< Isaiæ 55 >

1 [Omnes sitientes, venite ad aquas, et qui non habetis argentum, properate, emite, et comedite: venite, emite absque argento et absque ulla commutatione vinum et lac.
“¡Oye! ¡Venid todos los que tengáis sed a las aguas! Ven, el que no tiene dinero, compra y come. Sí, ven, compra vino y leche sin dinero y sin precio.
2 Quare appenditis argentum non in panibus, et laborem vestrum non in saturitate? Audite, audientes me, et comedite bonum, et delectabitur in crassitudine anima vestra.
¿Por qué gastas dinero en lo que no es pan? y tu trabajo por lo que no satisface? Escúchame con atención y come lo que es bueno, y deja que tu alma se deleite en la riqueza.
3 Inclinate aurem vestram, et venite ad me; audite, et vivet anima vestra, et feriam vobiscum pactum sempiternum, misericordias David fideles.
Vuelve tu oído y ven a mí. Escucha, y tu alma vivirá. Haré con vosotros un pacto eterno, las misericordias seguras de David.
4 Ecce testem populis dedi eum, ducem ac præceptorem gentibus.
He aquí que lo he dado por testigo a los pueblos, un líder y comandante de los pueblos.
5 Ecce gentem quam nesciebas vocabis, et gentes quæ te non cognoverunt ad te current, propter Dominum Deum tuum, et Sanctum Israël, quia glorificavit te.
He aquí que llamarás a una nación que no conoces; y una nación que no te conocía correrá hacia ti, a causa de Yahvé, tu Dios, y para el Santo de Israel; porque te ha glorificado”.
6 Quærite Dominum dum inveniri potest; invocate eum dum prope est.
Busca a Yahvé mientras pueda ser encontrado. Invócalo mientras esté cerca.
7 Derelinquat impius viam suam, et vir iniquus cogitationes suas, et revertatur ad Dominum, et miserebitur ejus; et ad Deum nostrum, quoniam multus est ad ignoscendum.
Que el malvado abandone su camino, y el hombre injusto sus pensamientos. Que vuelva a Yahvé, y él se apiadará de él, a nuestro Dios, porque él perdonará libremente.
8 Non enim cogitationes meæ cogitationes vestræ, neque viæ vestræ viæ meæ, dicit Dominus.
“Porque mis pensamientos no son vuestros pensamientos, y tus caminos no son mis caminos”, dice Yahvé.
9 Quia sicut exaltantur cæli a terra, sic exaltatæ sunt viæ meæ a viis vestris, et cogitationes meæ a cogitationibus vestris.
“Porque como los cielos son más altos que la tierra, así que mis caminos son más altos que los tuyos, y mis pensamientos que tus pensamientos.
10 Et quomodo descendit imber et nix de cælo, et illuc ultra non revertitur, sed inebriat terram, et infundit eam, et germinare eam facit, et dat semen serenti, et panem comedenti:
Porque como la lluvia baja y la nieve del cielo, y no vuelve allí, sino que riega la tierra, y lo hace crecer y brotar, y da semilla al que siembra y pan al que come;
11 sic erit verbum meum quod egredietur de ore meo; non revertetur ad me vacuum, sed faciet quæcumque volui, et prosperabitur in his ad quæ misi illud.
así es mi palabra que sale de mi boca: no volverá a mi vacío, pero logrará lo que yo quiera, y prosperará en lo que le he mandado hacer.
12 Quia in lætitia egrediemini, et in pace deducemini; montes et colles cantabunt coram vobis laudem, et omnia ligna regionis plaudent manu.
Porque saldrás con alegría, y ser conducido con paz. Los montes y las colinas romperán a cantar ante ti; y todos los árboles de los campos aplaudirán.
13 Pro saliunca ascendet abies, et pro urtica crescet myrtus; et erit Dominus nominatus in signum æternum quod non auferetur.]
En lugar de la espina surgirá el ciprés; y en lugar de la zarza surgirá el mirto. Hará un nombre para Yahvé, para una señal eterna que no será cortada”.

< Isaiæ 55 >