< Thessalonicenses I 4 >
1 De cetero ergo, fratres, rogamus vos et obsecramus in Domino Jesu, ut quemadmodum accepistis a nobis quomodo oporteat vos ambulare, et placere Deo, sic et ambuletis ut abundetis magis.
Tinehoile, bhai khan, Probhu Jisu laga naam te apuni khan ke utsah koridi ase. Isor ke khushi kori kene thakibo nimite amikhan pora ki sikhise, etu he bisi kori jai thakibi.
2 Scitis enim quæ præcepta dederim vobis per Dominum Jesum.
Kilekoile apuni khan jani ase amikhan pora niyom diya to Probhu Jisu naam te dise.
3 Hæc est enim voluntas Dei, sanctificatio vestra: ut abstineatis vos a fornicatione,
Aru apnikhan sapha thakibo lage, etu he Isor laga itcha ase, bebichari pora dur te thaki bole nimite,
4 ut sciat unusquisque vestrum vas suum possidere in sanctificatione, et honore:
apnikhan nijor laga sonman aru pobitrota dhori kene rakhibi,
5 non in passione desiderii, sicut et gentes, quæ ignorant Deum:
aru Isor najana Porjati khan nisena mangso itcha te nathakibi.
6 et ne quis supergrediatur, neque circumveniat in negotio fratrem suum: quoniam vindex est Dominus de his omnibus, sicut prædiximus vobis, et testificati sumus.
Etu kotha te kun manu bhi nijor bhai ke biya aru galti pora bodnam koribo nadibi. Kilekoile amikhan laga Isor to bodla luwa Isor ase, sob kotha to apuni khan ke poila pora jonai dise.
7 Non enim vocavit nos Deus in immunditiam, sed in sanctificationem.
Kelemane Isor to amikhan ke sapha nohoi kene thaki bole mata nohoi, kintu pobitro thaki bole nimite matise.
8 Itaque qui hæc spernit, non hominem spernit, sed Deum: qui etiam dedit Spiritum suum Sanctum in nobis.
Etu nimite, tai kun etu kotha namane, tai manu ke nohoi, kintu Isor jun he Tai laga Pobitro Atma tumike dise, Taike mana kori ase,
9 De caritate autem fraternitatis non necesse habemus scribere vobis: ipsi enim vos a Deo didicistis ut diligatis invicem.
Kintu bhai-kokai khan majot morom kora laga kotha to, apnikhan ke kunba pora likhi dibole eku kaam nai, kelemane ekjon-ekjon ke morom kori bole Isor he apnikhan ke sikhai dise.
10 Etenim illud facitis in omnes fratres in universa Macedonia. Rogamus autem vos, fratres, ut abundetis magis,
Macedonia te jiman bhai khan ase sob nimite apnikhan etu kori ase. Kintu aru bisi morom kori bole nimite, apuni, bhai-kokai khan ke aru mon dangor koridi ase.
11 et opera detis ut quieti sitis, et ut vestrum negotium agatis, et operemini manibus vestris, sicut præcepimus vobis:
Apuni khan shanti aru bhal pora thaki bole nimite mon dangor koridi ase, aru nijor laga ki kaam ase eitu khan sob bhal pora cholai loijabi aru nijor pora ki kaam pare etu he kori thakibi, apuni khan ke sikhai diya nisena,
12 et ut honeste ambuletis ad eos qui foris sunt: et nullius aliquid desideretis.
etu hoile apnikhan abiswasi manu usorte bhal pora berabo, eneka thakile eku komti nathakibo.
13 Nolumus autem vos ignorare fratres de dormientibus, ut non contristemini sicut et ceteri, qui spem non habent.
Kintu bhai khan, apnikhan bhi ghumai thaka khan laga kotha janibo lage, kele koile etu pora apnikhan mon nabikhabo nimite, jineka asha nathaka manu khan kore.
14 Si enim credimus quod Jesus mortuus est, et resurrexit: ita et Deus eos qui dormierunt per Jesum, adducet cum eo.
Amikhan jani ase Jisu mori kene aru jinda hoise, etu nimite jun biswas kori kene mori jaise, taikhan ke Isor he Jisu logote wapas loi anibo.
15 Hoc enim vobis dicimus in verbo Domini, quia nos, qui vivimus, qui residui sumus in adventum Domini, non præveniemus eos qui dormierunt.
Etiya apnikhan ke hikai di thaka sob Isor laga kotha ase, amikhan kun jinda ase, Isor wapas aha dinte amikhan kun jinda thakibo, jun manu khan morise, taikhan age te amikhan najabo.
16 Quoniam ipse Dominus in jussu, et in voce archangeli, et in tuba Dei descendet de cælo: et mortui, qui in Christo sunt, resurgent primi.
Aru Isor nijor sorgo pora nami ahibo. Tai bisi jor pora hala kori kene ahibo, prodhan sorgodoth laga awaj pora, aru Isor laga bhigul loi kene ahibo, aru jun khan Khrista ke biswas kori kene morise, taikhan poila jinda hobo.
17 Deinde nos, qui vivimus, qui relinquimur, simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Christo in aëra, et sic semper cum Domino erimus.
Etu pichete amikhan kunkhan namori kene ase, amikhan sob badal te taikhan logote mili kene Probhu ke lok kori bole uthai loijabo. Etu nisena he, amikhan hodai nimite Probhu logote thaki jabo.
18 Itaque consolamini invicem in verbis istis.
Etu nimite, ekjon-ekjon ke etu kotha pora mon aram koridi thakibi.