Job 9
1 Et respondens Job, ait:
To naah Job mah,
2 [Vere scio quod ita sit, et quod non justificetur homo compositus Deo.
to lok loe amsoem, tiah ka panoek; toe kami loe kawbangmaw Sithaw hmaa ah toeng thai tih?
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
Kami mah anih hoi lok angaek han koeh cadoeh, vai sangto thungah vaito mataeng doeh pathim thai mak ai.
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Sithaw loe palunghahaih, thacakhaih hoiah koi; palung thah, anih ih lok aek kami loe khosak hoihaih hnuk vai maw?
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Sithaw palungphui naah, nihcae panoek ai ah maenawk to angthuisak moe, amletsak thaih,
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur.
long to angthuisak hanah ahuenh moe, tungnawk to anghuensak.
7 Qui præcipit soli, et non oritur, et stellas claudit quasi sub signaculo.
Ni tacawt han ai ah lok a thuih pae; cakaehnawk aanghaih to vingh pae khoep.
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
Anih mah khue ni vannawk to payuengh moe, tuipui tuiphunawk to cawh thaih.
9 Qui facit Arcturum et Oriona, et Hyadas et interiora austri.
Anih loe Arcturus, Orian, Pleiades cakaehnawk hoi aloih bang ih cakaehnawk Sahkung ah oh.
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
Anih loe panoek thai ai kalen hmuennawk to sak; ue, kroek laek ai dawnraihaih doeh a sak.
11 Si venerit ad me, non videbo eum; si abierit, non intelligam.
Khenah, anih ka taengah caeh naah, ka hnu thai ai; a caeh poe naah, anih to ka panoek thai ai.
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
Khenah, anih mah la ving nahaeloe, mi mah maw pakaa thai tih? Mi mah maw anih khaeah, Timaw na sak? tiah thui thai tih?
13 Deus, cujus iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
Sithaw palungphuihaih dip ai nahaeloe, amoek kami thapaek kaminawk loe anih hmaa ah ni akuep o sut tih.
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
Kawbangmaw anih ih lok to ka pathim thai tih? Anih hoi lok angaek hanah kawbaktih lok maw ka qoih han?
15 qui etiam si habuero quippiam justum, non respondebo: sed meum judicem deprecabor.
Zaehaih ka tawn ai langlacadoeh, anih to ka aek thai mak ai; lokcaekkung khaeah loe tahmenhaih khue ni ka hnik thaih.
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
Anih to ka kawk moe, ka kawkhaih lok na pathim pae aep to mah, anih mah ka lok na tahngai pae tih, tiah ka poek ai.
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea, etiam sine causa.
Anih mah takhi sae hoiah ang boh moe, takung om ai ah nganbawh kana ang pungsak.
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
Kai han anghahhaih takhi na paek ai, kakhaa patangkhanghaih hoiah ni ang koisak.
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est; si æquitas judicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
Thacakhaih kawng thuih nahaeloe, khenah, anih loe thacak koek ah oh! Toenghaih hoi lokcaek naah doeh, mi mah maw lokcaekhaih im ah kai han lok pathim pae tih?
20 Si justificare me voluero, os meum condemnabit me; si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
Zaehaih tawn ai ah ka oh langlacadoeh, ka pakha mah zaehaih na net tih; coek koi om ai ah ka oh, tiah ka thuih cadoeh, ka poek angkawnhaih to amtuengsak tih.
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
Coek koi om ai ah ka oh cadoeh, ka poekhaih ka panoek thai ai; ka hinghaih hae tiah doeh ka poek ai.
22 Unum est quod locutus sum: et innocentem et impium ipse consumit.
Maeto kaom kanghmong hmuen loe, Coek koi om ai kami doeh, kasae kami doeh, amro hmaek tih, tiah ka thuih.
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
Poek ai pui hoi kami to boh maat naah, anih mah zaehaih tawn ai kami nuiah lokcaekhaih to pahnui thuih.
24 Terra data est in manus impii; vultum judicum ejus operit. Quod si non ille est, quis ergo est?
Long loe kasae kami ban ah paek moe, lokcaekkungnawk to mikmaengsak; to hmuen to Sithaw mah sah ai nahaeloe, mi mah maw sah tih?
25 Dies mei velociores fuerunt cursore; fugerunt, et non viderunt bonum.
Ka hinghaih aninawk loe ca phawkung pongah doeh rang o kue; nihcae loe hoihhaih hnu ai ah, cawnh o.
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes; sicut aquila volans ad escam.
To aninawk loe cawnh karang palongpui baktiah laemh o moe, moi cop hanah karangah kazawk tahmu baktiah oh o.
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
Laisaephaih ka pahnet han boeh, poekraihaih ka toengh moe, ka pahnui han boeh, tiah ka thuih cadoeh,
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
ka tongh ih patangkhanghaih to ka zit, kai hae zaehaih tawn ai kami ni, tiah Na poek mak ai, tito ka panoek.
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
Kahoih ai kami ah ka oh nahaeloe, tih hanah azom pui ah tok ka sak khing vop loe?
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimæ manus meæ,
Ka takpum hae dantui hoi kam saeh moe, ka ban hae kaciim ah kam saeh cadoeh,
31 tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
Sithaw mah tangnong thungah na va ueloe, ka khukbuen mah ka takpum hae panuet tih.
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo; nec qui mecum in judicio ex æquo possit audiri.
Lokcaekhaih ahmuen ah nawnto a caeh o moe, a lok pathim hanah, Sithaw loe kai baktiah om ai.
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
Aihnik lokcaek hmaek hanah, aicae salakah kaom kami mi doeh om ai.
34 Auferat a me virgam suam, et pavor ejus non me terreat.
Lokcaekhaih angmah ih cung to kai khae hoiah la ving nasoe loe, zitthok a sak ih hmuen mah na pazih hmah nasoe.
35 Loquar, et non timebo eum; neque enim possum metuens respondere.]
To tiah nahaeloe anih zithaih tawn ai ah lok to ka thuih han; toe vaihi loe lok ka thui thai ai.
