< Job 23 >
1 Respondens autem Job, ait:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
Mbola atao ho fikomianao ihany ny fitarainako; Ny tanana mamely ahy dia mitambesatra amin’ ny fisentoako.
3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?
Enga anie ka ho fantatro izay hahitako Azy ka ho tonga any amin’ ny fitoerany aza!
4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:
Dia handahatra ny teniko eo anatrehany aho. Ka hofenoiko ny teny alahatro ny vavako;
5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
Ary hahalala izay teny havaliny ahy aho sy hamantatra izay holazainy amiko.
6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
Hery lehibe va no handaharany teny amiko? Tsia, fa Izy indrindra no hihaino ahy
7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
Fa amin’ izany dia olona marina no ho nifandahatra taminy; Ka dia ho nanan-drariny mihitsy aho tamin’ ny Mpitsara ahy.
8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.
Indro, miantsinanana aho, fa tsy any Izy; Ary miankandrefana aho, fa tsy hitako Izy;
9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
Mianavaratra amin’ izay iasany aho, fa tsy tazako Izy; Mivily any atsimo Izy, ka tsy hitako.
10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
Fa mahalala ny lalana falehako Izy; Raha hizahany toetra aho, dia hivoaka tahaka ny volamena.
11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
Ny tongotro nifikitra tamin’ ny lalany; Eny, ny lalany no nizorako tsara, ka tsy nivily aho.
12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
Ny didin’ ny molony tsy mba nialako; Ny tenin’ ny vavany noraketiko mihoatra noho ny faniriako.
13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
Nefa tsy miova saina Izy, iza no mahasakana Azy? Fa na inona na inona irin’ ny fanahiny dia ataony.
14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
Eny, manatanteraka izay voatendry ho ahy Izy; Ary zavatra maro toy izany no ao aminy;
15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
Roa Izany no mampangovitra ahy eo anatrehany; Raha misaintsaina izany aho, dia matahotra Azy.
16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
Fa Andriamanitra no mandrerakany foko, ary ny Tsitoha no mampangovitra ahy;
17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]
Fa tsy ny fahamaizinana no maharesy ahy, na ny maizim-pito izay manarona ny tavako.