Job 36
1 Addens quoque Eliu, hæc locutus est:
Elihu loh koep a cong tih,
2 [Sustine me paululum, et indicabo tibi: adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
“Kamah taengah bet m'bulbo uh lamtah nangmih te olthui khaw Pathen yueng la koep kan thui eh.
3 Repetam scientiam meam a principio, et operatorem meum probabo justum.
Ka poeknah he khohla lamloh kam phueih tih duengnah he kai aka saii ham ni ka khueh.
4 Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
Ka olthui he a honghi pawt dongah nang taengkah lungming khaw a cuemthuek ham tueng pai.
5 Deus potentes non abjicit, cum et ipse sit potens:
Pathen tah khuet tih lungbuei thadueng a khuet te a sit moenih ne.
6 sed non salvat impios, et judicium pauperibus tribuit.
Halang te hlun pawt tih mangdaeng te tiktamnah la a paek.
7 Non auferet a justo oculos suos: et reges in solio collocat in perpetuum, et illi eriguntur.
A mik te hlangdueng taeng lamloh khap pawt tih manghai rhoek te ngolkhoel dongah a ngol sak. Te phoeiah amih a yoeyah la a thuung tih a sang sak.
8 Et si fuerint in catenis, et vinciantur funibus paupertatis,
Tedae hmaipom neh pin uh tih phacip phabaem rhuihet neh a tuuk uh atah,
9 indicabit eis opera eorum, et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
Amih kah bisai neh a boekoeknah dongah a len uh te khaw amih taengah a thui pah.
10 Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat: et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
Thuituennah hamla amih hna te a vueh pah tih boethae lamloh mael hamla a thui pah.
11 Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono, et annos suos in gloria:
A hnatun uh tih tho a thueng koinih a khohnin then neh thok tih a kum te a naepnoi la boeih.
12 si autem non audierint, transibunt per gladium, et consumentur in stultitia.
Tedae a hnatun uh pawt atah pumcumnah neh a paan uh vetih mingnah aka tal bangla pal uh ni.
13 Simulatores et callidi provocant iram Dei, neque clamabunt cum vincti fuerint.
Lungbuei lailak rhoek loh thintoek a khueh uh tih amih a khih vaengah pataeng bomnah bih pawh.
14 Morietur in tempestate anima eorum, et vita eorum inter effeminatos.
Amih hinglu te camoe la, a hingnah khaw hlanghalh lakli ah duek.
15 Eripiet de angustia sua pauperem, et revelabit in tribulatione aurem ejus.
A phacip phabaem vaengah mangdaeng khaw a pumcum sak tih a hna te nennah neh a toeh.
16 Igitur salvabit te de ore angusto latissime, et non habente fundamentum subter se: requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
Rhal ka lamloh hmuenka la nang m'poh. Te lam te mangdaeng mangtok om pawt tih na caboei dongkah mongnah maehhloi ngang.
17 Causa tua quasi impii judicata est: causam judiciumque recipies.
Halang kah dumlai khaw na cung sak tih dumlai neh laitloeknah loh m'moep.
18 Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas: nec multitudo donorum inclinet te.
Kosi loh nang te boeinah neh m'vuet ve ne. Te dongah tlansum cungkuem loh nang m'phaelh boel.
19 Depone magnitudinem tuam absque tribulatione, et omnes robustos fortitudine.
Rhal khuiah pawt khaw, na bombihnah neh thadueng, thayung boeih loh m'khoembael aya?
20 Ne protrahas noctem, ut ascendant populi pro eis.
A hmuikah pilnam a khum sak ham khoyin khaw hloem aih boeh.
21 Cave ne declines ad iniquitatem: hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
Ngaithuen, boethae taengla mael boeh. Te te phacip phabaem lakah te na tuek coeng te.
22 Ecce Deus excelsus in fortitudine sua, et nullus ei similis in legislatoribus.
Pathen tah amah thadueng neh thaphoh uh coeng ke. Amah bangla unim aka saya?
23 Quis poterit scrutari vias ejus? aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?
Anih ham a longpuei te u long nim a tae pah tih u long nim, 'Dumlai na saii,’ a ti nah.
24 Memento quod ignores opus ejus, de quo cecinerunt viri.
Amah kah bisai na rhoeng sak ham te poek. Te ni hlang rhoek loh a hlai uh.
25 Omnes homines vident eum: unusquisque intuetur procul.
Hlang boeih loh te te a hmuh uh tih hlanghing loh khohla lamkah a paelki.
26 Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram: numerus annorum ejus inæstimabilis.
Pathen tah a len dongah a kum tarhing te m'ming uh lek pawt tih khenah lek pawh.
27 Qui aufert stillas pluviæ, et effundit imbres ad instar gurgitum,
Tui dongkah aangpi a yoek tih khotlan te a tuihu lamloh a ciil.
28 qui de nubibus fluunt quæ prætexunt cuncta desuper.
Khomong khaw cip tih hlang soah muep pha.
29 Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
Khomai maiyan neh a dungtlungim kah pang ol a yakming mai ngawn.
30 et fulgurare lumine suo desuper, cardines quoque maris operiet.
A vangnah loh a taengah a kah tih tuitunli yung duela a khuk.
31 Per hæc enim judicat populos, et dat escas multis mortalibus.
Te nen te pilnam taengah lai a tloek tih a yet taengah caak a paek.
32 In manibus abscondit lucem, et præcepit ei ut rursus adveniat.
A kut dongkah vangnah loh a khuk tih phek a cuuk ham khaw te te a uen.
33 Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit, et ad eam possit ascendere.]
A khohum loh amah kawng te a doek tih boiva pataeng thintoek neh cet.
