Job 31
1 [Pepigi fœdus cum oculis meis, ut ne cogitarem quidem de virgine.
Paipi te ka mik neh ka saii dongah me tlam lae oila te ka yakming eh?
2 Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hæreditatem Omnipotens de excelsis?
A so lamkah Pathen khoyo neh hmuensang lamkah Tlungthang rho te menim?
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus injustitiam?
Boethae ham rhainah neh boethae aka saii ham yoethaenah moenih a?
4 Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
Amah loh ka longpuei a hmuh tih ka khokan boeih he a tae moenih a?
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus,
A poeyoek taengah ka pongpa tih ka kho loh a hlangthai palat taengla a tawn uh atah,
6 appendat me in statera justa, et sciat Deus simplicitatem meam.
Duengnah cooi dongah kai n'khiing saeh lamtah Pathen loh ka muelhtuetnah ming saeh.
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula,
Longpuei lamloh ka khokan a buung atah, ka mik hnukah ka lungbuei cet tih ka kut dongah a lolhmaih a kap atah,
8 seram, et alius comedat, et progenies mea eradicetur.
ka soem vaengah a tloe loh ca saeh lamtah ka cadil rhoek te ha uh saeh.
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum,
Huta loh ka lungbuei a hlae tih ka hui kah thohka ah ka rhongngol atah,
10 scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
Ka yuu loh a tloe la kuelh saeh lamtah a taengah hlang tloe bakop mai saeh.
11 Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
Te dongah te khonuen rhamtat neh te te thaesainah rhokhan ni.
12 Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
Te hmai loh Abaddon duela a hlawp tih ka cangvuei te boeih ha.
13 Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
Ka salpa neh ka salnu loh kai taengah a tuituk vaengah tiktamnah ka hnawt atah,
14 quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
Pathen a thoh vaengah balae ka saii vetih n'hip vaengah amah te metlam ol ka mael eh?
15 Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est, et formavit me in vulva unus?
Bungko khuiah kai aka saii loh anih a saii moenih a? Kaimih he bung khuiah pakhat la n'cuen sak.
16 Si negavi quod volebant pauperibus, et oculos viduæ expectare feci;
tattloel kah kongaih te ka hloh pah tih nuhmai mik te ka khah sak koinih,
17 si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea
Kamah buhkam te kamah bueng loh ka caak tih cadah loh ca pawt koinih,
18 (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio, et de utero matris meæ egressa est mecum);
Ka camoe lamloh napa bangla ka taengah pantai tih nuhmai khaw a nu bung lamloh ka mawt.
19 si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem;
Pueinak mueh tih himbai tling la aka milh khodaeng te ka hmuh mai tih,
20 si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est;
A pumpu, a pumpu ah kai n'uem uh vaengah ka tu mul neh ka hlung pawt mai koinih,
21 si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
Vongka ah kai bomkung te ka hmuh vaengah ka kut he cadah soah ka ka thueng atah,
22 humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
ka laengpang he a hnuk lamloh rhul saeh lamtah ka ban a cung dong lamloh tlawt mai saeh.
23 Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus ejus ferre non potui.
Pathen taengkah rhainah te kai ham ka birhihnah la a om dongah a boeimangnah te ka noeng moenih.
24 Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea;
Sui te ka uepnah la ka khueh tih sui cilh te ka pangtungnah la ka thui koinih,
25 si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea;
Ka thadueng len tih ka kut loh a khuet la a hmuh dongah ka kokhahnah atah,
26 si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare,
Vangnah dongah a thangthen tih hla vang a thoeih te ka hmuh vaengah,
27 et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo:
ka lungbuei he yinhnuk ah hloih tih ka kut loh ka ka te mok koinih.
28 quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
He khaw a so kah Pathen taengah ka basa la om vetih thaesainah lai la om ni.
29 Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat, et exsultavi quod invenisset eum malum:
Ka lunguet kah yoethaenah dongah ka kohoe tih yoethae loh anih taengla a thoeng te ka haenghang puei atah,
30 non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam ejus.
A hinglu te thaephoeinah neh hoe hamla ka ka he laihmu la ka khueh aih moenih.
31 Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus ejus, ut saturemur?
Ka dap kah hlang rhoek loh, “U long nim a maeh te a cung pawt la a paek eh?” a ti uh moenih a?
32 foris non mansit peregrinus: ostium meum viatori patuit.
Ka thohkhaih kah yinlai te caehlong ka ong pah tih vongvoel ah a rhaeh moenih.
33 Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam;
Hlang bangla ka boekoeknah ka dah tih, kai kathaesainah he ka thindang ah ka det mai akhaw,
34 si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
hlangping te yet taengah ka sarhing tih huiko kah nueihbu loh kai n'rhihyawp sak. Te dongah ka kuemsuem tih thohka la ka moe pawh.
35 Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens, et librum scribat ipse qui judicat,
Kai taengkah aka hnatun la kamah taengah u long nim m'paek lah mako? Ka kutha he Tlungthang loh kai n'doo saeh lamtah ka tuituknah he hlang loh cabu la daek saeh.
36 ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
Te te ka laengpang ah ka koh vetih te te ka soah rhuisam la ka laikoeinah het mahpawt nim?
37 Per singulos gradus meos pronuntiabo illum, et quasi principi offeram eum.
Ka khokan tarhing la a taengah ka puen lah vetih anih te rhaengsang bangla ka paan lah mako.
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci ejus deflent:
Ka khohmuen loh kai m'pang thil tih a kong te rhenten rhap koinih,
39 si fructus ejus comedi absque pecunia, et animam agricolarum ejus afflixi:
A thadueng te tangka mueh la ka caak tih a kungmah kah hinglu ka yawn sak atah,
40 pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.] Finita sunt verba Job.
Cang yueng la mutlo hling, cangtun yueng la saeldol khaw poe saeh,” a ti. Job kah ol bawt coeng.
