Job 22
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 [Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ?
Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.
3 Quid prodest Deo, si justus fueris? aut quid ei confers, si immaculata fuerit via tua?
Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in judicium,
Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?
5 et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas?
Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.
Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.
Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.
Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.
Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.
A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri?
Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.
12 an non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur?
Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.
13 Et dicis: Quid enim novit Deus? et quasi per caliginem judicat.
Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?
14 Nubes latibulum ejus, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.
Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.
15 Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui,
Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?
16 qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum?
Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.
17 Qui dicebant Deo: Recede a nobis: et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum,
Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?
18 cum ille implesset domos eorum bonis: quorum sententia procul sit a me.
Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)
19 Videbunt justi, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos:
Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.
20 nonne succisa est erectio eorum? et reliquias eorum devoravit ignis?
Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem, et per hæc habebis fructus optimos.
Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.
Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.
Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.
Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.
I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.
Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.
Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.
Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria, et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.
Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
30 Salvabitur innocens: salvabitur autem in munditia manuum suarum.]
Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.
