Job 9
1 Et respondens Job, ait:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 [Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo.
Fantatro tokoa fa izany no izy; Fa aiza no hahamarina ny zanak’ olombelona eo anatrehan’ Andriamanitra?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Raha te-hifandahatra aminy izy, dia tsy mahavaly teny Azy na dia iray amin’ ny arivo aza.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Hendry am-po Izy sady matanjaka amin’ ny hery; iza no nikiry nanohitra Azy ka tsy naninona?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Izay mamindra tendrombohitra, nefa ireny tsy mahalala akory, izay mamadika azy amin’ ny fahatezerany,
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur.
Ary mampihorohoro ny tany ho afaka amin’ ny fitoerany, ka mihozongozona ny andriny;
7 Qui præcipit soli, et non oritur, et stellas claudit quasi sub signaculo.
Mandidy ny masoandro Izy, ka tsy miposaka iny, ary manisy tombo-kase manafina ny kintana;
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Sady Izy irery ihany no mamelatra ny lanitra sy mandia ny onjan-dranomasina;
9 Qui facit Arcturum et Oriona, et Hyadas et interiora austri.
Manao ireo kintana lehibe Izy, dia ny Bera sy ny Telonohorefy ary ny Ikotokelimiadilaona sy ireo kintana maro any atsimo,
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Ary manao zava-dehibe tsy takatry ny saina, eny, fahagagana tsy hita isa.
11 Si venerit ad me, non videbo eum; si abierit, non intelligam.
Indro, mandalo ahy Izy, nefa tsy hitako; Ary mihelina Izy, nefa tsy fantatro.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Indro, mipaoka Izy, ka iza no mahasakana Azy? Iza no hanao aminy hoe: Inona no ataonao?
13 Deus, cujus iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Andriamanitra tsy mampitony ny fahatezerany; Ny mpanampy an-dRahaba aza dia mitanondrika eo ambaniny.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Mainka fa izaho tsy mahavaly Azy, na mahafidy teny hifandaharako aminy;
15 qui etiam si habuero quippiam justum, non respondebo: sed meum judicem deprecabor.
Fa na dia marina aza aho, dia tsy hahavaly tsy akory; Hifona amin’ Ilay manana ady amiko no hany heriko.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Raha mba niantso aho, ka namaly ahy aza Izy, dia tsy ho nino aho fa hanaiky ny fitarainako Izy.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea, etiam sine causa.
Fa manorotoro ahy amin’ ny tafio-drivotra Izy ka manamaro ny feriko tsy ahoan-tsy ahoana.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Sady tsy avelany haka aina akory aho, fa vokisany zava-mangidy.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est; si æquitas judicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Raha ny amin’ ny herin’ ny mahery, dia: Indro ary! Ary ny amin’ ny fitsarana: Iza no hifandahatra amiko?
20 Si justificare me voluero, os meum condemnabit me; si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Na dia marina aza aho, dia hanameloka ahy ihany ny vavako; Ary na dia tsy manan-tsiny aza aho, dia hanao ahy ho meloka Izy.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Marina aho, ataoko tsinontsinona ny aiko; Tsy ahoako izay ho velona.
22 Unum est quod locutus sum: et innocentem et impium ipse consumit.
Tsy misy hafa aminy, ka izany no nanaovako hoe: Ny marina sy ny meloka dia samy aringany avokoa.
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Raha misy loza mahafaty tampoka, dia mihomehy ny fizahan-toetra ny marina Izy.
24 Terra data est in manus impii; vultum judicum ejus operit. Quod si non ille est, quis ergo est?
Ny tany efa voatolotra ho eo an-tànan’ ny ratsy fanahy; Manarona ny tavan’ ny mpitsara eo Izy; Raha tsy Izy no manao izany, dia iza, kosa ary?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore; fugerunt, et non viderunt bonum.
Ny androko dia faingana noho ny tsimandoa; Lasa ireny ka tsy nahita soa akory.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes; sicut aquila volans ad escam.
Mihelina tahaka ny lakana faingam-pandeha izy, tahaka ny voromahery mipaoka hanina.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Raha hoy izaho: Hanadino ny alaheloko aho, hitsahatra tsy hanjonitra aho ka ho miramirana,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
Dia mahatsiravina ahy ny fahoriako rehetra; Fantatro fa tsy hataonao ho tsy manan-tsiny aho.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Tsy maintsy hatao ho meloka ihany aho, koa nahoana aho no hanasa-tena foana?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimæ manus meæ,
Na dia mandro amin’ ny oram-panala aza aho ka manadio ny tanako amin’ ny ranon-davenona,
31 tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
Dia hanitrika ahy any am-pahitra miaraka amin’ izay Hianao, ka hataon’ ny fitafiako ho zava-betaveta aho.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo; nec qui mecum in judicio ex æquo possit audiri.
Fa tsy olona tahaka ahy Izy ka ho azoko valiana hifanatrehanay amin’ ny fitsarana.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Tsy misy mpanelanelana anay Hametraka ny tànany aminay roa tonta.
34 Auferat a me virgam suam, et pavor ejus non me terreat.
Aoka hanaisotra ny tsorakazony amiko Izy, ary aoka tsy hampahatsiravina ahy ny fampitahorany,
35 Loquar, et non timebo eum; neque enim possum metuens respondere.]
Dia hiteny aho ka tsy hatahotra Azy; Fa fantatro fa tsy hatahotra foana aho.
