Job 14
1 [Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
“Munhu akazvarwa nomukadzi ane mazuva mashoma azere nokutambudzika.
2 Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
Anobuda seruva agosvava; anotiza somumvuri, haagari.
3 Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
Ko, munotarisisa munhu akadai here? Ko, muchamuuyisa kuzotongwa pamberi penyu here?
4 Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
Ndianiko angabudisa chinhu chakachena kubva pane chine tsvina? Hakuna!
5 Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
Mazuva omunhu akatarwa; makatema kuwanda kwemwedzi yake, mukamutarira miganhu yaasingagoni kudarika.
6 Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
Naizvozvo regai kumutarisa uye mumusiye ari oga, kusvikira apedza nguva yake somunhu anoshanda.
7 Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
“Asi kumuti kune tariro: Kana ukatemwa, unobukirazve, uye mabukira awo matsva haasvavi.
8 Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
Midzi yawo ingava yakwegura hayo muvhu uye hunde yawo ichifa muvhu,
9 ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
asi uchabukira pakunhuhwira kwemvura ugomera somuti uchangotanga kumera.
10 Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
Asi munhu anofa agoradzikwa pasi; anofema kokupedzisira uye haazovapozve.
11 Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
Sokupera kunoita mvura mugungwa, kana kupwa nokuoma kworwizi,
12 sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
saizvozvo munhu anovata pasi asingazomuki; kusvikira matenga asisiko, vanhu havazomukizve kana kumutswa pakuvata kwavo.
13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
“Haiwa, dai mandiviga henyu muguva chete, uye mandiviga kusvikira kutsamwa kwenyu kwapfuura! Dai chete manditarira nguva, uye ipapo mugondirangarira! (Sheol h7585)
14 Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
Kana munhu akafa, angazoraramazve here? Mazuva ose okushanda kwangu kwakaoma, ndicharindira kusvikira kuvandudzwa kwangu kwasvika.
15 Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
Muchadana uye ini ndichakupindurai; muchashuva chisikwa chamakaita namaoko enyu.
16 Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
Zvirokwazvo muchaverenga nhambwe dzangu ipapo, asi musingarondi chivi changu.
17 Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
Kudarika kwangu kuchasungirwa musaga; muchafukidzira chivi changu.
18 Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
“Asi sokupfupfunyuka kunoita gomo rigoondomoka, uye sokubviswa kwedombo panzvimbo yaro,
19 lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
semvura inochera mabwe, uye sokuyerera kwemvura zhinji inokukura ivhu, saizvozvo munoparadza tariro yomunhu.
20 Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
Munomukunda kamwe chete zvachose, uye akasazovapo; munoshandura chiso chake mobva mamudzinga.
21 Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
Kana vanakomana vake vachikudzwa, iye haazvizivi; kana vakadzikisirwa pasi, iye haazvioni.
22 Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.]
Anongonzwa kurwadza kwomuviri wake chete, agozvichema iye pachake bedzi.”
