Job 8

1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:

Unya mitubag si Bildad nga Suhitanon ug miingon,

2 [Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?

“Hangtod kanus-a ka ba mosulti niining mga butanga? Hangtod kanus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa makusog nga hangin?

3 Numquid Deus supplantat judicium? aut Omnipotens subvertit quod justum est?

Tuison ba sa Dios ang hustisya? Tuison ba sa Makagagahom ang pagkamatarong?

4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:

Ang imong mga anak nakasala batok kaniya; nasayod kita niini, kay gitugyan niya sila ngadto sa kamot sa ilang mga sala.

5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus;

Apan pananglitan naningkamot ka sa pagpangita sa Dios ug gitugyan mo ang imong pangamuyo sa Makagagahom.

6 si mundus et rectus incesseris: statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,

Pananglitan putli ka ug matarong; nan sigurado gayod nga siya mamuhat alang kanimo ug moganti kanimo uban ang panimalay nga gipanag-iya mo gayod.

7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.

Bisan tuod diyutay ra imong gisugdan, sa gihapon mas magmauswagon pa ang imong kaulahiang kahimtang.

8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam

Palihog pangutan-a ang miagiing kaliwatan, ug susiha ang nakat-onan sa atong mga katigulangan.

9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),

(Kay natawo lamang kita sa kagahapon ug walay kasayoran tungod kay ang atong mga adlaw sa kalibotan sama lamang sa usa ka anino).

10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.

Dili ba sila motudlo ug mosugilon kanimo? Dili ba sila magasulti sa mga pulong gikan sa ilang kasingkasing?

11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?

Motubo ba ang papyrus nga mga tanom kung walay lapok? Motubo ba ang mga bugang kung walay tubig?

12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.

Samtang lunhaw pa kini ug dili pinutol, mangalaya kini una sa ubang mga tanom.

13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.

Busa mao usab ang maagian sa tanan nga nahikalimot sa Dios, ang paglaom sa walay Dios mahanaw.

14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.

Ang iyang kalig-on pagaputlon, ug ang iyang pagsalig sama ka huyang sa lawa-lawa.

15 Innitetur super domum suam, et non stabit; fulciet eam, et non consurget.

Mosandig siya sa iyang balay, apan mangatumpag kini; pugngan niya kini, apan dili na kini molungtad.

16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.

Ilalom sa adlaw malunhaw siya, ug ang iyang mga salingsing molabaw sa tibuok tanaman.

17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.

Ang iyang mga gamot mangapot duol sa nagtapok nga mga bato; mangita sila ug maayong kahimutangan taliwala sa kabatoan.

18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.

Apan kung kining tawhana laglagon sa iyang dapit, nan kanang dapita molimod kaniya ug moingon, 'Wala gayod ako makakita kanimo.'

19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.

Tan-awa, mao kini ang “kalipay” nga kinaiya sa usa ka tawo; ang ubang mga tanom manurok sa samang yuta nga iyang nahimutangan.

20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,

Tan-awa, ang Dios dili gayod mosalikway sa tawong walay sala; ni motabang siya sa mga nagbuhat ug daotan.

21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.

Pagapun-on niya ang imong baba sa katawa, ang imong mga ngabil sa pagsinggit.

22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.]

Kadtong nagdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; ang tolda niadtong mga daotan mangawagtang.”