< Job 23 >
1 Respondens autem Job, ait:
Job loh a doo tih,
2 [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
Tihnin ah khaw boekoek bangla ka kohuetnah loh ka kut he ka hueinah neh a nan.
3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?
U loh n'khueh khaw ka ming vetih amah te ka hmuh phoeiah amah kah hmuenmol la ka pha lah mako?
4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:
A mikhmuh ah laitloeknah ka khueng lah vetih ka ka ah toelthamnah ka paem lah mako.
5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
Olthui te ka ming tih kai n'doo vaengkah kai hamla a thui te ka yakming lah mako.
6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
Thadueng cungkuem neh kai n'ho saeh a? Amah loh kai taengah khueh het mahpawt a?
7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
Aka thuem te a hmaiah a tluung pahoi lah vetih kai he laitloek khui lamloh a yoeyah la ka loeih mako.
8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.
Khothoeng la ka caeh mai akhaw amah a om moenih. A hnuk ah khaw anih te ka yakming moenih.
9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
Banvoei ah a saii vaengah ka hmuh moenih. Bantang la a mael vaengah ka hmuh moenih.
10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
Tedae longpuei a ming dongah kai he ka taengah n'noemcai tih sui bangla ka thoeng.
11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
A khokan te ka khopha loh a vai. A longpuei te ka ngaithuen tih ka phael moenih.
12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
A hmuilai kah olpaek khaw ka hlong pawt tih ka buhvae lakah a ka lamkah ol ni ka khoem.
13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
Tedae amah tah pakhat la om tih ulong anih a mael thil thai? Te dongah a hinglu kah a ngaih bangla a saii.
14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
Ka oltlueh te a thuung tih te bang te amah taengah yet.
15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
Te dongah a mikhmuh lamloh ka let coeng. Ka yakming dongah amah te ka rhih.
16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
Pathen loh kai lungbuei a phoena sak tih tlungthang loh kai n'let sak.
17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]
Tedae a hmuep kah maelhmai loh m'biit pawt tih ka maelhmai te a khohmuep loh a dah moenih.