Job 23

1 Respondens autem Job, ait:

Hoe ty natoi’ Iobe:

2 [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

Mafaitse ty toreoko henaneo, taña-miletraletra ty amy hatreontreoko.

3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?

Ehe te napotako ty hahatreavako Aze, hiheovako mb’am-piambesa’e mb’eo.

4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:

Halahako aolo’e eo ty amako, vaho hatsafeko veroke ty vavako.

5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

Ho azoko ty entañe havale’e ahy, vaho ho rendreko ty hitsara’e.

6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

Hatreatré’e ami’ty hara’elahin-kaozara’e hao? Aiy, f’ie ho haoñe’e.

7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

Mete hilahatse ama’e ty vañoñe, hamotsorañe ahy nainai’e amy Mpizakakoy.

8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.

Hehe te mionjon-draho, f’ie tsy eo, midisa-voly, fa tsy isako,

9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

ie mitoloñ’an-kavia, tsy treako, ie mitolike mb’àn-kavana, tsy rendreko.

10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

Fe arofoana’e ty lala fombàko, ie fa nitsoeha’e le hiboake hoe volamena.

11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

Nahafitinoñe i lia’ey ty tomboko, nifaharako i lala’ey vaho tsy nitsile.

12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

Tsy nisitahako o nafèm-pivimbi’eo; nahajako o tsaram-palie’eo mandikoatse ty anjara rimako.

13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

F’ie tsy roe tsy telo, ia ty hampitolik’ aze? anoe’e iaby ze satrin’arofo’e.

14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

Ie ro mañeneke o atolots’ ahikoo: maro ty fanoe’e hoe Izay.

15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

Aa le hirevendreven-draho añ’atrefa’e eo; izaho mitsakore, le añeveñako.

16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

Ampianifan’ Añahare ty troko, ampangebahebae’ i El-Sadai,

17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]

Toe tsy naitoañ’ añatrefa’ i ieñey iraho, naho nisaroña’e an-tareheko i fimoromoroñañey.