Corinthios Ii 1
1 Paulus, Apostolus Jesu Christi per voluntatem Dei, et Timotheus frater, ecclesiæ Dei, quæ est Corinthi cum omnibus sanctis, qui sunt in universa Achaia.
Paulusi, muapositola wa Jesu Kreste che ntato ye Ireeza, mi Timoteya mukwetu, ku nkereke ye Ireeza ina mwa Korinte, ni kuva zumina vonse vena muchilalo cha Akaiya.
2 Gratia vobis, et pax a Deo Patre nostro, et Domino Jesu Christo.
Chisemo chive kwenu ni nkozo kuzwila kwe Ireeza ishetu ni Simwine wetu Jesu Kreste.
3 Benedictus Deus et Pater Domini nostri Jesu Christi, Pater misericordiarum, et Deus totius consolationis,
Ireeza ni Ishetu, cha Jesu Kreste Mfumwetu a tembwe. Nji yena Isii wa chisemo ni Ireeza wavo vonse va ombaombwa.
4 qui consolatur nos in omni tribulatione nostra: ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni pressura sunt, per exhortationem, qua exhortamur et ipsi a Deo.
Ireeza u tuombaomba muma sukuluka etu onse, ili kuti naswe tuombaombe bena mu masukuluko. Tu ombaomba vamwi sina Ireeza mwa va tuomba-ombeli.
5 Quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis: ita et per Christum abundat consolatio nostra.
Sina masukuluko a Kreste ava letwa chetu, linu niku ombaombwa kwetu kutu leta hamwina cha Kreste.
6 Sive autem tribulamur pro vestra exhortatione et salute, sive consolamur pro vestra consolatione, sive exhortamur pro vestra exhortatione et salute, quæ operatur tolerantiam earumdem passionum, quas et nos patimur:
Kono ni hatu sukulwa, nji mukuti muwane ku ombaombwa ni impuluso. Imi hatu omaombwa, ku ombaombwa kwenu. Ku ombaombiwa kwenu kuseveza sinte chimuli kauhanyeze masukuluko chenkulo inde sina iswe mutuva sukulukili.
7 ut spes nostra firma sit pro vobis: scientes quod sicut socii passionum estis, sic eritis et consolationis.
Imi insepo yetu kwenu inkando, twizi sina nanwe hamuli kauhanyeza masukuluko, nanwe mulikauhanyeze ku ombaombwa.
8 Non enim volumus ignorare vos, fratres, de tribulatione nostra, quæ facta est in Asia, quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem, ita ut tæderet nos etiam vivere.
Linu katusaki kuti kanzi mwi zivi vakwangu, cha masukuluka atuva wani mwa Asiya. Tuva pwacolwa chakuhitiliza ahulu kuhita mutu va kuwolela kuchihindila, mane kana tuva kusepa kuti tusi wola kuhala hape.
9 Sed ipsi in nobismetipsis responsum mortis habuimus, ut non simus fidentes in nobis, sed in Deo, qui suscitat mortuos:
Chavu sakusima, tuvena inkatulo yefu hetu. Kono, ivali kutu pangila kuti kanzi tulisepi iwe tuvene, kono tusepe Ireeza, yo vuusa vafwile.
10 qui de tantis periculis nos eripuit, et eruit: in quem speramus quoniam et adhuc eripiet,
Njiyena yavatu lamuleli kwi nkozi ivilala, imi, katulamulele hape, Tuva tuli insepo yetu kwali, kuti tulukule kwi nkozi hape.
11 adjuvantibus et vobis in oratione pro nobis: ut ex multorum personis, ejus quæ in nobis est donationis, per multos gratiæ agantur pro nobis.
Katende ichi sina inwe hamu tu tusa cha mirapelo yenu. Linu, vungi kavahe vwitumelo cha chisemo chituhelwe 'kwetu che ntapelo zava vangi.
12 Nam gloria nostra hæc est: testimonium conscientiæ nostræ, quod in simplicitate cordis et sinceritate Dei, et non in sapientia carnali, sed in gratia Dei, conversati sumus in hoc mundo: abundantius autem ad vos.
Tuli kumusa chechi; vupaki cha lizwalo lyetu. Mukuti mihupulo milotu ni kusepahala kuzwililila kwe Ireeza sina mutu batendeli iswe munkanda. Tuva tendi bulyo cha vungi nanwe- isiñi cha vutali vwe nkanda, kono cha chisemo che Ireeza.
13 Non enim alia scribimus vobis, quam quæ legistis, et cognovistis. Spero autem quod usque in finem cognoscetis,
Katu miñoleli zintu zi musa oli kuvala kapa kuzuwisisa. Ni sepa ka mutu zuwisise chakwizula,
14 sicut et cognovistis nos ex parte, quod gloria vestra sumus, sicut et vos nostra, in die Domini nostri Jesu Christi.
sina hamu va tuzuwi kanini hanu. Linu mwizuva lya Mfumwetu Jesu katuve twi vaka lyenu lya kuli temba, sina mwete mu vile vetu.
15 Et hac confidentia volui prius venire ad vos, ut secundum gratiam haberetis:
Mukuti nivena insepo kwa mana nezi, Niva kusaka kukeza kwenu intanzi, linu kuti mutambule mipuzo cha mipotelo yo vele.
16 et per vos transire in Macedoniam, et iterum a Macedonia venire ad vos, et a vobis deduci in Judæam.
Ni vaku lela ku mipotela chini kaya kwa Masedoniya. Linu hape ni vaku zeza kumi potela chini kazwa kwa Masedoniya, ni kuti inwe ze munitumine munzila yangu kuya kwa Judeya.
17 Cum ergo hoc voluissem, numquid levitate usus sum? aut quæ cogito, secundum carnem cogito, ut sit apud me Est et Non?
Linu hani vali kuhupula buti, niva kuhakanyeha? Kana nilela zintu mukulukela cha buntu, linu niti “Eni, eni.” mi “Awa, awa” chenako iswana?
18 Fidelis autem Deus, quia sermo noster, qui fuit apud vos, non est in illo Est et Non.
Kono sina Ireeza yo sepahala katuti vulyo zonse “Eni” ni “Awa.”
19 Dei enim Filius Jesus Christus, qui in vobis per nos prædicatus est, per me, et Silvanum, et Timotheum, non fuit Est et Non, sed Est in illo fuit.
Mukuti mwana e Ireeza, Jesu Kreste, ka Silvanasi, Timoteya, ni va kutazi mukati kenu, kena “Eni” kapa “Awa.” kuhita kuti nji “Eni” chenako yonse.
20 Quotquot enim promissiones Dei sunt, in illo Est: ideo et per ipsum Amen Deo ad gloriam nostram.
Mukuti insepiso zonse ze Ireeza nji “Eni” chakwe. Linu, chakwe iye mwine tuti “Amen” kwi kanya ye Ireeza.
21 Qui autem confirmat nos vobiscum in Christo, et qui unxit nos Deus:
Hahanu, nji Ireeza yo tunyakisisa nanwe Kreste, imi ava tu tumi.
22 qui et signavit nos, et dedit pignus Spiritus in cordibus nostris.
Ava tuviki luswayo mi chatuha luhuho mwi nkulo zetu kuti ive chisupo cha chete natuhe.
23 Ego autem testem Deum invoco in animam meam, quod parcens vobis, non veni ultra Corinthum:
Kuhita kuti, ni sumpa Ireeza kuti ave mpaki yangu mwi vaka anisena nivezi kwa korinte ivavi kuti nimi sileleze.
24 non quia dominamur fidei vestæ, sed adjutores sumus gaudii vestri: nam fide statis.
Izi kena kuti tusaka kuyendisa entumelo yenu mwi swanela kuvila. Kuhita kuti, tukwete kuseveza nanwe kuti muve nentavo, sina hamu zimene muntumelo yenu.
