Ii Samuelis 7
1 Factum est autem cum sedisset rex in domo sua, et Dominus dedisset ei requiem undique ab universis inimicis suis,
Bangʼe ka ruoth nosedonjo e ode mar ruoth kendo Jehova Nyasaye nosemiye kwe e kinde gi wasike duto mane olwore,
2 dixit ad Nathan prophetam: Videsne quod ego habitem in domo cedrina, et arca Dei posita sit in medio pellium?
nowacho ni Nathan janabi niya, “Koro anto adak e od ruoth moger gi yiend sida, to Sandug muma mar Nyasaye to osiko e hema.”
3 Dixitque Nathan ad regem: Omne quod est in corde tuo, vade, fac: quia Dominus tecum est.
Nathan nodwoko ruoth niya, “Gimoro amora manie pachi, to dhi nyime mondo itim, nikech Jehova Nyasaye ni kodi.”
4 Factum est autem in illa nocte: et ecce sermo Domini ad Nathan, dicens:
Otienono wach mar Jehova Nyasaye ne obiro ni Nathan, kawacho niya,
5 Vade, et loquere ad servum meum David: Hæc dicit Dominus: Numquid tu ædificabis mihi domum ad habitandum?
“Dhiyo mondo inyis jatichna Daudi niya, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: In ema digerna ot mondo adagie?
6 Neque enim habitavi in domo ex die illa, qua eduxi filios Israël de terra Ægypti, usque in diem hanc: sed ambulabam in tabernaculo, et in tentorio.
Pok adak e ot chakre ndalo mane agolo jo-Israel e piny Misri nyaka kawuono. Asebedo kawuotho kuonde miguroe hema mopogore kaka kar dakna.
7 Per cuncta loca quæ transivi cum omnibus filiis Israël, numquid loquens locutus sum ad unam de tribubus Israël, cui præcepi ut pasceret populum meum Israël, dicens: Quare non ædificastis mihi domum cedrinam?
Kuonde duto masewuothoe gi jo-Israel duto, bende asewachoe gimoro ni jotendgi mane aketo mondo orit joga Israel niya, “Angʼo momiyo pok ugerona ot mar yiend sida?”’
8 Et nunc hæc dices servo meo David: Hæc dicit Dominus exercituum: Ego tuli te de pascuis sequentem greges, ut esses dux super populum meum Israël:
“Omiyo koro wach ni jatichna Daudi niya, ‘Ma e gima Jehova Nyasaye Maratego wacho kama: Ne agoli e lek kuma ne ikwayoe rombe mondo ibed jatend joga Israel.
9 et fui tecum in omnibus ubicumque ambulasti, et interfeci universos inimicos tuos a facie tua: fecique tibi nomen grande, juxta nomen magnorum qui sunt in terra.
Asebedo kodi kuonde duto misedhiye, kendo asetieko wasiki duto e nyimi. Koro abiro miyo nyingi bed maduongʼ kaka humb jomadongo manie piny.
10 Et ponam locum populo meo Israël, et plantabo eum, et habitabit sub eo, et non turbabitur amplius: nec addent filii iniquitatis ut affligant eum sicut prius,
Kendo abiro chiwo piny ni joga Israel, abiro gurogi mondo gibed gi pinygi giwegi mondo kik chandgi kendo. Jomahundu ok nochak osandgi kendo kaka negitimonegi mokwongo,
11 ex die qua constitui judices super populum meum Israël: et requiem dabo tibi ab omnibus inimicis tuis: prædicitque tibi Dominus quod domum faciat tibi Dominus.
kendo kaka gisetimo nyaka chakre ne ayier jotelo marito joga Israel. Bende abiro miyo ibed gi kwe e kindi gi wasiki duto. “‘Jehova Nyasaye owacho ni en Jehova Nyasaye owuon ema obiro geroni ot.
12 Cumque completi fuerint dies tui, et dormieris cum patribus tuis, suscitabo semen tuum post te, quod egredietur de utero tuo, et firmabo regnum ejus.
Ka ndaloni orumo mitho kendo iluwo kwereni to abiro keto kothi moro mondo okaw kari, manobed kothi owuon kendo anagur pinyruodhe.
13 Ipse ædificabit domum nomini meo, et stabiliam thronum regni ejus usque in sempiternum.
En ema noger ot ni nyinga, kendo anagur lochne gi pinyruodhe nyaka chiengʼ.
14 Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium: qui si inique aliquid gesserit, arguam eum in virga virorum, et in plagis filiorum hominum.
Anabed wuon-gi to enobed wuoda. Ka otimo marach, to anakume, ka achwade gi lwet dhano kendo noyud chwat koa kuom ji.
15 Misericordiam autem meam non auferam ab eo, sicut abstuli a Saul, quem amovi a facie mea.
To herana to ok nogol kuome kaka ne agole kuom Saulo, mane agolo e nyimi.
16 Et fidelis erit domus tua, et regnum tuum usque in æternum ante faciem tuam, et thronus tuus erit firmus jugiter.
Odi gi pinyruodhi nosik nyaka chiengʼ e nyima kendo lochni nogurre nyaka chiengʼ.’”
17 Secundum omnia verba hæc, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
Nathan nonyiso Daudi weche duto mane ofwenyne.
18 Ingressus est autem rex David, et sedit coram Domino, et dixit: Quis ego sum, Domine Deus, et quæ domus mea, quia adduxisti me hucusque?
Eka ruoth Daudi nodonjo e hema mobet piny e nyim Jehova Nyasaye mowacho niya, “An to an ngʼa? Yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, jooda to gin angʼo, momiyo isetimona gigi duto?
19 Sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, Domine Deus, nisi loquereris etiam de domo servi tui in longinquum: ista est enim lex Adam, Domine Deus.
To ka gima kamano ok oromo e nyim wangʼi, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, to isewuoyo kuom gik mabiro timore e od jatichni kinde mabiro. Bende ma e kaka itiyo gi dhano, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto?
20 Quid ergo addere poterit adhuc David, ut loquatur ad te? tu enim scis servum tuum, Domine Deus.
“En angʼo ma Daudi dimed wachoni? Nimar ingʼeyo jatichni, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto.
21 Propter verbum tuum, et secundum cor tuum, fecisti omnia magnalia hæc, ita ut notum faceres servo tuo.
Nikech wach misewacho kendo koluwore gi dwaroni, isetimo tim maduongʼni bende isemiyo ongʼere ni jatichni.
22 Idcirco magnificatus es, Domine Deus, quia non est similis tui, neque est deus extra te, in omnibus quæ audivimus auribus nostris.
“Mano kaka iduongʼ yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto! Onge ngʼama chalo kodi, kendo onge Nyasaye moro makmana in, kaka wasewinjo gi itwa wawegi?
23 Quæ est autem ut populus tuus Israël gens in terra, propter quam ivit Deus ut redimeret eam sibi in populum, et poneret sibi nomen, faceretque eis magnalia et horribilia super terram a facie populi tui quem redemisti tibi ex Ægypto, gentem, et deum ejus.
Ere oganda machal gi jogi Israel? Bende nitiere oganda moro e piny mane Nyasaye osedhi moreso mondo obed joge owuon kendo mosemiyogo nyinge ongʼere mi otimogo honni madongo kendo malich koriembo ogendini gi nyisechegi ka gia e nyim joge, mane oreso kogolo Misri?
24 Firmasti enim tibi populum tuum Israël in populum sempiternum: et tu, Domine Deus, factus es eis in Deum.
Iseguro loch jogi ma jo-Israel kaka jogi iwuon nyaka chiengʼ to in yaye Jehova Nyasaye isebedo Nyasachgi.
25 Nunc ergo Domine Deus, verbum quod locutus es super servum tuum, et super domum ejus, suscita in sempiternum: et fac sicut locutus es,
“To koro Jehova Nyasaye rit singruok misetimo gi jatichni kod ode osik nyaka chiengʼ. Tim mana kaka ne isingori,
26 ut magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, atque dicatur: Dominus exercituum, Deus super Israël. Et domus servi tui David erit stabilita coram Domino,
mondo nyingi obed maduongʼ nyaka chiengʼ. Eka ji biro wacho ni, ‘Jehova Nyasaye Maratego en Nyasach jo-Israel!’ Kendo dhood jatichni Daudi nogurre e nyimi.
27 quia tu, Domine exercituum Deus Israël, revelasti aurem servi tui, dicens: Domum ædificabo tibi: propterea invenit servus tuus cor suum ut oraret te oratione hac.
“Yaye Jehova Nyasaye Maratego, ma Nyasach Israel, isefwenyo ni jatichni wechegi kiwacho ni, ‘Abiro geroni ot.’ Omiyo jatichni osebet gi chir mar lami gi lemoni.
28 Nunc ergo Domine Deus, tu es Deus, et verba tua erunt vera: locutus es enim ad servum tuum bona hæc.
Yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, in Nyasaye! Wecheni ogen, kendo isesingo gik mabeyogi ni jatichni.
29 Incipe ergo, et benedic domui servi tui, ut sit in sempiternum coram te: quia tu, Domine Deus, locutus es, et benedictione tua benedicetur domus servi tui in sempiternum.
To koro yie mondo igwedh od jatichni, mondo osik e nyimi nyaka chiengʼ; nimar, yaye Jehova Nyasaye Manyalo Gik Moko Duto, isewuoyo to gi gwethni, isegwedho dhood jatichni gweth mosiko.”
