Job 23
1 Respondens autem Job, ait:
Ipapo Jobho akapindura akati:
2 [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
“Kunyange nanhasi ndinonyunyuta ndine shungu; ruoko rwake runondiremera kunyange ndiri pakugomera kwangu.
3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?
Dai chete ndaiziva kwandingamuwana; dai chete ndaigona kuenda kwaanogara!
4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:
Ndaitaura hangu mhaka yangu pamberi pake, uye ndaizadza muromo wangu nenharo.
5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
Ndaizoziva hangu zvaaizondipindura, uye ndaizocherechedza zvaaizoreva.
6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
Kuti aizondidzivisa nesimba guru here? Kwete, haaizondipomera mhaka.
7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
Ipapo munhu akarurama aigona kuzotaura mhaka yake pamberi pake, uye ndaizosunungurwa kubva pamutongi wangu nokusingaperi.
8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.
“Asi kana ndikaenda kumabvazuva, iye haako; kana ndikaenda kumavirira, handimuwani.
9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
Paanenge ari pabasa nechokumusoro, handimuoni; paanotsaukira zasi, handikwanisi kumuona.
10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
Asi iye anoziva nzira yandinofamba nayo; kana apedza kundiedza, ndichabuda ndava segoridhe.
11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
Tsoka dzangu dzakanyatsotevera paakatsika; ndakarambira panzira dzake ndisingambotsaukiri parutivi.
12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
Handina kumbobva pamirayiro yemiromo yake; ndakakoshesa mashoko omuromo wake kupfuura chingwa changu chamazuva ose.
13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
“Asi iye anomira oga, uye ndiani angapikisana naye? Anoita zvaanoda.
14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
Anoita zvaakatema pamusoro pangu, uye urongwa huzhinji hwakadai achinahwo mudura rake.
15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
Ndokusaka ndichitya pamberi pake; pandinofunga nezvose izvi, ndomutya.
16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
Mwari akaita kuti mwoyo wangu unete; Wamasimba Ose akandivhundutsa.
17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]
Kunyange zvakadaro rima harina kuita kuti ndinyarare, iro rima guru rinofukidza chiso changu.
