Job 39
1 [Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Contemnit multitudinem civitatis: clamorem exactoris non audit.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui: frustra laboravit, nullo timore cogente.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem ejus.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium ejus terror.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Terram ungula fodit; exultat audacter: in occursum pergit armatis.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Super ipsum sonabit pharetra; vibrabit hasta et clypeus:
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah! procul odoratur bellum: exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Pulli ejus lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.]
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
