Actuum Apostolorum 25
1 Festus ergo cum venisset in provinciam, post triduum ascendit Jerosolymam a Cæsarea.
Fisxoosi kawotidi heedzu gallasappe guye Qisaariyappe Yerusalaame bis.
2 Adieruntque eum principes sacerdotum et primi Judæorum adversus Paulum: et rogabant eum,
Yan kahine halaqatinne Ayhudeta kaaletheyssati Phawuloosa mootidosona.
3 postulantes gratiam adversus eum, ut juberet perduci eum in Jerusalem, insidias tendentes ut interficerent eum in via.
Phawuloosa Yerusalaame ehishin ogen qosettidi iya wodhanaw enttaw injjetana mela bantana maaddo gidi Fisxoosa woossidosona.
4 Festus autem respondit servari Paulum in Cæsarea: se autem maturius profecturum.
Fisxoosi enttako, “Phawuloosi, Qisaariyan qasho keethan de7ees; taani ta huu7enkka ellesada guye simmana hanays.
5 Qui ergo in vobis, ait, potentes sunt, descendentes simul, si quod est in viro crimen, accusent eum.
I balidabay de7ikko hintte giddon aawateyssati taara Qisaariya bidi iya mootona” yaagidi zaaris.
6 Demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem, descendit Cæsaream, et altera die sedit pro tribunali, et jussit Paulum adduci.
Fisxoosi entta matan hosppun woykko tammu gallasa mela gam77idaappe guye Qisaariya bis. Wonttetha gallas pirdda oydiyan uttidi Phawuloosa ehana mela kiittis.
7 Qui cum perductus esset, circumsteterunt eum, qui ab Jerosolyma descenderant Judæi, multas et graves causas objicientes, quas non poterant probare:
I yin Yerusalaameppe yida Ayhudeti iya yuushuwan eqqidi entti lathanaw dandda7onna daro deexo mooto iya bolla shiishidosona.
8 Paulo rationem reddente: Quoniam neque in legem Judæorum, neque in templum, neque in Cæsarem quidquam peccavi.
Phawuloosi zaaridi, “Taani Ayhude higgiya gidin Xoossa Keethaa woykko Roome Kawuwa Qeesare naaqqabiikke” yaagis.
9 Festus autem volens gratiam præstare Judæis, respondens Paulo, dixit: Vis Jerosolymam ascendere, et ibi de his judicari apud me?
Shin Fisxoosi Ayhudeta ufayssanaw koyidi Phawuloosakko, “Yerusalaame bada ha mootuwabaa yan ta sinthan pirddettanaw koyay?” yaagidi oychchis.
10 Dixit autem Paulus: Ad tribunal Cæsaris sto: ibi me oportet judicari: Judæis non nocui, sicut tu melius nosti.
Shin Phawuloosi, “Taani pirddettanaw bessiya Qeesare pirdda keethan eqqa kichchas. Neeni loytha ereyssada taani Ayhudeta aybinkka naaqqabiikke.
11 Si enim nocui, aut dignum morte aliquid feci, non recuso mori: si vero nihil est eorum quæ hi accusant me, nemo potest me illis donare. Cæsarem appello.
Hiza, taani naaqqidabay woykko hayqos gathiyabaa oothidabaa gidikko hayqoppe tana ashsha giikke. Shin entti tana mootiya mootoy mela gididaappe guye oonikka tana enttaw aathi immanaw dandda7enna. Qeesarey tabaa pirddo gada oychchays” yaagis.
12 Tunc Festus cum concilio locutus, respondit: Cæsarem appellasti? ad Cæsarem ibis.
He wode Fisxoosi ba zoranchchotara zorettidi, “Neeni Qeesarey tabaa pirddo gada oychchadasa; Qeesarekko baasa” yaagidi zaaris.
13 Et cum dies aliquot transacti essent, Agrippa rex et Bernice descenderunt Cæsaream ad salutandum Festum.
Guutha gallasappe guye Kawoy Agriphphinne Barnniiqey Fisxoosa sarothanaw Qisaariya bidosona.
14 Et cum dies plures ibi demorarentur, Festus regi indicavit de Paulo, dicens: Vir quidam est derelictus a Felice vinctus,
Yan entti daro gallas gam77in, Fisxoosi Kawuwas Phawuloosabaa hayssada yaagidi odis; “Filkkisi billonna aggidi bida issi addey hayssan de7ees.
15 de quo cum essem Jerosolymis, adierunt me principes sacerdotum et seniores Judæorum, postulantes adversus illum damnationem.
Taani Yerusalaamen bida wode kahine halaqatinne Ayhude cimati iya bolla pirddana mela tana woossidi iyabaa taw odidosona.
16 Ad quos respondi: Quia non est Romanis consuetudo damnare aliquem hominem priusquam is qui accusatur præsentes habeat accusatores, locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina.
Taani, ‘Mootettida uray bana mooteyssata sinthan eqqidi ba mootidabaas zaaro immonnashin, oona gidikkoka aadhdhidi imetteyssi Roome higge gidenna’ yaagada enttaw zaaras.
17 Cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione, sequenti die sedens pro tribunali, jussi adduci virum.
“Hessa gisho, entti hayssan shiiqida wode taani gam77onna wonttetha gallas pirdda keethaa gelada Phawuloosa ehana mela kiittas.
18 De quo, cum stetissent accusatores, nullam causam deferebant, de quibus ego suspicabar malum.
Iya mooteyssati iya matan eqqidi, iitaban iya mootonna aggokona gada taani qoppidayssa mela iya mootibookkona.
19 Quæstiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum, et de quodam Jesu defuncto, quem affirmabat Paulus vivere.
Shin entti bantta ammanobaanne Phawuloosi, ‘Paxa de7ees’ giya issi hayqqida Yesuusa geetettiya addiyabaa iyara palamoosona.
20 Hæsitans autem ego de hujusmodi quæstione, dicebam si vellet ire Jerosolymam, et ibi judicari de istis.
Ha oday tana shaakkanaw metida gisho, Phawuloosi Yerusalaame bidi, yan pirddettanaw koyakko gada iya oychchas.
21 Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem, jussi servari eum, donec mittam eum ad Cæsarem.
Shin Phawuloosi ba oda Qeesarey iyabaa be7ana gakkanaw qasho keethan gam77anaw oychchis. Taani iya Qeesarekko yeddana gakkanaw I qashettana mela kiittas” yaagis.
22 Agrippa autem dixit ad Festum: Volebam et ipse hominem audire. Cras, inquit, audies eum.
Hessa gisho, Agriphphi Fisxoosakko, “Taani ta huu7enkka he uray giyabaa si7anaw koyays” yaagis. Fisxoosi iyaakko, “Neeni wontto I giyabaa si7ana” yaagis.
23 Altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione, et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis, jubente Festo, adductus est Paulus.
Wonttetha gallas Agriphphinne Barnniiqey gita bonchchon shaalaqataranne kataman de7iya gita asatara yidi pirdda keethi gelidosona. Fisxoosi Phawuloosa xeegisidi ehis.
24 Et dicit Festus: Agrippa rex, et omnes qui simul adestis nobiscum viri, videtis hunc de quo omnis multitudo Judæorum interpellavit me Jerosolymis, petentes et acclamantes non oportere eum vivere amplius.
Fisxoosi, “Kawaw Agriphpha, hayssan nuura de7iya asaw, Ayhudeti Yerusalaamenkka hayssankka waassidi, ‘I hizappe guye paxa daanaw bessenna’ yaagidi, tana woossida uraa hayssa be7eeta.
25 Ego vere comperi nihil dignum morte eum admisisse. Ipso autem hoc appellante ad Augustum, judicavi mittere.
Shin iya hayqos gathiyabaa aybibaakka taani demmabiikke. I ba huu7en, ‘Qeesarey tabaa pirddo yaagada oychchays’ gida gisho, Qeesarekko iya yeddanaw qofa qachchas.
26 De quo quid certum scribam domino, non habeo. Propter quod produxi eum ad vos, et maxime ad te, rex Agrippa, ut interrogatione facta habeam quid scribam.
Taani iyabaa ta godaa Qeesares xaafanaw gidiya gaasoy aybikka baawa. Hessa gisho, iyabaa hintte be7ikko ta xaafiyabay benttaneekko gada hintte sinthe ubbarakka Kawaw, Agriphpha, ne sinthe iya ehas.
27 Sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum, et causas ejus non significare.
Ays giikko, qashettida asi bolla daynnas aathiya wode I ays mootettidaakko Qonccisonna aggeyssi taw eeyatethi daanees” yaagis.
