Job 19
1 Respondens autem Job, dixit:
Ipapo Jobho akapindura akati:
2 [Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
“Mucharamba muchinditambudza uye muchindipwanya namashoko kusvikira riniko?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Zvino kava kagumi kose muchingonditsoropodza; munondirwisa musina nenyadzi dzose.
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Kana chiri chokwadi kuti ndakatsauka, kukanganisa kwangu kuchava dambudziko rangu ndoga.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Kana zvechokwadi mungada henyu kuzvikudza pamusoro pangu mukashandisa kuderedzwa kwangu pakundirwisa,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
zvino muzive imi kuti Mwari akandikanganisira uye akandikomberedza nomumbure wake.
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
“Kunyange ndikachema ndichiti, ‘Ndakakanganisirwa we-e!’ handiwani mhinduro; kunyange ndikadanidzira kuti ndibatsirwe, kururamisirwa hakupo.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
Akadzivira nzira yangu kuti ndikonewe kupfuura; akaisa rima munzira dzangu.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Akandibvisira kukudzwa kwangu, uye akabvisa korona mumusoro mangu.
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
Anondibvamburanya kumativi ose kusvikira ndapera; anodzura tariro yangu kunge muti,
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
Kutsamwa kwake kunopfuta pamusoro pangu; anondiverenga pakati pavavengi vake.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Mauto ake anouya nesimba; anovaka muchinjiziri wokurwa neni, anokomba tende rangu.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
“Akaisa hama dzangu kure neni; vazikani vangu vakaparadzaniswa neni zvachose.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
Hama dzangu dzepedyo dzakaenda kure neni; shamwari dzangu dzandikanganwa.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Vaenzi vangu navarandakadzi vangu vava kundiita mubvakure; vanondiona somutorwa.
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
Ndinodana muranda wangu, asi haapinduri, kunyange ndikamukumbirisa nomuromo wangu chaiwo.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Kufema kwangu kunonyangadza kumukadzi wangu; ndinosemesa kuhama dzangu chaidzo.
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Kunyange nezvikomana zviduku zvinondiseka; pandinosvika vanondituka.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Shamwari dzangu dzepedyo dzinondisema; vaya vandinoda vandishandukira.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Handisati ndichiri chinhu asi ndangova hangu ganda namapfupa; ndangopunyuka napaburi retsono.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
“Ndinzwirei urombo, shamwari dzangu, ndinzwirei urombo nokuti ruoko rwaMwari rwandirova.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Seiko muchindidzingirira sezvinoita Mwari? Ko, hamungaguti nenyama yangu here?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
“Haiwa, dai mashoko angu ainyorwa hawo, dai ainyorwa hawo mubhuku,
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
dai ainyorwa nechinyoreso chesimbi pamutobvu, kana kuti ainyorwa padombo nokusingaperi!
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Ndinoziva kuti mudzikinuri wangu mupenyu, uye kuti pakupedzisira achamira pamusoro penyika.
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
Uye shure kwokunge ganda rangu raparara, kunyange zvakadaro ndichaona Mwari munyama yangu;
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
ini pachangu ndichamuona nameso angu pachangu, iyeni kwete mumwe. Haiwa, mwoyo wangu unopanga sei mukati mangu!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
“Kana muchiti, ‘Haiwa tichamutambudza sei, sezvo mudzi wenhamo uri maari,’
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.]
munofanira kutya munondo imi pachenyu, nokuti hasha dzichauyisa kurangwa nomunondo, ipapo muchaziva kuti pano kutongwa.”
