< Isaiæ 6 >

1 In anno quo mortuus est rex Ozias, vidi Dominum sedentem super solium excelsum et elevatum; et ea quæ sub ipso erant replebant templum.
Sa tuig nga namatay si haring Uzia, nakita ko ang Ginoo nga naglingkod sa usa ka trono; hataas siya ug habog, ug ang sidsid sa iyang kupo milukop sa templo.
2 Seraphim stabant super illud: sex alæ uni, et sex alæ alteri; duabus velabant faciem ejus, et duabus velabant pedes ejus, et duabus volabant.
Adunay mga serafim ibabaw kaniya; ang matag usa adunay unom ka mga pako; ang duha nagtabon sa iyang nawong, ug ang duha nagtabon siya sa iyang mga tiil, ug ang duha gigamit niya sa paglupad.
3 Et clamabant alter ad alterum, et dicebant: [Sanctus, sanctus, sanctus Dominus, Deus exercituum; plena est omnis terra gloria ejus.]
Nagtinawagay sila sa usag usa ug nag-ingon, “Balaan, balaan, balaan, si Yahweh nga labawng makagagahom! Napuno ang tibuok kalibotan sa iyang himaya.”
4 Et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis, et domus repleta est fumo.
Natay-og ang mga pultahan sa mga patukoranan sa mga tingog niadtong nagasinggit, ug nalukop ang balay sa aso.
5 Et dixi: [Væ mihi, quia tacui, quia vir pollutus labiis ego sum, et in medio populi polluta labia habentis ego habito, et regem Dominum exercituum vidi oculis meis.]
Unya miingon ako, “Alaot ako! Gilaglag ako tungod kay usa ako ka tawo nga hugaw ug mga ngabil, ug nagpuyo ako uban sa mga tawong hugaw ug mga ngabil. Tungod kay nakita ko ang Hari, si Yahweh, si Yahweh nga labawng makagagahom!”
6 Et volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem forcipe tulerat de altari,
Unya milupad ang usa sa mga serafim nganhi kanako; aduna siyay nagbaga nga uling sa iyang kamot, nga gikuha niya pinaagi sa mga kimpit gikan sa halaran.
7 et tetigit os meum, et dixit: [Ecce tetigit hoc labia tua, et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur.]
Gipahid niya kini sa akong baba ug miingon, “Tan-awa, midapat kini sa imong mga ngabil; gikuha na ang imong pagkadaotan, ug gipasaylo na ang imong mga sala.”
8 Et audivi vocem Domini dicentis: [Quem mittam? et quis ibit nobis?] Et dixi: [Ecce ego, mitte me.]
Nadungog ko ang tingog sa Ginoo nga nag-ingon, “Kinsa man ang akong ipadala; kinsa man ang molakaw alang kanato?” Unya miingon ako, “Ania ako; ipadala ako.”
9 Et dixit: [Vade, et dices populo huic: Audite audientes, et nolite intelligere; et videte visionem, et nolite cognoscere.
Miingon siya, “Lakaw ug sultihi kini nga katawhan, 'Naminaw, apan dili makasabot; nagtan-aw, apan walay pagsabot.'
10 Excæca cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus claude: ne forte videat oculis suis, et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et convertatur, et sanem eum.]
Patig-aha ang kasingkasing niining mga tawhana, ug himoang bungol ang ilang mga igdulongog ug butahi ang ilang mga mata. Kay basin ug makakita sila, makadungog, ug makasabot ang ilang mga kasingkasing, ug unya mamalik ug mamaayo.”
11 Et dixi: [Usquequo, Domine?] Et dixit: [Donec desolentur civitates absque habitatore, et domus sine homine, et terra relinquetur deserta.
Unya miingon ako, “Ginoo, hangtod kanus-a man?” Mitubag siya, “Hangtod madugmok ug magun-ob ang mga siyudad ug wala nay mga lumolupyo, ug wala nay mga tawo ang mga balay, ug mahimong hingpit nga biniyaan ang yuta,
12 Et longe faciet Dominus homines, et multiplicabitur quæ derelicta fuerat in medio terræ.
ug hangtod abogon ni Yahweh ang katawhan ngadto sa layong dapit, ug maawaaw na sa hingpit ang yuta.
13 Et adhuc in ea decimatio, et convertetur, et erit in ostensionem sicut terebinthus, et sicut quercus quæ expandit ramos suos; semen sanctum erit id quod steterit in ea.]
Bisan pa magpabilin ang ikanapulo ka bahin sa katawhan niini, maguba kini pag-usab; sama sa giputol nga terebinto o akasiya nga mabilin ang punoan niini, ang balaanong binhi anaa sa mga tuod niini.”

< Isaiæ 6 >