Job 13
1 [Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. |
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. |
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. |
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. |
6 Audite ergo correptionem meam, et judicium labiorum meorum attendite.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. |
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ |
8 numquid faciem ejus accipitis, et pro Deo judicare nitimini?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ |
9 aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur, ut homo, vestris fraudulentiis?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem ejus accipitis.
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. |
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror ejus irruet super vos.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ |
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. |
13 Tacete paulisper, ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! |
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. |
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu ejus arguam.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. |
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. |
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. |
18 Si fuero judicatus, scio quod justus inveniar.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» |
19 Quis est qui judicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. |
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: |
21 manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. |
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. |
23 Quantas habeo iniquitates et peccata? scelera mea et delicta ostende mihi.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. |
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ |
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ |
26 scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. |
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. |
28 qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.]
