Job 41
1 An extrahere poteris Leviathan hamo, et fune ligabis linguam ejus?
Mahatarike i Leviatàne am-bintañe v-iheo? hatindri’o ambane an-tàly hao i lela’ey?
2 Numquid pones circulum in naribus ejus, aut armilla perforabis maxillam ejus?
Lefe’o hao ty mampikiviro i oro’ey, ndra ty hangirike i soma’ey am-pengoke?
3 Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia?
Hanao lako halaly ama’o hao re? Ke hivolañe mora ama’o?
4 Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum?
Hifañina ama’o hao, handrambesa’o aze ho fetrek’oro’o kitro katroke?
5 Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis?
Ho hisà’o hao hoe voroñe? ke ho tantalie’o ho amo anak’ ampela’oo.
6 Concident eum amici? divident illum negotiatores?
Hifampihehetse ama’e hao o mpanao balikeo? Ho zarae’ iareo am’ o mpanao takinakeo hao re?
7 Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius?
Ho tsitsihem-pirango hao i holi’ey? Ndra i loha’ey an-defom-piañe?
8 Pone super eum manum tuam: memento belli, nec ultra addas loqui.
Apaoho ama’e ty fità’o vaho tiahio i ho ali’oy te tsy hindroe’o.
9 Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.]
Hete! Toe tsy vente’e t’ie salalaeñe, tsy ho tafahohoke hao te isahañe?
10 [Non quasi crudelis suscitabo eum: quis enim resistere potest vultui meo?
I Tsy eo ty lahitsi’ay mahavany hitsobore aze; ia arè ty mahafiatreatre amako?
11 Quis ante dedit mihi, ut reddam ei? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.
Ia ty nanolotse ahy, te havahako? ahiko ze hene ambanen-dikerañe ao.
12 Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
Tsy hitsiñeko o kitso’eo, ty haozara’e ra’elahiy, vaho i sandri’e tsaratseakey,
13 Quis revelabit faciem indumenti ejus? et in medium oris ejus quis intrabit?
Ia ty hañolitse o sisin-koli’eo? Ia ty hahafizilik’ añivom-balañorà’e roe ao?
14 Portas vultus ejus quis aperiet? per gyrum dentium ejus formido.
Ia ty mahafisokake o lalam-bein-tarehe’eo? mampangetraketrake ty fañarikatoha’ o nife’eo.
15 Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
Fisengea’e o sisì’e fatratseo, ie mikititse hoe linite;
16 Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.
Akore ty fifampikiteha’e kanao tsy mahafitsifitse ao ty tioke.
17 Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
Nifampireketeñe iereo, mifampipiteke, tsy lefe akatrake.
18 Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.
Mitsopela-kazavàñe o fihatsìhe’eo, manahake ty holi-maso’ i maraindraiñey o maso’eo.
19 De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.
Failo milebaleba ty miakatse am-bava’e, afo mipelatse ty mipitsike mb’eo.
20 De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.
Mañatoeñe o loa-koro’eo, hoe valàñe mamorotse ambone vinda mirehetse.
21 Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.
Mamiañe foroha ty kofò’e, afo misodotse ty miboak’ am-bava’e ao.
22 In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.
Mimoneñe an-kàto’e ty haozarañe, vaho mitsinjak’ aolo’e eo ty miroreke.
23 Membra carnium ejus cohærentia sibi: mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur.
Mifampirekets’ ama’e i holi’e mifanosokeo, gañe ama’e Izay tsy mete asitse.
24 Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
Gañe hoe vato ty fo’e; manahake ty hamafem-bato-lisañe ambane.
25 Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
Ie mivoalatse, miholi-tsandry o fanalolahio; ie vereñe mamoe’ay.
26 Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax:
Tsy lefe t’ie liherem-pibara, ndra lefoñe, ndra ana-defo, ndra baramino masioñe.
27 reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.
Atao’e ho boka maike ty viñe, naho hatae voroke ty torisìke.
28 Non fugabit eum vir sagittarius: in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.
Tsy mahafandrifitse aze o ana-paleo; atao’e forompotse o vato-piletseo.
29 Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
Tonton-drongoñe ama’e o kobaiñeo, tohafa’e o lefoñe mikaratsakaratsakeo.
30 Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
Silam-balañe-tane masioñe ty ambane’e, hoe mamofopofoke ampemba t’ie miranga fotake.
31 Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
Ampitroatroahe’e hoe valàñe i lalekey; ampanahafe’e ami’ty fampitranahañe rano mañitse i riakey.
32 Post eum lucebit semita: æstimabit abyssum quasi senescentem.
Anoe’e lala-miloeloe ty am-boho’e ao anoe’e hoe a maròy foty i lalekey.
33 Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
Tsy ambone-tane atoy ty mañirinkiriñe aze, ie nitsenèñe tsy ho aman-tahotse.
34 Omne sublime videt: ipse est rex super universos filios superbiæ.]
Jilojilove’e iaby ze atao abo; ie ty lohà’ ze hene anam-pirengevohañe.
