Iohannem 10
1 Amen, amen dico vobis: qui non intrat per ostium in ovile ovium, sed ascendit aliunde, ille fur est et latro.
Keiman nangho atahbeh kaseipeh nahiuve, koi hileh kelngoi hongkot'a lut louva bang'a kal'a hunglut chu gucha michom ahi.
2 Qui autem intrat per ostium, pastor est ovium.
Ahivangin kelngoi hongkot'a hunglut ama vang chu kelngoi chingpa ahi.
3 Huic ostiarius aperit, et oves vocem ejus audiunt, et proprias ovas vocat nominatim, et educit eas.
Ama chu kot ngahpan kot ahonpeh jin, chuleh kelngoi hon ama aw aheuvin, aheng'a ahungjiuve, chule aman akelngoite chu amin cheh in akouvin, apuidoh jin ahi.
4 Et cum proprias oves emiserit, ante eas vadit: et oves illum sequuntur, quia sciunt vocem ejus.
Chule aman akelngoi ho ahoidoh soh tengleh, amaho chu alamkaiyin, chuleh akelngoi hon anung ajuijiuve, ajeh chu amahon amapa Aw chu aheuve.
5 Alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo: quia non noverunt vocem alienorum.
Chuleh kelngoi hon hetphahlou midang nungjui louhel ding ahiuve, ama-a kon'a jam mang ding ahiuve ajeh chu amahon michom dang aw ahepouve.
6 Hoc proverbium dixit eis Jesus: illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis.
Yeshuan hiche thulem asei jaho chun, aman ipi aseina ahi ahepouve.
7 Dixit ergo eis iterum Jesus: Amen, amen dico vobis, quia ego sum ostium ovium.
Hijeh chun Yeshuan ajah'uva, asei chen in, “Keiman nangho atahbeh kaseipeh nahiuve, keima hi kelngoi hongkot chu kahi.
8 Omnes quotquot venerunt, fures sunt, et latrones, et non audierunt eos oves.
Kamasanga hung masa ho jouse abon'uva gucha leh michom ahiuve, ahinlah ama ho thu chu kelngoihon angaipeh pouve.
9 Ego sum ostium. Per me si quis introierit, salvabitur: et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.
Henge, keima kelngoi hongkot dihtah chu kahi, koi hileh keiya hunglut'a chu huhhing'a umding ahi; amaho chu nom tah'a lutle potle dingu, chuleh hamhing hoitah akimu dingu ahi.
10 Fur non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.
Guchapa hunglo na chu agu mang ding leh asumang ding bou ahi, keima vang amahon ninglhin na leh lunglhai na hinkho aneina dinguva hunga kahi.
11 Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis.
Keima kelngoi chingpha kahi, kelngoi chingpha chun akelngoite dingin ahinna apejin ahi.
12 Mercenarius autem, et qui non est pastor, cujus non sunt oves propriæ, videt lupum venientem, et dimittit oves, et fugit: et lupus rapit, et dispergit oves;
Ahin thalah kelngoi chingpa vang chun, ngei hung amuteng ama ajamjin chuleh akelngoite adalha jitai; ajeh chu ama kelngoi chingtah ahipon, kelngoite jong ama-a ahipoi, chutengleh ngei chun kelngoite chu adelkhum in aman in chuleh asu cheh jitan ahi.
13 mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum de ovibus.
Ijeh inem itileh ama thalah kelngoi ching, sum muna ding bouva natong ahijeh chun, aman kelngoite ngailut na aneipoi.
14 Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.
Keima kelngoi chingpha kahi, keiman ka kelngoite kahen, chuleh amahon keima eiheuve.
15 Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem: et animam meam pono pro ovibus meis.
Kapan keima eihet tobang bangin keiman Pachu kahei; hijeh chun, keiman ka kelngoite dingin ka hinna kapei.
16 Et alias oves habeo, quæ non sunt ex hoc ovili: et illas oportet me adducere, et vocem meam audient, et fiet unum ovile et unus pastor.
Chuleh keiman hiche hong sunga umlou kelngoi dang jong kaneiye, chule keiman amaho jong chu kaga puilut ding chuleh amahon ka-aw ahet dingu chuteng kelngoi ho chu honkhat hiuva achingpa jong khatseh hiding ahi.
17 Propterea me diligit Pater: quia ego pono animam meam, ut iterum sumam eam.
Pan keima eingailui, ajeh chu keiman kahinna chu avel'a kilelah kit ding'a kakatdoh tah jeh chun;
18 Nemo tollit eam a me: sed ego pono eam a meipso, et potestatem habeo ponendi eam, et potestatem habeo iterum sumendi eam. Hoc mandatum accepi a Patre meo.
Khattouvin, keiya kon'a kahinna chu eilah peh thei ahipoi, keiman kacham'a kakat doh ahibouve, ajeh chu keiman katdoh nale avel'a kile lah kit theina chu kanei ahi. Hichu kapan keima eithupeh ahi,” ati.
19 Dissensio iterum facta est inter Judæos propter sermones hos.
Aman thu hicheng asei jeh chun, Judah ho chu abung bungin akikhen kit tauve.
20 Dicebant autem multi ex ipsis: Dæmonium habet, et insanit: quid eum auditis?
Alah'uva phabep chun, “Hichepa hi thilhavop ahin alunggel kisuhlou ahibouve, chule ibol'a ama thusei kingai ding ham?” atiuve.
21 Alii dicebant: Hæc verba non sunt dæmonium habentis: numquid dæmonium potest cæcorum oculos aperire?
Chule adang phabep chun, “Athusei hi thilhavop umdan ahipoi, thilhan mitcho kho amusah ngaiyem?” atiuve. Juda Hon Yeshua Asandau
22 Facta sunt autem Encænia in Jerosolymis, et hiems erat.
Hichu phalbilai ahin Houin katdohna kut abollaiyu ahin, Yeshua Jerusalem'a aumpet ahi.
23 Et ambulabat Jesus in templo, in porticu Salomonis.
Ama Houin'a aum in, Solomon hongcha kitilaiya chun ama avahlen ahi.
24 Circumdederunt ergo eum Judæi, et dicebant ei: Quousque animam nostram tollis? si tu es Christus, dic nobis palam.
Hichun Judah hon ama chu aumkimvel un, “Itihchan keiho lung hesoh'a nei umsah ding'u ham? Nangma Messiah chu nahileh neiseipeh un,” atiuvin ahi.
25 Respondit eis Jesus: Loquor vobis, et non creditis: opera quæ ego facio in nomine Patris mei, hæc testimonium perhibent de me:
Hichun Yeshuan adonbut in, ajah'uva, “Keiman nangho kasei pehsa ahitai. Ahivangin nanghon neitahsan pouve, kapa min'a kathilbol chenghi keima thudol hettohsah ahitai.
26 sed vos non creditis, quia non estis ex ovibus meis.
Ahivangin nangho ka kelngoite nahilou jeh'un, keima neitahsan pouve.
27 Oves meæ vocem meam audiunt, et ego cognosco eas, et sequuntur me:
Keima kelngoi hon ka aw angaiyun, keiman amaho kahen, chuleh amahon kanung eijui'uve.
29 Pater meus quod dedit mihi, majus omnibus est: et nemo potest rapere de manu Patris mei.
Ajeh chu kapan amaho chu keima eipeh ahitai, chuleh kapa chu ima jouse'a thaneipen leh hat chungnung ahi. Koiman amaho chu kapa khut'a kon'a alahpeh lou ding ahi.”
30 Ego et Pater unum sumus.
“Chuleh Pa leh keima chu khatseh kahi lhon e,” ati.
31 Sustulerunt ergo lapides Judæi, ut lapidarent eum.
Chuin Judah hon ama selih na ding song akilo tauvin ahi.
32 Respondit eis Jesus: Multa bona opera ostendi vobis ex Patre meo: propter quod eorum opus me lapidatis?
Hichun Yeshuan ajah'uva, “Kapa thusah bangtah a, keiman thilpha tamtah kabol ahitai. Hoiche pentah jeh'a chu nanghon keima song'a neise dingu ham?” ati.
33 Responderunt ei Judæi: De bono opere non lapidamus te, sed de blasphemia; et quia tu homo cum sis, facis teipsum Deum.
Amahon adonbut un, ajah'a, “Keihon nang naphatoh jeh'a songa kase dingu nahipoi. Pathen nataitom jeh ahibouve. Chuleh nangma mihem hiya Pathen naki hisah jeh ahi,” atiuve.
34 Respondit eis Jesus: Nonne scriptum est in lege vestra, Quia ego dixi: Dii estis?
Chuin Yeshuan adonbut'in ajah'uva, “Hiche hi nangho Pathen lekhabua kisun hilou ham? Pathen in mihem ho jah'a anaseisa, nangho hi Pathen ho nahiuve kiti chu, kasei ahi.
35 Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi Scriptura:
Chuleh nanghon naheuve, Pathen lekhabua kisun chu khel thei ahipoi. Hiche jeh chun, Pathen thu lhunna miho bon Pathen ho tia akikou thei leh;
36 quem Pater sanctificavit, et misit in mundum vos dicitis: Quia blasphemas, quia dixi: Filius Dei sum?
Ibol'a ken keima Pathen chapa kahi tia kasei leh, nanghon Pathen taitom nahi neitiu ham? Pan hiche dinga chu keima atumbeh'a eikhen doh'a eisuhtheng'a vannoiya eihinsol ahi.
37 Si non facio opera Patris mei, nolite credere mihi.
Eisol'a kapa natoh ho kabol louleh neitahsan dauvin.
38 Si autem facio: etsi mihi non vultis credere, operibus credite, ut cognoscatis, et credatis quia Pater in me est, et ego in Patre.
Ahin, ama kin katoh ahivang leh, keima neitahsan theilou jongleh, melchihna kidang kabol hohi hettohsah nan neiyun lang, tahsan un. Chutileh nanghon Pa keiya aum'a chuleh keima Pa'a ka um chu hetauvinnate,” ati.
39 Quærebant ergo eum apprehendere: et exivit de manibus eorum.
Chuin avel'in amahon Yeshua chu matding ago kit'un, ahi. Ahivangin ama hiche mun'a kon chun apotdoh in amaho chu adalhatai.
40 Et abiit iterum trans Jordanem, in eum locum ubi erat Joannes baptizans primum, et mansit illic;
Chuin ama Jordan lui gallam'a amasa-a John in baptize ana bol na lam'a chun achen aga umtai.
41 et multi venerunt ad eum, et dicebant: Quia Joannes quidem signum fecit nullum.
Chua chun, mi tamtah'in anung ajuiyun, amaho chu akihouvun, “John in melchihna kidang ho anabolpon, ahivangin Yeshua thudol aseiho abonchan atah in alhungsoh keiye,” atiuvin ahi.
42 Omnia autem quæcumque dixit Joannes de hoc, vera erant. Et multi crediderunt in eum.
Chuin chukom'a um mi tamtah ho chun Yeshua atahsan tauve.
