Job 29
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
Dia mbola nandroso nanao oha-teny ihany Joba ka nanao hoe:
2 [Quis mihi tribuat ut sim juxta menses pristinos, secundum dies quibus Deus custodiebat me?
Enga anie ka ho tahaka ny tamin’ ireny volana lasa ireny aho! Dia tahaka ilay tamin’ ny andro niarovan’ Andriamanitra ahy!
3 Quando splendebat lucerna ejus super caput meum, et ad lumen ejus ambulabam in tenebris:
Fony mbola nazava teo ambonin’ ny lohako ny jirony, ary ny fahazavany no nandehanako tao amin’ ny maizina;
4 sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo:
Eny, tahaka ny toetro fony aho mbola fararano, raha niseho teo ambonin’ ny laiko ny fisakaizan’ Andriamanitra;
5 quando erat Omnipotens mecum, et in circuitu meo pueri mei:
Fony mbola tao amiko ny Tsitoha, Ary nanodidina ahy ny zanako;
6 quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei:
Fony mbola nanasa ny tongotro tamin’ ny rononomandry aho, ary ny vatolampy namoaka renirano diloilo teo amiko;
7 quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi.
Raha niainga niakatra ho eo amin’ ny vavahadin’ ny tanàna aho ka nametraka ny fipetrahako teo an-kalalahana,
8 Videbant me juvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
Dia nahita ahy ny zatovo ka niampirimpirina; Ary niainga ny fotsy volo, dia nijoro;
9 Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
Nangina tsy niteny ny lehibe ka nitampim-bava;
10 Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
Tsy sahy niteny ny mpanapaka, ary ny lelany niraikitra tamin’ ny lanilaniny.
11 Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi:
Izay sofina nandre dia nanao ahy hoe sambatra; Ary Izay maso nahita dia vavolombelona ho ahy,
12 eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum cui non esset adjutor.
Satria namonjy ny ory izay nitaraina aho sy ny kamboty izay tsy nanan-kamonjy.
13 Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
Ny fisaoran’ izay efa ho faty dia tonga tamiko; Ary ny fon’ ny mpitondratena nampifaliko.
14 Justitia indutus sum, et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo.
Nitafy fahamarinana aho, ka mba nitafy ahy kosa izy; Eny, tahaka ny lamba sy ny hamama ny rariny izay nananako.
15 Oculus fui cæco, et pes claudo.
Efa maso ho an’ ny jamba aho ary tongotra ho an’ ny mandringa.
16 Pater eram pauperum, et causam quam nesciebam diligentissime investigabam.
Efa ray ho an’ ny malahelo aho, ary ny adin’ ny olona tsy fantatro aza nodinihiko.
17 Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
Namaky ny nifin’ ny ratsy fanahy aho ka nandrombaka ny babo teo am-bavany
18 Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
Dia hoy izaho: Eo amin’ ny akaniko ihany no hialako aina, ary hanamaro ny androko toy ny fasika aho.
19 Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
Ny fakako ho azon’ ny rano, ary ny ando hitoetra amin’ ny sampako mandritra ny alina.
20 Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
Ho vaovao amiko lalandava ny voninahitro, ary ny tsipikako hihahenjana eny an-tanako.
21 Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
Nihaino ahy ny olona, dia niandry, ka nangina tamin’ ny fanolorako saina izy.
22 Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
Rehefa niteny aho, dia tsy mba namaly intsony izy; ary nitetevan’ ny teniko izy.
23 Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
Niandry ahy toy ny fiandry ny ranonorana izy ary nitanatana vava toy ny fiandry ny fara-orana.
24 Siquando ridebam ad eos, non credebant: et lux vultus mei non cadebat in terram.
Raha nisy nila ho ketraka, dia mbola niseho miramirana taminy ihany ny tarehiko, ary tsy nahamaloka ny fahazavan’ ny tavako ireo.
25 Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.]
Nifidy ny lalan-kalehany aho ka nipetraka ho lohany, eny, nitoetra toy ny mpanjaka teo amin’ ny miaramila sy toy ny mpampionona ny misaona aho.
