Job 33
1 [Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
Kanefa, masìna ianao, ry Joba; mihainoa ny alahatro, ary mandrenesa ny teniko rehetra.
2 Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
Indro, fa efa niloa-bava aho, Miteny ato am-bavako ny lelako.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Ny hitsim-poko no hiseho amin’ ny teniko; Ary ny fahalalan’ ny molotro no holazaina tsy hasiana fitaka.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Ny Fanahin’ Andriamanitra no efa nanao ahy, ary ny fofonain’ ny Tsitoha no mamelona ahy.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Raha hainao, valio ary aho, miomàna ianao, ka miatreha tsara.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Indro, izaho koa mba an’ Andriamanitra: tahaka anao ihany; Eny, izaho koa mba nosombinana avy tamin’ ny tanimanga.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Indro, ny fampahatahorako tsy dia hampahatahotra anao, ary ny vesatra avy amiko tsy dia hitambesatra aminao.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
Efa nilaza teo anatrehako mihitsy ianao, ary efa reko ihany ny feon’ ny teninao hoe:
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
Madio tsy manam-pahadisoana aho, ary tsy manan-tsiny aman-keloka;
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
He! mitady izay handrafiany ahy Andriamanitra, ary ataony fahavalony aho;
11 Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
Mampiditra ny tongotro eo amin’ ny boloky hazo Izy ary mitsikilo ny diako rehetra.
12 Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
He! izany no tsy mahamarina anao, hoy izaho; Fa Andriamanitra dia lehibe loatra ka tsy leon’ ny zanak’ olombelona.
13 Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
Koa nahoana no manome tsiny Azy ianao noho ny tsy nampisehoany izay antony amin’ ny ataony?
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Kanefa misy fanao iray itenenan’ Andriamanitra, eny, fanao roa aza, nefa tsy tandreman’ ny olona izany,
15 Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
Dia ny nofy sy ny tsindrimandry amin’ ny alina, raha sondrian-tory ny olona ka renoka eo am-pandriana,
16 tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
Dia manokatra ny sofin’ ny olona Izy ka manisy tombo-kase ny fananarany azy,
17 ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
Mba hampiala ny olona amin’ ny fanaony, sy hampifady azy ny fireharehana.
18 eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
Miaro ny fanahiny tsy ho any an-davaka Izy, ary ny ainy mba tsy ho voan’ ny fiadiana.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
Anarina amin’ ny fanaintainana eo am-pandriany koa izy sy amin’ ny fikotrankotran’ ny taolany lalandava;
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
Ary ny ainy marikorikon-kanina, eny, na dia ny hanim-py aza tsy tian’ ny fanahiny.
21 Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
Mihena ny nofony ka tsy hita, ary mitranitrany ny taolany izay tsy hita teo;
22 Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
Dia manakaiky ny lavaka ny fanahiny, ary ny ainy manatona ny mpaka aina.
23 Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
Raha misy Anjely ho Mpanalalana ho azy, iray amin’ ny arivo, hanoro izay tokony halehan’ ny olona,
24 miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
Ary hamindra fo aminy ka nanao hoe: Vonjeo izy mba tsy hidina any an-davaka, fa efa nahita avotra Aho,
25 Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
Dia ho tsara noho ny an’ ny tanora ny nofony, hody ho toy ny tamin’ ny andro nahatanorany izy;
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
Hivavaka amin’ Andriamanitra izy ka hankasitrahany ary hahita ny havany amin’ ny hafaliana, fa hampodiny amin’ ny zanak’ olombelona ny fahamarinany.
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
Dia hihira izy hilaza amin’ ny olona hoe: Efa nanota aho, fa nanao ny rariny ho heloka, kanefa tsy novaliana araka ny nataoko;
28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Fa navotany ny fanahiko mba tsy hivarina any an-davaka, ary mifaly ny aiko amin’ ny fahitana ny mazava.
29 Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
Indro, izany rehetra izany no ataon’ Andriamanitra indroa amin’ ny olona, eny, intelo aza,
30 ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
Mba hamerina ny fanahiny tsy ho any an-davaka, mba hihazavany amin’ ny fahazavan’ aina.
31 Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
Tandremo, ry Joba, ka mihainoa ahy; Mangìna kely aloha ianao, fa izaho mbola hiteny.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
Raha manan-kavaly ianao, dia mamalia ahy ihany; Mitenena, fa ta-hanamarina anao aho;
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.]
Fa raha tsy manan-kavaly ianao, dia mihainoa ahy kosa; Mangìna tsara, fa hampianariko fahendrena ianao.
