< ମାତି 21 >

1 ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ସୀସୁୟାଁ ଜିରୁସାଲମ ଡାଗେ ଆ଼ହାନା ଜୀତ ଇନି ହ଼ରୁ ଦାରିତି ବେତ୍‌ପାଗି ଏଜାଲିଏ ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ତାନି ରୀ ସୀସୁୟାଁଣି ଏଲେଇଞ୍ଜା ପାଣ୍ତିତେସି ।
त्या यरूशलेमले ई राहींतात तवय जैतुनना डोंगरजोडे बेथफगे गावले पोहचनात; तवय येशुनी दोन शिष्यसले अस सांगीन धाडं की,
2 “ମୀରୁ ନ଼କିତା ମାନି ନା଼ୟୁଁତା ହାଜୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ହାଲ୍‌ୱନିଏ ଦସାମାନି ର଼ ଗା଼ଡ଼୍‌ଦେ ଇଞ୍ଜାଁ ଡା଼ଲୁ ମେହ୍‌ଦେରି; ଏ଼ୱାଆଁ ହୁକ୍‌ହାନା ନା଼ ତା଼ଣା ତାଦୁ ।
तुम्हीन समोरना गावमा जा, अनी तठे जाताच एक बांधेल गधडी अनं तिनाजोडे एक शिंगरू तुमले दखाई; त्यासले सोडीसन मनाकडे आणा;
3 ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରି ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜାତିହିଁ, ୱେହ୍‌ଦୁ, ଇୱାସିକା ତା଼ଣା ମା଼ ପ୍ରବୁକି ଲ଼ଡ଼ାମାନେ, ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ୱାସିକାଣି ପାଣ୍ତାନେସି ।”
अनी जर कोणी तुमले काही ईचारं, तर प्रभुले यानी गरज शे, अस सांगा म्हणजे त्या तुमले ते आणु देतीन.
4 ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି କାତା ଏ଼ନିକିଁ ସାତା ଆ଼ନେ, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଈ ବାରେ ଆ଼ତେ;
संदेष्टासद्वारे जी भविष्यवाणी व्हयेल व्हती ती पुरी व्हवाकरता हाई व्हयनं; ते अस की,
5 “ସିୟନତି ଗା଼ଡ଼ାଇଁ ୱେହ୍‌ଦୁ ମେହ୍‌ମୁ ନୀ ରାଜା ନୀ ତା଼ଣା ୱା଼ହିମାନେସି! ଏ଼ୱାସି ସୁଦୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜାଁ ଗା଼ଡ଼୍‌ଦେ ଲାକ କୁଗାମାନେସି ଇଚିହିଁ ଗା଼ଡ଼୍‌ଦେ ଡା଼ଲୁ ଲାକ କୁଗାମାନେସି ।”
सियोनना कन्याले सांगा, दखा, तुना राजा तुनाकडे ई राहीना; तो नम्र शे म्हणीन तो गधडावर, म्हणजे शिंगरूवर बशेल शे.
6 ଏମ୍ବାଟିଏ ସୀସୁୟାଁ ହାଜାନା ଜୀସୁ ୱେସ୍ତିଲେହେଁ କାମା କିତେରି,
तवय शिष्यसनी येशुना आज्ञाप्रमाणे करं;
7 ଅ଼ଡ଼େ ଗା଼ଡ଼୍‌ଦେ ଇଞ୍ଜାଁ ଡା଼ଲୁତି ତାଚାନା ଏ଼ୱାସିକା ଲାକ ହିମ୍ବରିକା ପା଼ସ୍ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁଇଁ କୁଗିକିତେରି ।
गधडी अनं शिंगरू यासले आणीन त्यासवर आपला कपडा टाकात अनं तो त्यावर बसना.
8 ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ତାମି ହିମ୍ବରିକା ଜିରୁତା ପା଼ସ୍ତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ଲ଼କୁ ମା଼ର୍‌କାତି ଗଚାୟାଁ ତାଚାନା ଜିରୁତା ପା଼ସ୍ତେରି ।
मंग लोकसनी गर्दीमातीन बराच लोकसनी त्यासना कपडा वाटवर पसारात; बाकीनासनी झाडसन्या बारीक फांद्या तोडीन वाटवर पसाऱ्यात;
9 ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁତି ଡା଼ୟୁତା ନ଼କିତା ହାଜିମାଚି ଲ଼କୁ ବାରେ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏଲେଇଚେରି, “ହ଼ସାନା ଦାୱୁଦ ମୀର୍‌ଏସି! ମାହାପୂରୁ ଦ଼ରୁଟି ୱା଼ହିମାନେସି ନେହାଁସି! ମାହାପୂରୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ବ଼ର ହୀପାସି, ଲାକପୂରୁ ହ଼ସାନା!”
अनी त्यानापुढे अनं मांगे चालणारा लोके गजर करीसन बोलणात, दावीदना पोऱ्याले होसान्ना; प्रभुना नामतीन येणारा धन्यवादित असो स्वर्गलोकी “होसान्ना.”
10 ୧୦ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଜିରୁସାଲମତା ହ଼ଡାଲିଏ, ଗା଼ଡ଼ାତାରି ବାରେଜା଼ଣା “ଈୱାସି ଆମ୍ବାଆସି?” ଇଞ୍ଜିଁ କାବାଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି ।
तो यरूशलेममा येवावर पुरा शहरमा च्यावच्याव व्हईनी अनी त्या बोलणात हाऊ कोण?
11 ୧୧ ଏଚେଟିଏ ବାରେ ଲ଼କୁ ଏଲେଇଚେରି, “ଈୱାସି ଗାଲିଲି ଦେ଼ସାତା ମାନି ନା଼ଜରିତତି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନି ଜୀସୁ ।”
लोकसनी गर्दी बोलणी, गालील प्रांतना नासरेथ गावतीन येल, हाऊ “येशु” संदेष्टा शे.
12 ୧୨ ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ହ଼ଡାନା ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ଏମ୍ବାଆଁ ଆ଼ସ୍ତି ମା଼ସ୍‌କି ମାଚାରାଇଁ ବାରେତି ପାଙ୍ଗାତା ପେ଼ର୍‌ହା ପାଣ୍ତିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଟାକାୟାଁ ବେ଼ବାରା ଗାଟାରି କୁର୍ଚିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ର୍‌ୱା ପଟାୟାଁ ବେ଼ବାରା ଗାଟାରି ଜ଼ମ୍ବାୟାଁ ତିରିମ୍ଣିପ୍‌ହେସି,
नंतर येशु मंदिरमा गया; मंदिरमा ज्या खरेदी-विक्री करी राहींतात त्या सर्वासले त्यानी बाहेर हाकली दिधं. सोनारसना चौरंग अनी कबुतर ईकनारासना बैठकी त्यानी पालथ्या कऱ्यात.
13 ୧୩ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ମାହାପୂରୁ ଦାର୍ମୁପତିତା ରା଼ସ୍‌କି ଆ଼ହାମାନେ, “ନା଼ ଇଲୁ ପ୍ରା଼ତାନା ଇଲୁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗିନେ, ସାମା ମୀରୁ ଏ଼ଦାଆଁ ଡଂଗାଁୟାଁ ପା଼ୱୁ ମ୍ଣିପ୍‌ହା ମାଞ୍ଜେରି ।”
अनी त्यासले सांगं, “मना घरले प्रार्थना मंदिर म्हणतीन,” अस शास्त्रमा लिखेल शे; पण तुम्हीन त्याले “लुटारूसनी गुहा” करी राहीनात.
14 ୧୪ ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା କା଼ଣାୟାଁ, ସଟାୟାଁ ତାନି ତା଼ଣା ୱା଼ତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ନେହିଁ କିତେସି ।
मंग आंधया अनी लंगडा मंदिरमा त्यानाकडे वनात, त्यानी त्यासले बरं करं.
15 ୧୫ ସାମା କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ତା଼ନୁ କିହିମାନି କାବାଆ଼ନି କାମା ମେସାନା ଅ଼ଡ଼େ “ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ହ଼ସାନା ଦାୱୁଦ ମୀର୍‌ଏସି” ଇଞ୍ଜିଁ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ କକାରି ଜ଼ଲିମାନାଣି ୱେଞ୍ଜାନା କ଼ପା ଆ଼ତେରି ।
तवय त्यानी करेल चमत्कार अनी दावीदना पोऱ्याले “होसान्ना” असा मंदिरमा गजर करनारा धाकला पोऱ्यासले दखीन मुख्य याजक अनं शास्त्री संतापनात,
16 ୧୬ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ଈୱାରି ଏ଼ନାଆଁ ଇଞ୍ଜିଁ ମାନେରି, ନୀନୁ ଏ଼ଦାଆଁ ୱେଞ୍ଜିମାଞ୍ଜି?” ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ହାଅ, ୱେଞ୍ଜିମାଇଁ, ମୀରୁ କକାରି ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ଲୁ ଗହ୍‌ନରାଇଁ ନିଙ୍ଗ ଜହରା ପା଼ଚୁ ପା଼ଚାଲି ଜା଼ପ୍‌ହାମାଞ୍ଜି, ଦାର୍ମୁ ପତିତି ଈ କାତାତି ମୀରୁ ଏଚେଲା ପ଼ଡ଼ୱି ଆ଼ହାହିଲଅତେରି?”
अनं त्याले बोलणात, ह्या काय म्हणी राहिनात हाई तुम्हीन ऐकं का? येशुनी त्यासले सांगं, हो; “धाकला अनं दुधपेता लेकरंसना तोंडघाई तु स्तुती करी लेयल शे; हाई तुम्हीन शास्त्रमा वाचं नही का?”
17 ୧୭ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ପିସାନା ଗା଼ଡ଼ାଟି ହ଼ଚାନା ବେତନିୟାଁତା ହାଜାନା ଏମ୍ବାଆଁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ଡ଼ୟିତେସି ।
नंतर तो त्यासले सोडीन शहरना बाहेर बेथानीले गया, अनं तठेच रातले मुक्काम राहिना.
18 ୧୮ ଜୀସୁ ଗା଼ଡ଼ାତା ୱେଣ୍ତା ହାଜିମାଚାଟି ହାକି ଆ଼ତେସି,
मंग सकायमा येशु परत नगरमा ई राहिंता तवय येशुले भूक लागणी.
19 ୧୯ ଅ଼ଡ଼େ ଜିରୁ ଦାରିତା ର଼ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ମେସାନା ଦାରିତା ହାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ୱାର୍‌ଇ ଆ଼କା ପିସ୍‌ପେ ଏମ୍ବାଆଁ ଏ଼ନାଆଁ ମେହ୍‌ଆତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦାନି ବା଼କା ଇଟାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀ ତା଼ଣା ଏଚେଲା ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟାଆପେ” ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ୱା଼ୟାହାଚେ । (aiōn g165)
अनी वाटवर एक अंजिरनं झाड दखीसन तो त्यानाकडे गया; पण पानटासशिवाय त्यानावर त्याले काहीच भेटनं नही; मंग तो झाडले बोलना, यानापुढे तुले कधी फळ न येवो; अनी ते अंजिरनं झाड लगेच वाळी गयं. (aiōn g165)
20 ୨୦ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାନା କାବାଆ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁ ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ୱା଼ୟା ହାଚେ ।”
हाई दखीन शिष्यसले आश्चर्य वाटनं, अनं त्या बोलणात, अंजिरनं झाड लगेच कश काय वाळी गयं?
21 ୨୧ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମୀ ନାମୁ ମାଚିହିଁ, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ଆନାମାନା ଆ଼ଆନା, ଈ ତ଼ୟା ମା଼ର୍‌ନୁତି ଏ଼ନି କିୱିଆ଼ହାମାନେ, ଏଲେକିହିଁଏ କିଦେରି ଏ଼ଦି ଆ଼ଏ, ‘ସାମା ଈ ହ଼ରୁତି ଜିକେଏ ନୀନୁ ନିଙ୍ଗାନା ସାମ୍‌ଦୁରିତା ତର୍‌ଗାମୁ’ ଇଞ୍ଜେରି, ଆତିହିଁ ଏ଼ଦି ଆ଼ନେ ।
येशुनी त्यासले उत्तर दिधं, मी तुमले सत्य सांगस, जर तुमनामा ईश्वास व्हई अनं मनमा तुम्हीन शंका धरी नही, तर अंजिरना झाडले जस करं, तसं तुम्हीन करशात, इतलंच नही, तर हाऊ डोंगरले तु उपटीसन समुद्रमा टाकाई जा, अस जर म्हणशात तर ते व्हई जाई.
22 ୨୨ ଇଞ୍ଜାଁ ନାମୁତଲେ ପ୍ରା଼ତାନାତା ଏ଼ନାଆଁ ରୀହ୍‌ଦେରି ଏ଼ ବାରେ ମିଙ୍ଗେ ମେଡ଼ାଆୟାନେ ।”
तुम्हीन प्रार्थनामा जे काही ईश्वास धरीन मांगशात ते सर्व तुमले भेटी.
23 ୨୩ ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ହ଼ଡାନା ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚାଟି, କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ଲ଼କୁତି କାଜାରି ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି, “ନୀନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ ଈ ବାରେ କାମା କିହିମାଞ୍ଜି? ନିଙ୍ଗେ ଏ଼ ଅଦିକାରା ଆମ୍ବାଆସି ହିୟାତେସି?”
मंग तो मंदिरमा परत जाईसन शिकाडी राहिंता तवय मुख्य याजक अनी वडील लोके त्यानाजोडे ईसन बोलणात, तुम्हीन हाई कोणता अधिकारतीन करतस अनी तुमले हाऊ अधिकार कोणी दिधा?
24 ୨୪ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ମିଙ୍ଗେ ର଼ କାତା ୱେଞ୍ଜାଇଁ, ମୀରୁ ଏ଼ଦାଆଁ ୱେଣ୍ତେ ୱେସ୍ତାତିହିଁ, ନା଼ନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ ଈ ବାରେ କାମା କିହିମାଇଁ, ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ମିଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାଇଁ ।
येशुनी त्यासले उत्तर दिधं, मी बी तुमले एक गोष्ट ईचारस, ती माले सांगशात तर कोणता अधिकारतीन मी हाई करस ते मी तुमले सांगसु.
25 ୨୫ ଜହନ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀହାଲି ଆମ୍ବାଆରି ତା଼ଣାଟି ବେଟା ଆ଼ହାମାଚେସି, ଲାକପୂରୁଟି କି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି?” ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ଜ଼ଲ୍‌କି ଆ଼ତେରି, “ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସ୍ତିହିଁ, ଏ଼ୱାସି ମାଙ୍ଗେ ଏଲେଇଞ୍ଜାନେସି, ‘ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମାଆତେରି?’
योहानना बाप्तिस्मा कोठेन व्हईना? स्वर्गकडतीन की माणुसकडतीन? तवय त्या आपसमा ईचार करू लागणात की, स्वर्गकडतीन अस म्हणं, तर हाऊ आपले म्हणी मंग तुम्हीन त्यानावर ईश्वास का ठेवतस नही?
26 ୨୬ ସାମା ମାଣ୍‌ସିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ଇନାୟି, ଲ଼କୁତାକି ଆଜି, ଇଚିହିଁ ବାରେ ଲ଼କୁ ଜହନଇଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାସି ଇଞ୍ଜିହିଁ ମା଼ନୱି ଆ଼ହିମାନେରି ।”
अनी जर माणुसकडतीन म्हणं तर आपले लोकसनी भिती वाटस कारण सर्वा लोके योहानले संदेष्टा मानतस.
27 ୨୭ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି ।” ଏ଼ୱାସି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ ଈ ବାରେ କିହିମାଇଁ, ଏ଼ଦାଆଁ ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ମିଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତଅଁ ।”
मंग त्यासनी येशुले उत्तर दिधं, आमले माहित नही, तो त्यासले बोलना, तर कोणता अधिकारतीन मी हाई करस, हाई पण मी तुमले सांगत नही.
28 ୨୮ ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁ ଅଣ୍‌ପିମାଞ୍ଜେରି? ରଅଣାକି ରୀ ମୀର୍‌କା ମାଚେରି, ଏ଼ୱାସି କାଜା ମୀର୍‌ଏଣି ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମୀର୍‌ଏଣା ନୀଞ୍ଜୁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତା ହାଜାନା କାମା କିମୁ ।”
बरं तुमले काय वाटस ते सांगा? एक माणुसले दोन पोऱ्या व्हतात; तो पहिलाकडे जाईन बोलना, बेटा, आज द्राक्षमयामा जाईन काम कर;
29 ୨୯ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ନାଙ୍ଗେ କାମା କିହାଲି ମ଼ନ ହିଲେଏ” ସାମା ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାସି ଅଣ୍‌ପାନା କାମା କିହାଲି ହାଚେସି ।
त्यानी उत्तर दिधं, मी नही जात; तरी त्याले थोडा येळमा पस्तावा वना अनी तो गया.
30 ୩୦ ଇଞ୍ଜାଁ ଊଣା ମୀର୍‌ଏଣା ତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ଏଲେଇଞ୍ଜି ୱେସ୍ତେସି, ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ହାଅ ଆ଼ବା ନା଼ନୁ ହାଜିମାଇଁ, ସାମା ଏ଼ୱାସି ହାଲାଆତେସି ।
मंग दुसराकडे जाईन त्यानी तसच सांगं; त्यानी उत्तर दिधं, हा मी जास; पण तो गया नही.
31 ୩୧ ଈ ରିଆରି ବିତ୍ରାଟି ଆମ୍ବାଆସି ଆ଼ବା ମ଼ନ ଲେହେଁ କିତେସି?” ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି “କାଜାସି ।” ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଇଞ୍ଜାଁ ଦା଼ରେଣିସିକା ମୀ ନ଼କେଏ ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତା ହ଼ଡ଼୍‌ନୁ ।
ह्या दोन्हीसपैकी कोणी बापना ईच्छाप्रमाणे करा? त्या बोलणात, पहिलानी, येशुनी त्यासले सांगं, मी तुमले सत्य सांगस की, जकातदार अनं वेश्या तुमनापुढे देवना राज्यमा जातस.
32 ୩୨ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀନି ଜହନ ୱା଼ହାନା ମୀ ତା଼ଣା ଦାର୍ମୁତି ଜିରୁ ତ଼ସ୍ତାତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମାଆତେରି, ସାମା ସିସ୍ତୁ ରୀହ୍‌ନାରି ଇଞ୍ଜାଁ ଦା଼ରେଣିସିକା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମିତୁ, ସାମା ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ନାମିଦେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଏ଼ନାଆଁ ମେସାନା ଜିକେଏ ହିୟାଁ ବାଦ୍‌ଲି କିଆତେରି ।
कारण योहाननी तुमले देवराज्यना मार्ग दखाडा अनं तुम्हीन त्याना ईश्वास करा नही; पण जकातदार अनं वेश्या यासनी त्यानावर ईश्वास करा; हाई दखीसन सुध्दा तुम्हीन त्याना ईश्वास करा नही अनी पश्चाताप बी करा नही.
33 ୩୩ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେଞ୍ଜୁ, ର଼ ବୂମି ଗାଟାସି ମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ର଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା କିହାନା ସା଼ରିୱାକି ବେୟିଁ ଗୂର୍‌ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଅଙ୍ଗୁରି ପା଼ଡ଼େୟି ପୀଚାଲି ର଼ ଗା଼ଡ଼୍‌ୟୁ କା଼ର୍‌ହାନା ର଼ ଗା଼ଣା ହଲୁଲେହେଁ କିତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ କା଼ଃଆନି ଇଲୁ କେ଼ପାନା କାମା କିନାରାକି ଏ଼ ବା଼ଡ଼ାତି ବା଼ଗା ହୀହାନା ହେକ ଦେ଼ସାତା ହାଚେସି ।
आखो एक दृष्टांत ऐकी ल्या, एक माणुस व्हता, त्यानी द्राक्षमया बनाडा, त्याना आजुबाजू वडांग करी, त्यामा द्राक्षरसकरता कुंडी बनाडी अनं माळा बांधा अनी दुसरा शेतकरीले बटाईवर सोपीन परदेशले निंघी गया.
34 ୩୪ ଡା଼ୟୁ ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବି ବେ଼ଲା ଆୟାଲିଏ, ଏ଼ୱାସି ତାନି ପା଼ଡ଼େୟି ବା଼ଗା ବେଟାଆ଼ହାଲି, ବା଼ଡ଼ାତା କାମାକିନାରି ତା଼ଣା, ତାନି ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗାଣି ପାଣ୍ତିତେସି ।
नंतर फळसना हंगाम वना तवय त्यानी आपला उत्पन्नना वाटा लेवाकरता आपला दाससले त्या शेतकरीकडे धाडं.
35 ୩୫ ସାମା କାମାକିନାରି ତାନି ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗାଣି ଆସାନା ରଅଣାଇଁ ୱେ଼ତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଅ଼ର ରଅଣାଇଁ ପା଼ୟିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ୱାଲ୍‌କା ୱେ଼ଚାନା ପା଼ୟାଁ କୁତାତୁସ୍ତେରି ।
तवय शेतकरीनी त्याना काही दाससले धरीन मारं, काही जणसले दगडमार करा अनं काही जणसले मारी टाका.
36 ୩୬ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ତଲିତି କିହାଁ ହା଼ରେକା ଜା଼ଣା ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗାଣି ପାଣ୍ତିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଜିକେଏ ଏଲେକିତେରି ।
परत त्यानी पहिलापेक्षा जास्त दाससले धाडं; त्यासनासंगे बी त्यासनी तसच करं.
37 ୩୭ ସାମା ନା଼ ମୀର୍‌ଏଣାଇଁ ଏ଼ୱାରି ମା଼ନି କିନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପାନା, ଏ଼ୱାସି ଡା଼ୟୁ ତାନି ମୀର୍‌ଏଣାଇଁ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେସି ।
शेवट त्या आपला पोऱ्याना तरी मान ठेवतीन म्हणीन त्यानी स्वतःना पोऱ्याले त्यासनाकडे धाडं;
38 ୩୮ ସାମା ଏ଼ କାମାକିନାରି ମୀର୍‌ଏଣାଇଁ ମେସାନା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ ୱେସ୍‌ପି ଆ଼ତେରି, ଈୱାସିତ ବା଼ଡ଼ାତି ଅଦିକାରା ଗାଟାସି; ୱା଼ଦୁ ଈୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାନା ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ଅଦିକାରା କିହାକଡିନ ।
पण त्या शेतकरीसनी त्याले दखं अनं त्या एकमेकसले बोलणात, हाऊ वारीस शे; चला आपण याले मारी टाकुत म्हणजे मळाना मालक आपण व्हसुत.
39 ୩୯ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ଆତାଲା ମେତ୍‌ହାନା ପା଼ୟିତେରି ।
तवय त्यासनी त्याले धरीन द्राक्षमयाना बाहेर काढीन मारी टाकं.
40 ୪୦ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, “ଇଚିହିଁ ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ସା଼ୱୁକାରି ୱା଼ନେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ କାମା କିନାରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ କିନେସି ।”
येशुनी त्यासले ईचारं, तर मंग द्राक्षमयाना मालक ई तवय तो त्या शेतकरीसनं काय करी?
41 ୪୧ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏତି କାମା କିନାରାଇଁ କସ୍ତ ହୀହିଁ ପା଼ୟିନେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାକି କାମ୍ବିନିସାରି ବା଼ଗା ହୀନି ଏଟ୍‌କାତି କାମା କିନାରାକି ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ହେର୍‌ପିନେସି ।”
त्या त्याले बोलणात, तो त्या दुष्टसना हालहाल करीसन त्यासना नाश करी अनी ज्या शेतकरी हंगाममा त्याले ईमानदारीमा उत्पन्न देतीन असासले तो द्राक्षमया सोपी दि.
42 ୪୨ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଦାର୍ମୁ ପତିତି ଈ କାତା ଏଚେଲାୱା ପ଼ଡ଼ୱି ଆ଼ହାହିଲଅତେରି କି?” ଇଲୁ ଦହ୍‌ନାରି ଆମିନି ୱାଲିତି ମିଣ୍‌ଏ ଇଞ୍ଜିଁ କୂତେରି, ଏ଼ଦିଏ ଇଲୁ କନତି ମୂଲୁ ୱାଲି ଆ଼ତେ; ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଈଦି ଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ମା଼ କାନୁତାକି କାବା ଆ଼ନାୟି ।
येशु त्यासले बोलणा, ज्या दगडले बांधणारासनी नापसंत करा तोच कोणशीला व्हयना; हाई प्रभुकडतीन व्हयनं, अनं हाई आमना दृष्टीमा आश्चर्यकारक कृत्य शे; अस पवित्र शास्त्रमा तुमना वाचामा वनं नही का?
43 ୪୩ “ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ମାହାପୂରୁତି ରା଼ଜି ମୀ ତା଼ଣାଟି ମୀଞ୍ଜା ଅ଼ୱିଆ଼ନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ଜା଼ତିତି ଲ଼କୁ ନେହିଁ ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବି କିନେରି ଏ଼ୱାରାକି ହୀନେସି ।
यामुये मी तुमले सत्य सांगस की, देवनं राज्य तुमनापाईन हिसकाई लेतीन; अनं जी प्रजा त्यानं फळ दि, त्याच प्रजाले देवनं राज्य भेटी.
44 ୪୪ ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆସି ଈ ୱାଲି ଲାକ ରିନେସି ଏ଼ୱାସି କାଣ୍ତାମୁକା ଆ଼ନେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଈ ୱାଲି ଆମ୍ବାଆରି ଲାକ ରିନେ ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନା଼ସାକିନେ ।”
जो ह्या दगडवर पडी त्याना चुराडा व्हई, पण ज्यानावर हाऊ दगड पडी त्याना भुगा-भूगा करी टाकी.
45 ୪୫ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ପାରୁସିୟାଁ ଈୱାଣି ଈ ବାରେ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି କାତା ୱେସିମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଚେରି,
येशु हाऊ दृष्टांत आपले लाईनं बोलना हाई मुख्य याजक अनं परूशीसना ध्यानमा वनं.
46 ୪୬ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଆସାଲି ଅଣ୍‌ପିମାଚେରି, ସାମା ଲ଼କୁଇଁ ଆଜିତେରି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ର଼ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାସି ଇଞ୍ଜିଁ ମା଼ନି କିହିମାଚେରି ।
त्या त्याले धराले दखी राहींतात पण लोकसनी गर्दीनी त्यासले भिती वाटणी; कारण त्या त्याले संदेष्टा मानेत.

< ମାତି 21 >