Job 6
1 Respondens autem Job, dixit:
Job loh a doo tih,
2 [Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera!
Ka konoinah ka thuek, ka thuek vetih ka talnah he cooi dongah ka tloeng rhenten koinih.
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena:
Tuitunli kah laivin lakah n'nan ngawn coeng. Te dongah ka ol he lawn coeng.
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum; et terrores Domini militant contra me.
Tlungthang thaltang dongah a sue te ka khuiah ka mueihla loh a mam. Pathen kah hihhamnah loh kai taengah rhong a pai.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Kohong marhang khaw baelhing soah pang tih, vaito te a kamvuelh soah rhung bal nim?
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem?
Lungkaeh om kolla ankak a caak tih aiduei dakda dongah a hlihlim om aya?
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
Amih te ka hinglu loh ben ham a aal tih ka buh khaw kolet la om.
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus?
Ka huithuinah he ulong m'paek vetih a thoeng eh? Tedae ka ngaiuepnah he Pathen long ni m'paek eh?
9 et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
Pathen he mulmet vetih kai he m'phop, a kut a hlam vetih kai m'mueluem mako.
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Te vaengah kai ham hloephloeinah om dae lah sue. Te vaengah bungtloh khuiah ka uem mako. Hlangcim te ka phah pawt bangla n'lungma sak pawt mako.
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Ka ngaiuep ham ka thadueng khaw menim? Ka hinglu ka hlawt ham ka hmailong khaw menim?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Ka thadueng he lungto thadueng nim? Ka saa he rhohumsen a?
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Kai ham he kamah kah bomnah om ngawn pawt tih lungming cueihnah khaw kai lamloh a heh coeng.
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Ngaidaeng loh tlungthang hinyahnah a hnoo vaengah pataeng a baerhoep taengkah sitlohnah a dang van.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Ka manuca rhoek khaw soklong bangla la hnukpoh tih sokca soklong bangla kak.
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
Amih te vueltling loh a nu sak tih vuelsong a yut pah.
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Kho a awlh vaengah a bae neh huu tih amah hmuen lamloh kak uh.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
A caehlong longpuei a hoi uh tih hinghong la a caeh dongah milh uh.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Tema caehlong kah rhoek loh a paelki uh tih, Sheba lambong amih ham a lamtawn uh.
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
A pangtung uh dongah yak uh tih a taengla a pawk uh akhaw a hmai tal.
21 Nunc venistis; et modo videntes plagam meam, timetis.
A taengah a hong la na om uh van coeng dongah rhihkoi na hmuh vaengah na rhih uh.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
“Kai taengah m'pae uh lamtah na thadueng lamloh kai hamla kapbaih pae uh.
23 vel: Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Rhal kut lamloh kai n'loeih sak lamtah hlanghaeng kut lamloh kai n'lat uh,” ka ti noek a?
24 Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.
Kai n'thuinuet lamtah ka ngam bitni. Metla ka palang khaw kai he m'ming sakuh.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Balae tih hlang dueng ol rhap rhap a cal? Nangmih lamloh a tluung ham khaw balae a tluung?
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Olthui te tluung hamla na moeh uh nama? Ol khaw khohli bangla talsae mai pawn ni.
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Cadah ham aisat hmulung na naan vetih na hui hamla na tael pah nim?
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Tedae mulmet uh laeh, kai taengla mael uh. Nangmih maelhmai ah ka laithae nim?
29 Respondete, obsecro, absque contentione; et loquentes id quod justum est, judicate.
Mael uh laeh, dumlai la om uh boeh, mael uh laeh, koep mael uh laeh. Ka duengnah he a khuiah om.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.]
Ka lai dongah dumlai om nim? Ka dang loh talnah yakming pawt maco.
