Job 14
1 [Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, repletur multis miseriis.
“Kut nukewa isusla tuh munas ac tia ku in sifacna. Moul lasr nukewa fototo ac sessesla ke mwe ongoiya.
2 Qui quasi flos egreditur et conteritur, et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
Kut kapak na sa na in uli oana ros uh; Ac kut wanginla oana lul uh.
3 Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos, et adducere eum tecum in judicium?
O God, ya kom ku in ngetma ac nunku ke kain mwet se nga uh, Ku eisyuyang nu in nununku?
4 Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine? nonne tu qui solus es?
Wangin ma nasnas ku in tuku Liki sie ma su arulana fohkfok oana mwet uh.
5 Breves dies hominis sunt: numerus mensium ejus apud te est: constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
Lusen moul lal nuna oakwuki na meet — Aok, pisen malem ma el ac moul uh. Kom orala tari oakwuk lom, ac tia ku in ikilyukla.
6 Recede paululum ab eo, ut quiescat, donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
Ngetla lukel ac nimet lusrongol. Lela elan engankin moul upa se inge, el fin ku.
7 Lignum habet spem: si præcisum fuerit, rursum virescit, et rami ejus pullulant.
“Oasr finsrak ke soko sak ma pakpuki tari — Mweyen ac ku in sifil srunak ac moul.
8 Si senuerit in terra radix ejus, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
Okah uh finne matuoh, Ac srua uh misa infohk uh,
9 ad odorem aquæ germinabit, et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
Fin oasr kof pusralla na ac sifilpa kapak oana soko sak fusr.
10 Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?
A mwet se fin misa, na fuka? Ke el misa uh, pa na ingan saflaiyal.
11 Quomodo si recedant aquæ de mari, et fluvius vacuefactus arescat:
“Oana sie lulu su paola, Ac soko infacl su tila soror,
12 sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
Ouinge mwet uh ac misa, ac tia sifil moulyak. Nwe ke pacl se kusrao ac fah wanginla, elos fah tia ngutalik; Ku mukuila liki motul lalos.
13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus in quo recorderis mei? (Sheol h7585)
“Nga ke kom in wikinyula in facl sin mwet misa; Lela in wikinyukla nga nwe ke na kasrkusrak lom uh wanginla, Ac kom oakiya sie pacl an in esamyu. (Sheol h7585)
14 Putasne mortuus homo rursum vivat? cunctis diebus quibus nunc milito, expecto donec veniat immutatio mea.
Ku mwet se fin misa, ya el ku in sifil moulyak? Tusruktu, nga ac soano in oasr pacl wo se, Ke pacl koluk se inge ac wanginla.
15 Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram.
Na kom fah pang ac nga ac topuk kom, Ac kom fah insewowo keik, su ma orekla lun poum.
16 Tu quidem gressus meos dinumerasti: sed parce peccatis meis.
Na kom fah karingin fahluk nukewa luk, A kom fah tia oakla ma koluk luk.
17 Signasti quasi in sacculo delicta mea, sed curasti iniquitatem meam.
Kom ac fah nunak munas kac, ac mulkunla ma inge; Kom ac fah eela ma sufal nukewa ma nga orala.
18 Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
“Sie pacl eol uh ac mokukla, Ac fulu uh ac mokleyukla.
19 lapides excavant aquæ, et alluvione paulatim terra consumitur: et hominem ergo similiter perdes.
Kof uh ac fah kangla eot uh, Ac af upa ac fah pahtkakunla fohkon acn uh; Ouinge kom fah kunausla finsrak lun mwet uh ke moul lalos.
20 Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret: immutabis faciem ejus, et emittes eum.
Kom kunausla ku lun sie mwet ac lusulla ma pahtpat; Ac mutal irelik in misa lal.
21 Sive nobiles fuerint filii ejus, sive ignobiles, non intelliget.
Wen natul uh ac fah sunakinyuk, a el ac tia ku in etu, Ke ac akmwekinyeyukla tulik natul, ac tia pac akkalemyeyuk nu sel.
22 Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit, et anima illius super semetipso lugebit.]
El ac pula na ngal lun manol, Ac asor lun nunak lal mukena.”
