< Job 4 >

1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Dia namaly Elifaza Temanita ka nanao hoe:
2 [Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
Raha misy sahy miteny aminao, dia ho sosotra va ianao? Fa raha ny mamehy vava kosa, iza moa no mahazaka izany?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;
Indro, efa nananatra ny maro ianao. Ary ny tanana miraviravy efa nampaherezinao;
4 vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
Ny teninao efa nanohana izay efa saiky lavo, ary ny lohalika malemy efa nampahatanjahinao
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.
Nefa ankehitriny mba manjo anao kosa izany, ka dia kivy ianao, Mihatra aminao izany, ka raiki-tahotra ianao
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Tsy ny fivavahanao va no tokinao? Ary tsy fanantenanao va ny fahitsian’ ny lalanao?
7 Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Masìna ianao, tsarovy fa iza moa no very tsy nanan-tsiny? Ary taiza no nisy olo-mahitsy naringana?
8 Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Araka izay efa hitako, dia izay miasa heloka sy mamafy fahoriana no mijinja izany.
9 flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.
Ny fofonain’ Andriamanitra no andringanana azy. Eny, ny fofonain’ ny fahatezerany no mahalevona azy.
10 Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Ny feon’ ny olona, eny, ny feon’ ny liona masiaka, ary ny nifin’ ny liona tanora dia ombotana;
11 Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
Mirenireny ny lion-dahy noho ny tsi-fahitany remby, ary miely ny zanaky ny liom-bavy.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.
Nisy teny tonga tamiko mangingina, ary ny sofiko nahare siosio avy taminy,
13 In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
Tamin’ ny eritreritra avy amin’ ny tsindrimandry alina, raha sondrian-tory ny olona,
14 pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
Dia azon-tahotra sy hovotra aho, ka nampihorohoro ny taolako rehetra izany.
15 et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
Ary nisy fanahy nandalo teo anatrehako ka nampitsangam-bolo ny tenako.
16 Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
Nijanona izy, nefa tsy nahafantatra ny tarehiny aho; Nisy endri-javatra teo anoloan’ ny masoko; Nisy fanginana, dia nandre feo aho nanao hoe:
17 Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
Ho marina noho Andriamanitra va ny zanak’ olombelona? Ho madio noho ny Mpanao azy va ny olona?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
Indro, tsy matoky ireo mpanompony aza Izy, eny, ny anjeliny aza ataony ho tsy tonga ohatra.
19 quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
Koa mainka izay mitoetra ao an-trano tany, sady avy tamin’ ny vovoka no nihaviany, ary mora poritra noho ny kalalao izy;
20 De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
Indray andro monja dia montsana izy; Tsy misy misaina azy, na dia levona mandrakizay aza izy.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.]
Tsy voaongotra va ny kofehin-dainy ao aminy? Maty izy, nefa tsy mbola nanam-pahendrena.

< Job 4 >