Job 9
1 Et respondens Job, ait:
Ningĩ Ayubu agĩcookia, akiuga atĩrĩ:
2 [Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo.
“Ti-itherũ nĩnjũũĩ ũhoro ũcio nĩ wa ma. No rĩrĩ, mũndũ angĩhota atĩa gũkorwo arĩ mũthingu mbere ya Mũrungu?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
O na korwo mũndũ enda gũkararania na Ngai-rĩ, ndangĩhota kũmũcookeria kĩũria o na kĩmwe harĩ ciũria ngiri.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Ũũgĩ wake nĩ mũingĩ mũno, na ũhoti wake nĩ mũnene. Nũũ wanaregana nake akĩgaacĩra?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Eeheragia irĩma itekũmenya, na agacingʼaũrania nĩ kũrakara.
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur.
Athingithagia thĩ ĩkoima handũ hayo, na akainainia itugĩ ciayo.
7 Qui præcipit soli, et non oritur, et stellas claudit quasi sub signaculo.
Aathaga riũa rĩkaaga kũratha; nake agiragĩrĩria ũtheri wa njata.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Nĩwe watambũrũkirie igũrũ arĩ o wiki, na athiiaga agĩkinyangaga makũmbĩ ma iria.
9 Qui facit Arcturum et Oriona, et Hyadas et interiora austri.
Nĩwe Mũũmbi wa njata iria ciĩtagwo Nduba, na Karaũ, na Kĩrĩmĩra, o na ikundi cia njata cia mwena wa gũthini.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Nĩekaga magegania matangĩmenyeka, na akaringa ciama itangĩtarĩka.
11 Si venerit ad me, non videbo eum; si abierit, non intelligam.
Rĩrĩa aahĩtũkĩra harĩa ndĩ, ndingĩmuona; o na rĩrĩa aathiĩra harĩa ndĩ ndimenyaga.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Angĩgutha kĩndũ-rĩ, nũũ ũngĩhota kũmũgiria? Nũũ ũngĩmũũria atĩrĩ, ‘Nĩ atĩa ũreka?’
13 Deus, cujus iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Ngai ndahingagĩrĩria marakara make; o na arĩa maateithagĩrĩria Rahabu nĩmamũinamagĩrĩra.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
“Niĩ-rĩ, ndaakĩhota atĩa kũmũkararia? Ingĩruta kũ ciugo cia kũmũcookeria?
15 qui etiam si habuero quippiam justum, non respondebo: sed meum judicem deprecabor.
O na korwo ndihĩtĩtie-rĩ, ndingĩhota kũmũcookeria ũndũ; ũrĩa ingĩĩka no gũthaitha ingĩthaitha Mũnjiirithia anjiguĩre tha.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
O na ingĩamwĩtire nake anjĩtĩke-rĩ, ndingĩĩtĩkia nĩangĩathikĩrĩirie.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea, etiam sine causa.
We angĩamemendire na kĩhuhũkanio, na aingĩhie ironda ciakwa hatarĩ gĩtũmi.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Ndarekaga njookererwo nĩ mĩhũmũ, no nĩahatagĩrĩria na mathĩĩna.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est; si æquitas judicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Korwo no ũhoro wa hinya-rĩ, we arĩ hinya mũno! Na korwo no ũhoro wa ciira wa kĩhooto-rĩ, nũũ ũngĩmwĩta?
20 Si justificare me voluero, os meum condemnabit me; si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
O na korwo ndiahĩtĩtie-rĩ, kanua gakwa no kandue mũhĩtia; korwo ndiarĩ na ũcuuke-rĩ, nĩkangĩanduire mũhĩtia.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
“O na gũtuĩka ndirĩ na ũcuuke-rĩ, ndikwĩrĩrĩra; muoyo wakwa nĩndĩwagĩire kĩene.
22 Unum est quod locutus sum: et innocentem et impium ipse consumit.
Ũhoro no ũrĩa ũmwe; nĩkĩo ndĩroiga atĩrĩ, ‘Aniinaga arĩa matarĩ ũcuuke o na akaniina arĩa aaganu.’
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Hĩndĩ ĩrĩa ihũũra rĩarehe gĩkuũ kĩa narua, nĩathekagĩrĩra kũũrwo nĩ hinya kwa arĩa matarĩ na mahĩtia.
24 Terra data est in manus impii; vultum judicum ejus operit. Quod si non ille est, quis ergo est?
Hĩndĩ ĩrĩa bũrũri wagĩa moko-inĩ ma andũ aaganu, nĩahingaga aciirithania maitho. Akorwo ti we-rĩ, nũũ wĩkaga ũguo?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore; fugerunt, et non viderunt bonum.
“Matukũ makwa marahanyũka gũkĩra mũkinyia-ũhoro; mombũkaga matarĩ na gĩkeno o na kĩnini.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes; sicut aquila volans ad escam.
Mahĩtũkaga na ihenya mũno ta tũtarũ twa irura, kana ta nderi igũcuuhũkĩra kĩndũ gĩa kũrĩa.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Ingiuga atĩrĩ, ‘Nĩngũriganĩrwo nĩ mateta makwa, nĩngũtiga gũtukia gĩthiithi, ngene,’
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
no ngeetigĩra mĩnyamaro yakwa yothe, nĩgũkorwo nĩnjũũĩ ndũkandua atĩ ndiĩhĩtie.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Kuona atĩ nĩndĩkĩtie gũtuuo mũhĩtia-rĩ, nĩ kĩĩ gĩgũtũma ndĩĩnogie tũhũ?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimæ manus meæ,
O na ingĩĩthamba na thabuni, na ndĩĩthambe moko na igata-rĩ,
31 tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
no ũndikirie irima rĩa gĩcoro nĩgeetha o na nguo ciakwa iithũũre.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo; nec qui mecum in judicio ex æquo possit audiri.
“We ti mũndũ ta niĩ atĩ nĩguo ndĩmũcookerie, nĩguo tũngʼethanĩre igooti-inĩ.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Naarĩ korwo nĩ harĩ mũndũ ũngĩtũiguithania, atũigĩrĩre guoko gwake ithuĩ eerĩ,
34 Auferat a me virgam suam, et pavor ejus non me terreat.
mũndũ wa kũnjehereria rũthanju rwa Ngai, nĩgeetha ndigacooke kũmakio nĩ itebeebania rĩake.
35 Loquar, et non timebo eum; neque enim possum metuens respondere.]
Hĩndĩ ĩyo nĩingĩacooka kwaragia itekũmwĩtigĩra, no ũrĩa ndariĩ rĩu-rĩ, ndingĩhota.
