< Petri Ii 1 >

1 Simon Petrus, servus et apostolus Jesu Christi, iis qui coæqualem nobiscum sortiti sunt fidem in justitia Dei nostri, et Salvatoris Jesu Christi.
Симон Петр, раб и посланник Иисус Христов, равночистную с нами получившими веру в правде Бога нашего и Спаса Иисуса Христа:
2 Gratia vobis, et pax adimpleatur in cognitione Dei, et Christi Jesu Domini nostri:
благодать вам и мир да умножится в познании Бога, и Христа Иисуса Господа нашего.
3 Quomodo omnia nobis divinæ virtutis suæ, quæ ad vitam et pietatem donata sunt, per cognitionem ejus, qui vocavit nos propria gloria, et virtute,
Яко вся нам Божественныя силы Его, яже к животу и благочестию, подана разумом Призвавшаго нас славою и добродетелию.
4 per quem maxima, et pretiosa nobis promissa donavit: ut per hæc efficiamini divinæ consortes naturæ: fugientes ejus, quæ in mundo est, concupiscentiæ corruptionem.
Имиже честная нам и великая обетования даровашася, да сих ради будете Божественнаго причастницы естества, отбегше, яже в мире, похотныя тли:
5 Vos autem curam omnem subinferentes, ministrate in fide vestra virtutem, in virtute autem scientiam,
и в самое же сие, тщание все привнесше, подадите в вере вашей добродетель, в добродетели же разум,
6 in scientia autem abstinentiam, in abstinentia autem patientiam, in patientia autem pietatem,
в разуме же воздержание, в воздержании же терпение, в терпении же благочестие,
7 in pietate autem amorem fraternitatis, in amore autem fraternitatis caritatem.
во благочестии же братолюбие, в братолюбии же любовь.
8 Hæc enim si vobiscum adsint, et superent, non vacuos nec sine fructu vos constituent in Domini nostri Jesu Christi cognitione.
Сия бо сущая в вас и множащаяся, не праздных ниже безплодных сотворят вы в Господа нашего Иисуса Христа познание:
9 Cui enim non præsto sunt hæc, cæcus est, et manu tentans, oblivionem accipiens purgationis veterum suorum delictorum.
емуже бо несть сих, слеп есть, мжай, забвение приемь очищения древних своих грехов.
10 Quapropter fratres, magis satagite ut per bona opera certam vestram vocationem, et electionem faciatis: hæc enim facientes, non peccabitis aliquando.
Темже паче, братие, потщитеся известно ваше звание и избрание творити: сия бо творяще, не имате согрешити никогдаже,
11 Sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus in æternum regnum Domini nostri et Salvatoris Jesu Christi. (aiōnios g166)
сице бо обилно приподастся вам вход в вечное Царство Господа нашего и Спаса Иисуса Христа. (aiōnios g166)
12 Propter quod incipiam vos semper commonere de his: et quidem scientes et confirmatos vos in præsenti veritate.
Сего ради не обленюся воспоминати присно вам о сих, аще и ведите, и утверждени есте в настоящей истине.
13 Justum autem arbitror quamdiu sum in hoc tabernaculo, suscitare vos in commonitione:
Праведно бо мню, донележе есмь в сем телеси, возставляти вас воспоминанием,
14 certus quod velox est depositio tabernaculi mei secundum quod et Dominus noster Jesus Christus significavit mihi.
ведый, яко скоро есть отложение телесе моего, якоже и Господь наш Иисус Христос сказа мне.
15 Dabo autem operam et frequenter habere vos post obitum meum, ut horum memoriam faciatis.
Потщуся же и всегда имети вас по моем исходе память о сих творити.
16 Non enim doctas fabulas secuti notam fecimus vobis Domini nostri Jesu Christi virtutem et præsentiam: sed speculatores facti illius magnitudinis.
Не ухищренным бо баснем последовавше сказахом вам силу и пришествие Господа нашего Иисуса Христа, но самовидцы бывше величествия Онаго.
17 Accipiens enim a Deo Patre honorem et gloriam, voce delapsa ad eum hujuscemodi a magnifica gloria: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui, ipsum audite.
Прием бо от Бога Отца честь и славу, гласу пришедшу к Нему от велелепныя славы. Сей есть Сын Мой возлюбленный, о Немже Аз благоизволих.
18 Et hanc vocem nos audivimus de cælo allatam, cum essemus cum ipso in monte sancto.
И сей глас мы слышахом с небесе сшедшь, с Ним суще на горе святей.
19 Et habemus firmiorem propheticum sermonem: cui benefacitis attendentes quasi lucernæ lucenti in caliginoso loco donec dies elucescat, et lucifer oriatur in cordibus vestris:
И имамы известнейшее пророческое слово: емуже внимающе якоже светилу сияющу в темнем месте, добре творите, дондеже день озарит, и денница возсияет в сердцах ваших,
20 hoc primum intelligentes quod omnis prophetia Scripturæ propria interpretatione non fit.
сие прежде ведуще, яко всяко пророчество книжное по своему сказанию не бывает.
21 Non enim voluntate humana allata est aliquando prophetia: sed Spiritu Sancto inspirati, locuti sunt sancti Dei homines.
Ни бо волею бысть когда человеком пророчество, но от Святаго Духа просвещаеми глаголаша святии Божии человецы.

< Petri Ii 1 >