< Job 17 >
1 [Spiritus meus attenuabitur; dies mei breviabuntur: et solum mihi superest sepulchrum.
Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me.
Masìna Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina: propterea non exaltabuntur.
Fa ny fon’ ireto dia voahidinao tsy hidiran’ ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient.
Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason’ ny zanany.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin’ ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.
9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Fa ny marina mifikitra tsara amin’ ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
11 Dies mei transierunt; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum.
Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin’ ny foko indrindra;
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Ny alina ataon’ ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum. (Sheol )
Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin’ ny maizina no hamelarako ny fandriako. (Sheol )
14 Putredini dixi: Pater meus es; Mater mea, et soror mea, vermibus.
Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea? et patientiam meam quis considerat?
Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea: putasne saltem ibi erit requies mihi?] (Sheol )
Midìna any amin’ ny vavahadin’ ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin’ ny vovoka aho. (Sheol )