Job 38
1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:
La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
2 [Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
3 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi, si habes intelligentiam.
Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
6 Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem ejus,
Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei?
Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens;
Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem?
Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,
Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
11 et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum?
Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?
Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
18 Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia:
Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.
Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras?
Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?
Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram?
Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur;
Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
28 Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris?
Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
29 De cujus utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit?
El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis?
Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra?
Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
37 Quis enarrabit cælorum rationem? et concentum cæli quis dormire faciet?
Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur?
Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,
Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?]
Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
