమిరోణప్రదేశస్య సుఖార్ నామ్నా విఖ్యాతస్య నగరస్య సన్నిధావుపాస్థాత్|
6 Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.
తత్ర యాకూబః ప్రహిరాసీత్; తదా ద్వితీయయామవేలాయాం జాతాయాం స మార్గే శ్రమాపన్నస్తస్య ప్రహేః పార్శ్వే ఉపావిశత్|
7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus: Da mihi bibere.
ఏతర్హి కాచిత్ శోమిరోణీయా యోషిత్ తోయోత్తోలనార్థమ్ తత్రాగమత్
8 (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.)
తదా శిష్యాః ఖాద్యద్రవ్యాణి క్రేతుం నగరమ్ అగచ్ఛన్|
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: Quomodo tu, Judæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana? non enim coutuntur Judæi Samaritanis.
యీశుః శోమిరోణీయాం తాం యోషితమ్ వ్యాహార్షీత్ మహ్యం కిఞ్చిత్ పానీయం పాతుం దేహి| కిన్తు శోమిరోణీయైః సాకం యిహూదీయలోకా న వ్యవాహరన్ తస్మాద్ధేతోః సాకథయత్ శోమిరోణీయా యోషితదహం త్వం యిహూదీయోసి కథం మత్తః పానీయం పాతుమ్ ఇచ్ఛసి?
10 Respondit Jesus, et dixit ei: Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.
తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరస్య యద్దానం తత్కీదృక్ పానీయం పాతుం మహ్యం దేహి య ఇత్థం త్వాం యాచతే స వా క ఇతి చేదజ్ఞాస్యథాస్తర్హి తమయాచిష్యథాః స చ తుభ్యమమృతం తోయమదాస్యత్|
11 Dicit ei mulier: Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam?
తదా సా సీమన్తినీ భాషితవతి, హే మహేచ్ఛ ప్రహిర్గమ్భీరో భవతో నీరోత్తోలనపాత్రం నాస్తీ చ తస్మాత్ తదమృతం కీలాలం కుతః ప్రాప్స్యసి?
12 Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus?
యోస్మభ్యమ్ ఇమమన్ధూం దదౌ, యస్య చ పరిజనా గోమేషాదయశ్చ సర్వ్వేఽస్య ప్రహేః పానీయం పపురేతాదృశో యోస్మాకం పూర్వ్వపురుషో యాకూబ్ తస్మాదపి భవాన్ మహాన్ కిం?
13 Respondit Jesus, et dixit ei: Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum;
తతో యీశురకథయద్ ఇదం పానీయం సః పివతి స పునస్తృషార్త్తో భవిష్యతి,
15 Dicit ad eum mulier: Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.
తదా సా వనితాకథయత్ హే మహేచ్ఛ తర్హి మమ పునః పీపాసా యథా న జాయతే తోయోత్తోలనాయ యథాత్రాగమనం న భవతి చ తదర్థం మహ్యం తత్తోయం దేహీ|
16 Dicit ei Jesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc.
తతో యీశూరవదద్యాహి తవ పతిమాహూయ స్థానేఽత్రాగచ్ఛ|
17 Respondit mulier, et dixit: Non habeo virum. Dicit ei Jesus: Bene dixisti, quia non habeo virum;
సా వామావదత్ మమ పతిర్నాస్తి| యీశురవదత్ మమ పతిర్నాస్తీతి వాక్యం భద్రమవోచః|
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir: hoc vere dixisti.
యతస్తవ పఞ్చ పతయోభవన్ అధునా తు త్వయా సార్ద్ధం యస్తిష్ఠతి స తవ భర్త్తా న వాక్యమిదం సత్యమవాదిః|
19 Dicit ei mulier: Domine, video quia propheta es tu.
తదా సా మహిలా గదితవతి హే మహేచ్ఛ భవాన్ ఏకో భవిష్యద్వాదీతి బుద్ధం మయా|
20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.
అస్మాకం పితృలోకా ఏతస్మిన్ శిలోచ్చయేఽభజన్త, కిన్తు భవద్భిరుచ్యతే యిరూశాలమ్ నగరే భజనయోగ్యం స్థానమాస్తే|
21 Dicit ei Jesus: Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem.
యీశురవోచత్ హే యోషిత్ మమ వాక్యే విశ్వసిహి యదా యూయం కేవలశైలేఽస్మిన్ వా యిరూశాలమ్ నగరే పితుర్భజనం న కరిష్యధ్వే కాల ఏతాదృశ ఆయాతి|
22 Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est.
యూయం యం భజధ్వే తం న జానీథ, కిన్తు వయం యం భజామహే తం జానీమహే, యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యాత్ పరిత్రాణం జాయతే|
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.
కిన్తు యదా సత్యభక్తా ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ పితుర్భజనం కరిష్యన్తే సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి, వరమ్ ఇదానీమపి విద్యతే; యత ఏతాదృశో భత్కాన్ పితా చేష్టతే|
24 Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.
ఈశ్వర ఆత్మా; తతస్తస్య యే భక్తాస్తైః స ఆత్మనా సత్యరూపేణ చ భజనీయః|
25 Dicit ei mulier: Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus): cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia.
తదా సా మహిలావాదీత్ ఖ్రీష్టనామ్నా విఖ్యాతోఽభిషిక్తః పురుష ఆగమిష్యతీతి జానామి స చ సర్వ్వాః కథా అస్మాన్ జ్ఞాపయిష్యతి|
26 Dicit ei Jesus: Ego sum, qui loquor tecum.
తతో యీశురవదత్ త్వయా సార్ద్ధం కథనం కరోమి యోఽహమ్ అహమేవ స పురుషః|
27 Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: Quid quæris? aut, Quid loqueris cum ea?
ఏతస్మిన్ సమయే శిష్యా ఆగత్య తథా స్త్రియా సార్ద్ధం తస్య కథోపకథనే మహాశ్చర్య్యమ్ అమన్యన్త తథాపి భవాన్ కిమిచ్ఛతి? యద్వా కిమర్థమ్ ఏతయా సార్ద్ధం కథాం కథయతి? ఇతి కోపి నాపృచ్ఛత్|
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus:
తతః పరం సా నారీ కలశం స్థాపయిత్వా నగరమధ్యం గత్వా లోకేభ్యోకథాయద్
29 Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci: numquid ipse est Christus?
అహం యద్యత్ కర్మ్మాకరవం తత్సర్వ్వం మహ్యమకథయద్ ఏతాదృశం మానవమేకమ్ ఆగత్య పశ్యత రు కిమ్ అభిషిక్తో న భవతి?
30 Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum.
తతస్తే నగరాద్ బహిరాగత్య తాతస్య సమీపమ్ ఆయన్|
31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes: Rabbi, manduca.
ఏతర్హి శిష్యాః సాధయిత్వా తం వ్యాహార్షుః హే గురో భవాన్ కిఞ్చిద్ భూక్తాం|
32 Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.
తతః సోవదద్ యుష్మాభిర్యన్న జ్ఞాయతే తాదృశం భక్ష్యం మమాస్తే|
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: Numquid aliquis attulit ei manducare?
తదా శిష్యాః పరస్పరం ప్రష్టుమ్ ఆరమ్భన్త, కిమస్మై కోపి కిమపి భక్ష్యమానీయ దత్తవాన్?
34 Dicit eis Jesus: Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus.
యీశురవోచత్ మత్ప్రేరకస్యాభిమతానురూపకరణం తస్యైవ కర్మ్మసిద్ధికారణఞ్చ మమ భక్ష్యం|
35 Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit? Ecce dico vobis: levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt jam ad messem.
మాసచతుష్టయే జాతే శస్యకర్త్తనసమయో భవిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాభిః కిం నోద్యతే? కిన్త్వహం వదామి, శిర ఉత్తోల్య క్షేత్రాణి ప్రతి నిరీక్ష్య పశ్యత, ఇదానీం కర్త్తనయోగ్యాని శుక్లవర్ణాన్యభవన్|
36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam: ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. (aiōnios g166)
యశ్ఛినత్తి స వేతనం లభతే అనన్తాయుఃస్వరూపం శస్యం స గృహ్లాతి చ, తేనైవ వప్తా ఛేత్తా చ యుగపద్ ఆనన్దతః| (aiōnios g166)
37 In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.
ఇత్థం సతి వపత్యేకశ్ఛినత్యన్య ఇతి వచనం సిద్ధ్యతి|
38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.
యత్ర యూయం న పర్య్యశ్రామ్యత తాదృశం శస్యం ఛేత్తుం యుష్మాన్ ప్రైరయమ్ అన్యే జనాఃపర్య్యశ్రామ్యన్ యూయం తేషాం శ్రగస్య ఫలమ్ అలభధ్వమ్|
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis: Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.
యస్మిన్ కాలే యద్యత్ కర్మ్మాకార్షం తత్సర్వ్వం స మహ్యమ్ అకథయత్ తస్యా వనితాయా ఇదం సాక్ష్యవాక్యం శ్రుత్వా తన్నగరనివాసినో బహవః శోమిరోణీయలోకా వ్యశ్వసన్|
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.
తథా చ తస్యాన్తికే సముపస్థాయ స్వేషాం సన్నిధౌ కతిచిద్ దినాని స్థాతుం తస్మిన్ వినయమ్ అకుర్వ్వాన తస్మాత్ స దినద్వయం తత్స్థానే న్యవష్టత్
41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus.
తతస్తస్యోపదేశేన బహవోఽపరే విశ్వస్య
42 Et mulieri dicebant: Quia jam non propter tuam loquelam credimus: ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
తాం యోషామవదన్ కేవలం తవ వాక్యేన ప్రతీమ ఇతి న, కిన్తు స జగతోఽభిషిక్తస్త్రాతేతి తస్య కథాం శ్రుత్వా వయం స్వయమేవాజ్ఞాసమహి|
43 Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilæam.
స్వదేశే భవిష్యద్వక్తుః సత్కారో నాస్తీతి యద్యపి యీశుః ప్రమాణం దత్వాకథయత్
44 Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.
తథాపి దివసద్వయాత్ పరం స తస్మాత్ స్థానాద్ గాలీలం గతవాన్|
45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Jerosolymis in die festo: et ipsi enim venerant ad diem festum.
అనన్తరం యే గాలీలీ లియలోకా ఉత్సవే గతా ఉత్సవసమయే యిరూశలమ్ నగరే తస్య సర్వ్వాః క్రియా అపశ్యన్ తే గాలీలమ్ ఆగతం తమ్ ఆగృహ్లన్|
46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum.
తతః పరమ్ యీశు ర్యస్మిన్ కాన్నానగరే జలం ద్రాక్షారసమ్ ఆకరోత్ తత్ స్థానం పునరగాత్| తస్మిన్నేవ సమయే కస్యచిద్ రాజసభాస్తారస్య పుత్రః కఫర్నాహూమపురీ రోగగ్రస్త ఆసీత్|
47 Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus: incipiebat enim mori.
స యేహూదీయదేశాద్ యీశో ర్గాలీలాగమనవార్త్తాం నిశమ్య తస్య సమీపం గత్వా ప్రార్థ్య వ్యాహృతవాన్ మమ పుత్రస్య ప్రాయేణ కాల ఆసన్నః భవాన్ ఆగత్య తం స్వస్థం కరోతు|
48 Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodigia videritis, non creditis.
తదా యీశురకథయద్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చిత్రం చిహ్నం చ న దృష్టా యూయం న ప్రత్యేష్యథ|
49 Dicit ad eum regulus: Domine, descende priusquam moriatur filius meus.
తతః స సభాసదవదత్ హే మహేచ్ఛ మమ పుత్రే న మృతే భవానాగచ్ఛతు|
50 Dicit ei Jesus: Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat.
యీశుస్తమవదద్ గచ్ఛ తవ పుత్రోఽజీవీత్ తదా యీశునోక్తవాక్యే స విశ్వస్య గతవాన్|
51 Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret.
గమనకాలే మార్గమధ్యే దాసాస్తం సాక్షాత్ప్రాప్యావదన్ భవతః పుత్రోఽజీవీత్|
52 Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei: Quia heri hora septima reliquit eum febris.
తతః కం కాలమారభ్య రోగప్రతీకారారమ్భో జాతా ఇతి పృష్టే తైరుక్తం హ్యః సార్ద్ధదణ్డద్వయాధికద్వితీయయామే తస్య జ్వరత్యాగోఽభవత్|
53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus: Filius tuus vivit; et credidit ipse et domus ejus tota.
తదా యీశుస్తస్మిన్ క్షణే ప్రోక్తవాన్ తవ పుత్రోఽజీవీత్ పితా తద్బుద్ధ్వా సపరివారో వ్యశ్వసీత్|
54 Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judæa in Galilæam.
యిహూదీయదేశాద్ ఆగత్య గాలీలి యీశురేతద్ ద్వితీయమ్ ఆశ్చర్య్యకర్మ్మాకరోత్|
