Job 34
1 Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
I korero ano hoki a Erihu, i mea,
2 [Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.
Whakarongo ki aku kupu, e te hunga whakaaro nui; kia whai taringa ki ahau, e te hunga mohio.
3 Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
E whakamatau ana hoki te taringa i te kupu, e pera ana me ta te mangai ki te reka o te kai.
4 Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
Ko ta tatou e whiriwhiri ai ma tatou ko te mea tika: kia mohiotia hoki e tatou, e tenei, e tenei, ko te aha te mea pai.
5 Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
Kua mea nei hoki a Hopa, He tika taku, a kua whakapeaua ketia e te Atua te whakawa moku:
6 In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
Ahakoa kei ahau te tika ka kiia ahau he tangata teka; e kore e mahu toku werohanga, ahakoa kahore oku he.
7 Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:
Ko wai te tangata e rite ki a Hopa, me te mea he wai te tawai e inumia ana e ia?
8 qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
Kua uru nei ki te tira o nga kaimahi i te he, a e haere tahi ana me nga tangata kikino.
9 Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
Kua mea hoki ia, Kahore he painga ki te tangata ki te ahuareka atu ia ki te Atua.
10 Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
No reira whakarongo mai ki ahau, e nga tangata ngakau mohio: e kore rawa te Atua e mahi i te kino; e kore rawa hoki te Kaha Rawa e mahi i te he.
11 Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
Ka utua hoki e ia te tangata mo tana mahi, ka rite hoki ki to te tangata ara nga mea e whakawhiwhia e ia ki a ia.
12 Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
Tika rawa, e kore te Atua e kino, e kore ano hoki te Kaha Rawa e whakaputa ke i te whakawa.
13 Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?
Na wai ia i mea hei kaitirotiro mo te whenua? Na wai hoki i whakatakoto nga tikanga mo te ao katoa?
14 Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
Ki te anga mai tona ngakau ki te tangata, ki te kohia atu e ia ki a ia tona wairua me tona manawa;
15 Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
Ka hemo ngatahi nga kikokiko katoa, a ka hoki ano te tangata ki te puehu.
16 Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:
Na ki te mea he ngakau mohio tou, whakarongo ki tenei; kia whai taringa mai ki te reo o aku kupu.
17 numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?
E whai kingitanga ranei tetahi kotahi e kino ana ki te tika? E whakakino ranei koe ki te tangata tika, kaha hoki?
18 Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;
E tau ana ranei te mea atu ki te kingi, He weriweri koe? ki nga rangatira ranei, He kino koutou?
19 qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.
Kia iti rawa iho ki a ia e kore nei e whakapai ki te kanohi o nga rangatira, e kore nei e hira ake tona pai ki te hunga whai rawa i nga rawakore? No te mea he mahi ratou katoa na ona ringa.
20 Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
Kihai i aha kua mate ratou, kua mate i waenganui po; ka wiri te iwi, ka pahemo atu, ka riro te hunga nunui, kahore hoki he ringa.
21 Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
Kei runga hoki i nga ara o te tangata ona kanohi, e kitea ana e ia ona hikoinga katoa.
22 Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
Kahore he pouri, kahore he atarangi o te mate e piri ai nga kaimahi i te kino.
23 neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
E kore hoki e nui atu i te tika te mea e whakawaha e ia ki te tangata, e haere ai ia ki te aroaro o te Atua ki te whakawa.
24 Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
Ka wawahia e ia nga tangata nunui, te mohiotia nga ara, a whakaturia ake etahi atu i muri i a ratou.
25 Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
Na e mohio ana ia ki a ratou mahi; a hurihia ake ratou e ia i te po, a mongamonga noa ratou.
26 Quasi impios percussit eos in loco videntium:
He hunga kino ratou, pakia iho e ia i te tirohanga a te tangata;
27 qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:
Mo ratou i tahuri ke i te whai i a ia, kihai hoki i whakaaro ki tetahi o ona ara:
28 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
Na ratou hoki i puta ai te tangi a te rawakore ki a ia, a rongo ana ia ki te tangi a te hunga e tukinotia ana.
29 Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?
Ki te meinga e ia kia ata noho, ko wai hei whakararuraru? A ki te huna e ia tona kanohi, ko wai e kite i a ia? ahakoa i meatia ki te iwi, ki te tangata ranei, rite tonu.
30 Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
Kore ake te whakaponokore e whai kingitanga, kore ake te iwi e mahangatia.
31 Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
Kua mea atu ranei ki te Atua, Kua pehia ahau e te whiu, e kore ahau e mahi i te he a muri nei?
32 Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
Ko te mea kihai i kitea e ahau mau e whakaatu mai ki ahau; ki te mea i mahi ahau i te he, ka mutu taku.
33 Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
Kia rite ranei tana utu ki tau e mea ai, i whakakahoretia ai e koe? Mau te whiriwhiri, kahore maku: na mau e korero mai tau i mohio ai.
34 Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
Ka korero mai nga tangata ngakau mahara ki ahau, ae ra, nga tangata whakaaro nui e whakarongo ana ki ahau:
35 Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
Kahore he matauranga o Hopa i a ia i korero ra, kahore hoki he mahara i roto i ana kupu.
36 Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:
He pai me i whakamatauria a Hopa a te mutunga ra ano, mo ana kupu i whakahokia mai nei e ia, he mea i rite ki a nga tangata kikino.
37 quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.]
E tapiritia ana hoki e ia te tutu ki runga ki tona hara, kei te pakipaki ia i ona ringa i waenganui i a tatou, a whakanuia ana e ia ana kupu kite Atua.
