Corinthios I 13

1 Si linguis hominum loquar, et angelorum, caritatem autem non habeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum tinniens.

martyasvargIyANAM bhASA bhASamANo'haM yadi premahIno bhaveyaM tarhi vAdakatAlasvarUpo ninAdakAribherIsvarUpazca bhavAmi|

2 Et si habuero prophetiam, et noverim mysteria omnia, et omnem scientiam: et si habuero omnem fidem ita ut montes transferam, caritatem autem non habuero, nihil sum.

aparaJca yadyaham IzvarIyAdezADhyaH syAM sarvvANi guptavAkyAni sarvvavidyAJca jAnIyAM pUrNavizvAsaH san zailAn sthAnAntarIkarttuM zaknuyAJca kintu yadi premahIno bhaveyaM tarhyagaNanIya eva bhavAmi|

3 Et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas, et si tradidero corpus meum ita ut ardeam, caritatem autem non habuero, nihil mihi prodest.

aparaM yadyaham annadAnena sarvvasvaM tyajeyaM dAhanAya svazarIraM samarpayeyaJca kintu yadi premahIno bhaveyaM tarhi tatsarvvaM madarthaM niSphalaM bhavati|

4 Caritas patiens est, benigna est. Caritas non æmulatur, non agit perperam, non inflatur,

prema cirasahiSNu hitaiSi ca, prema nirdveSam azaThaM nirgarvvaJca|

5 non est ambitiosa, non quærit quæ sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,

aparaM tat kutsitaM nAcarati, AtmaceSTAM na kurute sahasA na krudhyati parAniSTaM na cintayati,

6 non gaudet super iniquitate, congaudet autem veritati:

adharmme na tuSyati satya eva santuSyati|

7 omnia suffert, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet.

tat sarvvaM titikSate sarvvatra vizvasiti sarvvatra bhadraM pratIkSate sarvvaM sahate ca|

8 Caritas numquam excidit: sive prophetiæ evacuabuntur, sive linguæ cessabunt, sive scientia destruetur.

premno lopaH kadApi na bhaviSyati, IzvarIyAdezakathanaM lopsyate parabhASAbhASaNaM nivarttiSyate jJAnamapi lopaM yAsyati|

9 Ex parte enim cognoscimus, et ex parte prophetamus.

yato'smAkaM jJAnaM khaNDamAtram IzvarIyAdezakathanamapi khaNDamAtraM|

10 Cum autem venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est.

kintvasmAsu siddhatAM gateSu tAni khaNDamAtrANi lopaM yAsyante|

11 Cum essem parvulus, loquebar ut parvulus, sapiebam ut parvulus, cogitabam ut parvulus. Quando autem factus sum vir, evacuavi quæ erant parvuli.

bAlyakAle'haM bAla ivAbhASe bAla ivAcintayaJca kintu yauvane jAte tatsarvvaM bAlyAcaraNaM parityaktavAn|

12 Videmus nunc per speculum in ænigmate: tunc autem facie ad faciem. Nunc cognosco ex parte: tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum.

idAnIm abhramadhyenAspaSTaM darzanam asmAbhi rlabhyate kintu tadA sAkSAt darzanaM lapsyate| adhunA mama jJAnam alpiSThaM kintu tadAhaM yathAvagamyastathaivAvagato bhaviSyAmi|

13 Nunc autem manent fides, spes, caritas, tria hæc: major autem horum est caritas.

idAnIM pratyayaH pratyAzA prema ca trINyetAni tiSThanti teSAM madhye ca prema zreSThaM|