Iohannis Iii 1
1 Senior Gajo carissimo, quem ego diligo in veritate.
ปฺราจีโน 'หํ สตฺยมตาทฺ ยสฺมินฺ ปฺรีเย ตํ ปฺริยตมํ คายํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ
2 Carissime, de omnibus orationem facio prospere te ingredi, et valere sicut prospere agit anima tua.
เห ปฺริย, ตวาตฺมา ยาทฺฤกฺ ศุภานฺวิตสฺตาทฺฤกฺ สรฺวฺววิษเย ตว ศุภํ สฺวาสฺถฺยญฺจ ภูยาตฺฯ
3 Gavisus sum valde venientibus fratribus, et testimonium perhibentibus veritati tuæ, sicut tu in veritate ambulas.
ภฺราตฺฤภิราคตฺย ตว สตฺยมตสฺยารฺถตสฺตฺวํ กีทฺฤกฺ สตฺยมตมาจรเสฺยตสฺย สากฺเษฺย ทตฺเต มม มหานนฺโท ชาต: ฯ
4 Majorem horum non habeo gratiam, quam ut audiam filios meos in veritate ambulare.
มม สนฺตานา: สตฺยมตมาจรนฺตีติวารฺตฺตาโต มม ย อานนฺโท ชายเต ตโต มหตฺตโร นาสฺติฯ
5 Carissime, fideliter facis quidquid operaris in fratres, et hoc in peregrinos,
เห ปฺริย, ภฺราตฺฤนฺ ปฺรติ วิเศษตสฺตานฺ วิเทศิโน ภฺฤตฺฤนฺ ปฺรติ ตฺวยา ยทฺยตฺ กฺฤตํ ตตฺ สรฺวฺวํ วิศฺวาสิโน โยคฺยํฯ
6 qui testimonium reddiderunt caritati tuæ in conspectu ecclesiæ: quos, benefaciens, deduces digne Deo.
เต จ สมิเต: สากฺษาตฺ ตว ปฺรมฺน: ปฺรมาณํ ทตฺตวนฺต: , อปรมฺ อีศฺวรโยคฺยรูเปณ ตานฺ ปฺรสฺถาปยตา ตฺวยา สตฺกรฺมฺม การิษฺยเตฯ
7 Pro nomine enim ejus profecti sunt, nihil accipientes a gentibus.
ยตเสฺต ตสฺย นามฺนา ยาตฺรำ วิธาย ภินฺนชาตีเยภฺย: กิมปิ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ
8 Nos ergo debemus suscipere hujusmodi, ut cooperatores simus veritatis.
ตสฺมาทฺ วยํ ยตฺ สตฺยมตสฺย สหายา ภเวม ตทรฺถเมตาทฺฤศา โลกา อสฺมาภิรนุคฺรหีตวฺยา: ฯ
9 Scripsissem forsitan ecclesiæ: sed is qui amat primatum gerere in eis, Diotrephes, non recipit nos:
สมิตึ ปฺรตฺยหํ ปตฺรํ ลิขิตวานฺ กินฺตุ เตษำ มเธฺย โย ทิยตฺริผิ: ปฺรธานายเต โส 'สฺมานฺ น คฺฤหฺลาติฯ
10 propter hoc si venero, commonebo ejus opera, quæ facit, verbis malignis garriens in nos: et quasi non ei ista sufficiant, neque ipse suscipit fratres: et eos qui suscipiunt, prohibet, et de ecclesia ejicit.
อโต 'หํ ยโทปสฺถาสฺยามิ ตทา เตน ยทฺยตฺ กฺริยเต ตตฺ สรฺวฺวํ ตํ สฺมารยิษฺยามิ, ยต: ส ทุรฺวฺวาไกฺยรสฺมานฺ อปวทติ, เตนาปิ ตฺฤปฺตึ น คตฺวา สฺวยมปิ ภฺราตฺฤนฺ นานุคฺฤหฺลาติ เย จานุคฺรหีตุมิจฺฉนฺติ ตานฺ สมิติโต 'ปิ พหิษฺกโรติฯ
11 Carissime, noli imitari malum, sed quod bonum est. Qui benefacit, ex Deo est: qui malefacit, non vidit Deum.
เห ปฺริย, ตฺวยา ทุษฺกรฺมฺม นานุกฺริยตำ กินฺตุ สตฺกรฺมฺไมวฯ ย: สตฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวราตฺ ชาต: , โย ทุษฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวรํ น ทฺฤษฺฏวานฺฯ
12 Demetrio testimonium redditur ab omnibus, et ab ipsa veritate, sed et nos testimonium perhibemus: et nosti quoniam testimonium nostrum verum est.
ทีมีตฺริยสฺย ปกฺเษ สรฺไวฺว: สากฺษฺยมฺ อทายิ วิเศษต: สตฺยมเตนาปิ, วยมปิ ตตฺปกฺเษ สากฺษฺยํ ททฺม: , อสฺมากญฺจ สากฺษฺยํ สตฺยเมเวติ ยูยํ ชานีถฯ
13 Multa habui tibi scribere: sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi.
ตฺวำ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ มสีเลขนีภฺยำ เลขิตุํ เนจฺฉามิฯ
14 Spero autem protinus te videre, et os ad os loquemur. Pax tibi. Salutant te amici. Saluta amicos nominatim.
อจิเรณ ตฺวำ ทฺรกฺษฺยามีติ มม ปฺรตฺยาศาเสฺต ตทาวำ สมฺมุขีภูย ปรสฺปรํ สมฺภาษิษฺยาวเหฯ ตว ศานฺติ รฺภูยาตฺฯ อสฺมากํ มิตฺราณิ ตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติ ตฺวมเปฺยไกกสฺย นาม โปฺรจฺย มิเตฺรโภฺย นมสฺกุรุฯ อิติฯ
