Job 4

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:

۱ و الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 [Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?

۲ «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟

3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;

۳ اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای.

4 vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.

۴ سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.

5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.

۵ لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای.

6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?

۶ آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟

7 Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?

۷ الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟

8 Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,

۸ چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند.

9 flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.

۹ از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند.

10 Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.

۱۰ غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود.

11 Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.

۱۱ شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند.

12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.

۱۲ «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.

13 In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,

۱۳ در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

14 pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;

۱۴ خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.

15 et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.

۱۵ آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.

16 Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.

۱۶ در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

17 Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?

۱۷ که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟

18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;

۱۸ اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد.

19 quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?

۱۹ پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند!

20 De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.

۲۰ از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد.

21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.]

۲۱ آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند.