Job 4
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Hahoi Teman tami Eliphaz ni ahni koe bout a dei e teh,
2 [Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
nang koe lawk kam touh ka dei haw vai, na thaima han vaimoe. Hatei apinimaw dei laipalah ao thai han.
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;
Tami moikapap na cangkhai toe. Kut tha kaawm hoeh e tha na o sak.
4 vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
Na lawk ni karawmnaw hah a thaw sak teh, khokpakhu tha kaawm hoeh e tha ao sak.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.
Hateiteh, atu nama koe a pha teh, na lung sut a pout. Na tek teh, na ngaihmang.
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Na barilawa e hoi na kâuepkhai e nahoehmaw, kakuep e lamthung hah na ngaihawi e nahoehmaw.
7 Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
Atu pouk haw, kayonhoehe apimaw kahmakata boi vai. Hat hoehpawiteh, tamikalan hah nâmaw tâkhawng e lah ao boi.
8 Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Kahmanae dawkvah payonpakainae, talai kanawk teh runae ka tu e ni doeh ouk a a.
9 flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.
Cathut e kâha dawk a kahma awh teh, a lungkhueknae kâha dawk be a kak awh.
10 Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Sendek huk e pawlawk hoi, ka matheng poung e sendektan kanaw e a hâ hah a kâkhoe.
11 Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
Ca hane ao hoeh dawkvah Sendek matawngnaw a kamlum teh, Sendek manu e a canaw teh koung kâkapek awh.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.
Atu arulahoi kai koe lawk a pha teh, ka hnâ ni arulahoi pouk e hah a thai.
13 In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
Karoumcalah a i awh lahun navah, karum vah vision hah pouk lahun navah,
14 pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
Takinae hoi pâyawnae kai koe a pha. Ka hrunaw pueng koung kâhlehlawk sak e han,
15 et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
Hottelah muitha teh, ka hmalah a kâhlai teh, ka muen rueng a thaw.
16 Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
Hote muitha hah a kangdue teh, ka kamnuek e hah kapek thai hoeh. Ka mithmu vah hno buet touh a kamnue, duem ao teh lawk hah ka thai.
17 Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
Ka dout thai e tami heh, Cathut hlak vah a lan thai maw, tami heh kasakkung hlak vah a thoung thai na maw.
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
A sannaw patenghai kâuepkhai hoeh niteh, kalvantaminaw hai na payon tet pouh pawiteh,
19 quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
amhru im dawk kho ka sak niteh, a kungpui teh, vaiphu lah ao teh, ahnimanaw teh, khakbara ni patenghai a tâ thai e hah bangtelamaw hoe a yuem thai han.
20 De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
Amon hoi tangmin totouh katipcalah a kâbawng teh, apinihai tek laipalah a yungyoe a kahma awh.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.]
Ahawi poungnae naw hai koung takhoe lah ao teh, lungangnae awm laipalah be a due awh telah atipouh.
